ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ : ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Περάσαμε –και περνάμε – μια δύσκολη περίοδο με τα επιδημικά και ενδημικά φαινόμενα του κόβιντ. Κάθε είδηση για εξάρσεις φαινομένων επιδημιών αλλά και το ιατρικό ρεπορτάζ έχουν μπει για τα καλά στη ζωή μας και στεκόμαστε λίγο παραπάνω όταν περνούν μπροστά από τα μάτια μας. Στις 24 Φεβρουαρίου του 1929 η Πάτρα έχει σχετικά λίγες περιπτώσεις γρίπης αλλά το φαινόμενο έχει και προσλαμβάνει μεγαλύτερες διαστάσεις.
Ευρώπη εν καμίνω
Ο Νομίατρος κ. Π. Οικονόμου εξηγεί τι συμβαίνει με τη μεταδοτικότητα απ άκρη σε άκρη της ηπείρου. « Η γρίππη δεν εξηπλώθη εν Ευρώπη τόσο ταχέως όπως κατά τα έτη 1921-22, 1926-27 αλλά είς τίνας περιοχάς η ασθένεια αύτη προσέλαβε χαρακτήρα βαρύτερον παρ΄ όσον κατά τα δύο ανωτέρας επιδημίας. Η τοιαύτη βαρύτης παρατηρήθη όλως ιδιαιτέρως κατά τα παράλια της Ιρλανδίας και κατά τον βόρειον πορθμό. Η όλη γενική θνητότης δια το β’δεκαπενθήμερον Ιανουαρίου εκυμάνθη από 40-55 δια τας πόλεις της βιομηχανικής περιοχής της Γλασκώβης και της Β. Ιρλανδίας και αρχίζει να υψούται αποτόμως εις το Λανκάσιρ. Δια τα άλλα μέρη των Βρετανικών νήσων παρατηρήθη ελαφρά αύξησις της γενικής θνητότητας, συνεπεία της γρίππης εκτός δύο πόλεων της Ν. Αγγλίας.»
Περί μεταδοτικότητας
«Ταυτοχρόνως η γρίππη μεταδόθη εις την Ν. Νορβηγίαν, εις Κοπενγχάχην και εις τας πλησίον της Δανιμαρκίας μοίρας ως και επί των οχθών του κόλπου της Φιλανδίας. Μέχρις της στιγμής ταύτης ο κύριος χαρακτήρ της νόσου υπήρξε καλοήθης. Εν Γερμανία σήμερα μόνον το Βρανδιβούργον, η Σαξωνία, η Κάτω Σιλεσία και η Βρέμη εμολύνθησαν σοβαρώς και εν ουδεμιά περιπτώσει η γενική θνητότης υπερέβη το ήμισυ του αριθμού της παρατηρηθείσης εις την Σκωτίαν και την Ιρλανδίαν. Η γρίππη έκαμε ήδη την εμφανισίν της εις τίνα μέρη των Κάτω Χωρών και εις τη Β. Γαλλίαν.»
Οι «πρόσφατες κακές αναμνήσεις»
Είναι φυσικό να μελετάται εξονυχιστικά η πορεία κάθε επιδημίας γρίπης αφού ήταν πρόσφατη η λαίλαπα της ισπανικής γρίπης. Σύμφωνα με καταγραφές, η ισπανική γρίπη έφτασε και στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 1918 και το πρώτο κρούσμα εντοπίστηκε στην Πάτρα. Οι φήμες που κυκλοφόρησαν ήθελαν υπεύθυνα για την εξάπλωση της γρίπης στην Πάτρα, κάποια πακέτα συσκευασμένου καπνού που έφτασαν από τη Θεσσαλονίκη. Λέγεται ότι ο διευθυντής του καπνοκοπτηρίου της Πάτρας και ορισμένοι εργάτες που ήταν παρόντες κατά το άνοιγμα των πακέτων, νόσησαν και δύο από αυτούς πέθαναν. Αν και δεν γίνεται καμιά αναφορά στον Τύπο για τη γρίπη στην Αθήνα, οι ημερήσιοι θάνατοι –που καταγράφονται επιμελώς μαζί με την αιτία δίπλα στους γάμους– διπλασιάζονται. Στη μακρά λίστα με αίτια όπως γριπώδους βρογχοπνευμονίας, δυσεντερίας, φυματιώσεως, υπάρχουν και δύο μόνο θύματα –στα 70 τους χρόνια– του γεροντικού μαρασμού.
Στις 16 Οκτωβρίου το υπουργείο Εσωτερικών αναφέρει ότι στην Πάτρα υπάρχουν πολλοί θάνατοι, στην Αθήνα όμως η γρίπη δεν έχει επιδημικό χαρακτήρα. Παρ’ όλα αυτά και για λόγους πρόληψης διατάσσει το κλείσιμο των σχολείων. Σε αντιπαραβολή μάλιστα αναφέρει τα θύματα της Βαρκελώνης σύμφωνα με τον Έλληνα πρεσβευτή εκεί, όπου σε διάστημα 25 ημερών έχασαν τη ζωή τους 5.100 άτομα. Την ταραχώδη περίοδο των θανατηφόρων κρουσμάτων δεν έλειψαν και οι διαφορές μεταξύ γιατρών. Την ώρα που ανακοινώνονταν το ελπιδοφόρο φάρμακο, δημοσιεύσεις καθηγητών το θεωρούσαν αναξιόπιστο. Υπήρχαν όμως και παρουσιάσεις νέων θεραπειών, όπως η νέα μέθοδος τεχνητών αποστημάτων επί του οργανισμού που παρουσιάστηκε στο Α΄ Στρατιωτικό Νοσοκομείο, με αποτέλεσμα την τάχιστη ανάρρωση των ασθενών. Τη μέθοδο ανακάλυψε ο Στρατιωτικός κτηνίατρος Δ. Μαυρογόνατος.
Φινάλε με «καλά» νέα
Το άρθρο καταλήγει: «Εις Ελλάδα σημειούνται μόνον σποραδικά κρούσματα. Εν Ιρλανδία κατά τας αρχάς Φεβρουαρίου παρατηρήθη ελαφρρά υποτροπή επιδημίας γρίππης καλοήθους μορφής. Εν Αμερική βρίσκεται εν ελαττώσει. Εν τη ηπειρωτική Ευρώπη ευρίσκεται εν υφέσει και εις τίνας χώρας της Σκανδιναυίας. Απ’ εναντίας παρατηρείται αύξησις εις την βορειοδυτικήν Γερμανίαν εις τας κάτω χώρας. Η παραρρήνειος περιφέρεια ελάχιστα προσεβλήθη εκ της επιδημίας.»
