ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ : ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Η επιμέλεια αυτής της σελίδας πέρα από τον ειδησεογραφικό χάρτη γεγονότων, την εξιστόρηση ειδήσεων που πέρασαν στα «ψιλά» και μια καταγραφή ανθρωποκεντρικών ιστοριών με τη γλώσσα της εποχής, έχει μια προτίμηση στα χρονογραφήματα και σε όλες τις φωνές που εδώ και 100 χρόνια τώρα, ενώνονται για να κάνουν τη Πάτρα καλύτερη. Δημοσιογράφοι, αναγνώστες, πολιτικοί, τοπικοί παράγοντες σε μια αέναη προσπάθεια καλυτέρευσης του αστικού τοπίου αλλά πάντα με ένα «παραλίγο» στην κατάληξη.
«…να γίνη πόλις»
Στις 23 Μαΐου του 1935 το πρωτοσέλιδο του «Ν» με μια εκφραστική λιτότητα χρησιμοποιεί σαν τίτλο το απλό αλλά καίριο «Αν θέλουμε… η Πάτρα…να γίνη πόλις».. Η εισαγωγή σε βάζει στο κλίμα από τις πρώτες γραμμές. «Ανοίγομε-χωρίς προλόγους- ολόκληρη συζήτησι.. εξ αφορμής μια πρώτης γραμμής ιδέας, που έρριψε, όταν προ ημερών ευρίσκετο στη πόλι μας ο Ακαδημαϊκός κι εκλεκτός συμπολίτης κ. Θωμόπουλος. Αυτή την περίφημη ιδέα που όλοι ασφαλώς θα επικροτήσουν, θα την αναπτύξωμε αμέσως πιο κάτω. Ας τη μελετήσουν όσοι ενδιαφέρονται πραγματικά για τον τόπο, όσοι ενδιαφέρονται για την εμφάνιση της πόλης, την ανάπτυξι του μαραμένου τουρισμού της, όσοι νοιώθουν το συμφέρον ενός κέντρου, όπως η Πρωτεύουσα της Πελοποννήσου το οποίον ατυχώς τα τελευταία χρόνια, κάθε άλλο παρά να δείχνη σημεία συγχρονισμού και προόδου».
Περιπατητικές διαπιστώσεις
«Ένα απόγευμα λοιπόν ύστερα από μια τηλεφωνική συνεννοήσι, εκάμαμε ένα περίπατο με τον καλλιτέχνη κ. Θωμόπουλο έως το φρούριο. Στο μέρος που θα φθάση η σκάλα Αγίου Νικολάου που κατασκευάζεται από το Δήμο και που αναμφισβήτητα είναι έργο καλό, εσταθήκαμε. Ο ακαδημαϊκός διέκοψε τη συζήτησι που είχε αρχίσει κι ήταν σχετική με την απαραίτητη στο μέλλον εκμετάλλευση του φρουρίου είτε από το Δήμο είτε από τον Τουρισμό κι άρχισε να αναπτύσση μια ιδέα που εκείνη τη στιγμή συνέλαβε.-Ιδού μας λέγει. Τι ωραιότερη τοποθεσία από εδώ επάνω.
Γίνεται αυτή η κλιμαξ… του Ιακώβ. Κάλλιστα ο Γλαύκος δίνοντας το ρεύμα του μπορεί να τοποθέτηση πάνω στη σκάλα ένα φινυκυλαίρ το οποίον θα μεταφέρη τον Πατρινό ή τον ξένο εδώ πάνω. Ο Δήμος ή μια εταιρία θα αναλάβη όλη τη γύρω έκτασι να τη μεταβάλει σε «λοκάλ». Μια πλατφόρμα με πίδακα στη μέση, περιβόλι γύρω με ένα ρεστωράν ή καφενείο προς το παρόν και αμέσως μεταβάλλεται σ ένα από τα καλύτερα κέντρα. Αργότερα γίνεται κάλλιστα ένας κινηματόγραφος ένα θεατράκι…. Θα είναι για τον ξένο που έρχεται για λίγες ώρες στην Πάτρα ένα απολαυστικό μέρος που ευχαρίστα θα το επισκεφθή γιατί πλάι του είναι το δασύλλιο, το φρούριο, αργότερα όταν θα το περιποιηθούμε το Αρχαίο Ωδείο. Το μόνο που πρέπει να κατεδαφισθή είναι το άγος-κτίριο των στρατιωτικών κλιβάνων που πέφτει ντουβάρι και χαλάει όλη τη καλαισθησία».
Τα 82 μεγάφωνα
«Πρέπει να καταλάβουμε κατέληξε ο κ. Θωμόπουλος ότι καλά και άγια είναι τα έργα των άμεσων αναγκών. Αλλά ένας τόπος που δεν φροντίζη πώς να προσελκύση τον ξένο είναι καταδικασμένος να μαραζώση. Σ’όλα τα μέρη του κόσμου δεν αφήνουν ανεκμετάλλευτη ούτε τη παραμικρή γωνίτσα γης. Στην Ελλάδα και ιδία στη πόλι μας συμβαίνει το αντίθετο. Τι έχομε να δείξουμε στον ξένο επισκέπτη της Πάτρας; Ένα Ψηλό Αλώνι με… 82 μεγάφωνα».
Ο ευσεβής πόθος
Ο χρονογράφος του «Ν» καταλήγει με διαπιστώσεις που δεν ακούγονται και τόσο ασυνήθιστες. «Από τις στήλες αυτές έχουν γραφή ένα σωρό κατεβατά.. Η ιδέα του Ακαδημαϊκού είναι λαμπρά.. Ας μάθωμε μια για πάντα ότι ο άνθρωπος δεν ζη σήμερα για να τρώει ψωμί και να κοιμάται. Η συνθήκη της εξέλιξης επιβάλλει και κάτι περισσότερο. Δεν είναι επιτετραμένον σε ένα κέντρον όπως η Πάτρα να επικρατή η περιωρισμένη αντίληψης του «να φυλάμε σα κέρβεροι το δημοτικό ταμείο και να το παραδίδουν στους διαδόχους αυτών». Ο Κ. Ρούφος είναι ευτύχημα ότι διέπεται από αρχές παλιότερες, εξελιγμένες. Άμα ησυχάση, γιατί από τον καιρό που εξελέγη, δεν τον αφήνουν σε χλωρό κλαρί, πότε το ένα πότε το άλλο, ας μελετήση με τους συμβούλους του και αυτή την ιδέα. Αν ποτέ γίνει ένα λοκάλ της προκοπής στην έκταση εκείνη η εμφάνισης της πόλεως έχει να κερδίσει, ενώ και ο Τουρισμός μας σιγά σιγά με το πρώτο αυτό βήμα θα αναπτυχθή».
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Νεολόγος*
