ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΚΟΥΣΤΑ
Η Πάτρα ένα οικοσύστημα παραδοσιακών εργαστηρίων, καταστημάτων που με την κατάλληλη φροντίδα μπορεί να γίνει το «Covent garden» ή το «Porto Bello»
Με αφορμή την πρόταση που έκανε πρόσφατα στο Δημοτικό Συμβούλιο ο επικεφαλής της Δημοτικής παράταξης «Πρωτεύουσα Ξανά», Γρηγόρης Αλεξόπουλος, σχετικά με την χρήση του Αστυνομικού Μεγάρου μετά την μεταφορά των υπηρεσιών στο ΚΕΤΧ αλλά και γενικότερα για την περιοχή του Μαρκάτου, θέλω να διατυπώσω και τις δικές μου απόψεις, μέσα από την στήλη αυτή.
Κατ’αρχάς να πω ότι πέρασα τα μαθητικά και τα φοιτητικά μου χρόνια στην Πλάκα και το Μοναστηράκι της Αθήνας και ως αποτέλεσμα έχω ιδιαίτερη αγάπη στα παραδοσιακά επαγγέλματα, τα λαϊκά εργαστήρια, την αξιοποίηση της παλιάς γειτονιάς και τις όμορφες εικόνες που προκαλεί ένα τέτοιο περιβάλλον. Ένα περιβάλλον που αναδεικνύει την επιχειρηματικότητα, ενισχύει την απασχόληση των νέων και αξιοποιεί την τουριστική επισκεψιμότητα. Έκανα παρέα με παλαιοπώλες, έζησα την πλατεία Αβυσσηνίας που έρχονταν τα τρίκυκλα από τις γειτονιές με θησαυρούς από σπίτια που εξαφάνιζε η αντιπαροχή. Κι έτσι έπιπλα, καναπέδες, πορτ μαντώ, ροτόντες και κομότες φορτωμένα ένα σωρό χτυπιόνταν σε πρόχειρες δημοπρασίες στην μέση της πλατείας. Στα υπόγεια βιβλιοπωλεία, πέρναγα ώρες ατελείωτες ψάχνοντας σπάνιες εκδόσεις, ανακαλύπτοντας θησαυρούς. Και βέβαια είχαμε μόνιμο φίλο τον Αρμένη που ήταν στην καρδιά του Γιουσουρούμ και μας προμήθευε με αθλητικά παπούτσια «All Star» που αγόραζε από τους ναύτες του Αμερικάνικου Στόλου. Έτσι η ομάδα μας μπάσκετ στην 3η κατηγορία Αθηνών, ήταν η μόνη που είχε «All Star», όταν οι άλλες ομάδες φόραγαν ελβιέλες….
Και τώρα όταν θα πάω στην Αθήνα, σίγουρα θα περάσω από την Πανδρόσου και την Ηφαίστου να βρω τα φιλαράκια, αυτά τα λίγα που έχουν μείνει αλλά επιμένουν παραδοσιακά, όπως και παλιούς συμμαθητές.
Τα παραδοσιακά επαγγέλματα
Πριν κάποια χρόνια όταν συμμετείχα στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΛΠΑ, είχαμε κάνει μια προσπάθεια αξιοποιώντας χρηματοδοτικά εργαλεία, όπως το «Jessica», να επαναχρησιμοποιήσουμε κάποια κτίρια της Πειραϊκής Πατραϊκής. Στην πρόταση μας ήταν και η χρήση ενός χώρου ως πάρκο παραδοσιακών επαγγελμάτων, που τελικά δεν υλοποιήθηκε καθώς, η τότε Δημοτική αρχή μας αρνήθηκε την υποστήριξη.
Όμως αυτή η προσπάθεια, ήταν η αφετηρία για να γνωρίσω τον πλούτο των παραδοσιακών επαγγελμάτων της πόλης μας που αναζητούν ενιαία στέγη, καθώς το προσκλητήριό μου έτυχε μεγάλης και ενθουσιώδους υποδοχής. Έτσι συγκέντρωσα αιτήσεις με τα πλήρη στοιχεία τους από 42 ενδιαφερόμενους επαγγελματίες που ανήκουν στην κατηγορία των λαϊκών τεχνών και παραδοσιακών επαγγελμάτων εκ των οποίων οι 27 διαθέτουν και πλήρη εργαστήρια. Ως καταγραφή, μεταξύ αυτών που έκαναν αίτηση, υπήρχαν πωλητές παλαιών αντικειμένων, εργαστήρια συντήρησης παλιών επίπλων, αγιογραφίας και συντήρησης εικόνων-έργων τέχνης, παραδοσιακών στολών, σημαιών κ.λ.π., χάντρας – κομπολογιού, κολιέ κ.λ.π., γυαλιού, βιτρό, κρυστάλλου, φιγούρας θεάτρου σκιών, κούκλας, κέρινα, προσελάνες, πλέξης καλαμιού, ψάθας, κάνιστρας, καρεκλών, κατασκευής κεραμικών-πυλού, κατασκευή – συντήρηση αμπαζούρ (γυαλί – ύφασμα), γλυκισμάτων κουταλιού, παιχνιδιών ξύλινων-σιδερένιων, παραδοσιακών αρωμάτων, κολόνιας, κρέμας κ.λ.π., τροχού μαχαιριών, ψαλιδιών, κηροπλαστικής, χειροποίητων ειδών κεριού , τυποποιημένα-επεξεργασμένα βότανα κ.λπ., ορυχαλκουργείο (εργαστήριο γυαλίσματος μετάλλου, χαλκού, μπρούντζου, νικελίου), οπλουργείο (εργαστήριο επισκευής-συντήρησης όπλων – ξιφών, σαπωνοποιία (εργαστήριο σαπουνιών λαδιού-αρωματικών κ.α., υφαντουργείο υφαντών, έργων αργαλειού, κουρτίνας., εργαστήριο κεντημάτων, σεμέν, τραπεζομάντιλων, πιλοποιείο, παλαιά βιβλία, βιβλιοδέτες κ.λ.π.
Ο χώρος δε, που απαιτείτο για την συγκέντρωσή τους είναι 1.500 τετρ. μέτρα.
Οικοσύστημα παραδοσιακών εργαστηρίων
Καθώς με ενθουσιάζει η ιδέα αυτή, κατέγραψα προσωπικά τις αντίστοιχες επιχειρήσεις που ήδη είναι εγκατεστημένες στην περιοχή του Μαρκάτου και πέριξ αυτού και αποτελούν ένα ιδιαίτερο οικοσύστημα που μέχρι τώρα δεν έχει αξιοποιηθεί προς όφελος της πόλης και της περιοχής.
Στην Αλ. Υψηλάντη είναι Εκκλησιαστικά Καραβαγγέλη, Δέρματα Γιαννόπουλος, Λευκοσιδηρουργία Υιοί Στ.Γιαννάτος, Παραδοσιακή ταβέρνα Σουβαλιώτη, Γεωπονική Αχαΐας (λουλούδια- φυτά), Πομώνης, καλάθια και άλλα είδη από ξύλο, Εκκλησιαστικά είδη και κεριά Τριανταφύλλου.
Στην πλατεία Μαρκάτου είναι το Ανθοπωλείο Παπουτσιδάκη, Φυτά Αγρογαία, Ανθοπωλείο Σώρρας, Καφενείο Υποβρύχιο βανίλια, Καφενείο-ψησταριά ο Βράχος (Τραγότσαλος) και το ουζερί πρώην Λαγκαδινού.
Στην Ερμού είναι το Σιδεράδικο του Γραμματικόπουλου με το καμίνι, το Χαλκουργείο του Στολάκη, οι καμπάνες και τα εκκλησιαστικά είδη του Μπέλλα, Νεωτερισμοί Γιωτόπουλος
Μοναστηριακή τράπεζα Παρασκευή Θεοδωράτου, Αποθήκη υποδημάτων Δημ. Ντόσκας, Σιδηροπωλείο Σγούρδος, Είδη κυνηγίου – ορειβασίας Ρουμελιώτης, Ένδυση Μιχαλόπουλος, Ένδυση Ρουγκάλας, ένδυση Ρουμελιώτης – Ηλ. Παπαδόπουλος, Στρατιωτικά Αλεξόπουλος.
Στην Καραϊσκάκη είναι Υαλικά Αθανασόπουλος, Σιδερικά Κανελλόπουλος, Γενικό εμπόριο Σταυρόπουλος, εκκλησιαστικά Άθως, Ποτοποιία Πιλαβάς, Υποδήματα Μανιάτης (Σανδάλια, αρβύλες κ.λ.π.)
Στην Κανακάρη είναι τα ηλεκρολογικά του Σαρακίνη, τα έπιπλα του Λαγουμιτζή, η Εργαλειολειαντική Ρόγγη, το ουζερί «Φωλιά» και στην Αγίου Νικολάου τα εκκλησιαστικά Παπαδόπουλου και η ποτοποιία Χάχαλη.
Η πρόταση
Ίσως πολλά μου διέφυγαν, θέλησα όμως να τα καταγράψω για να γίνει κατανοητό πως έχουμε ένα οικοσύστημα παραδοσιακών εργαστηρίων, καταστημάτων που με την κατάλληλη φροντίδα μπορεί να γίνει το «covent garden» ή το «porto bello» της Πάτρας. Όλες οι πόλεις της Ευρώπης που έχουν τέτοιους θησαυρούς, τους έχουν αξιοποιήσει και τους έχουν αναδείξει σε τουριστικούς προορισμούς.
Συνεπώς το ισόγειο του κτιρίου του Αστυνομικού Μεγάρου, με την κατάλληλη αρχιτεκτονική διαμόρφωση μπορεί να γίνει ένας πολυχώρος εγκατάστασης επαγγελματιών που πιο πάνω ανέφερα.
Εάν διαμορφωθεί το Μαρκάτο με πεζοδρόμους και με εγκατάσταση τέτοιων επιχειρήσεων, τότε κάθε Κυριακή θα γίνεται παζάρι παλαιών και άλλων αντικειμένων από πιστοποιημένους πωλητές και εκθέτες.
Να πω ότι υπάρχουν στην πόλη μας συλλέκτες με συλλογές θησαυρούς που επιθυμούν να γίνεται μια τέτοια αγορά για πωλήσεις και ανταλλαγές.
Αυτό το έργο ίσως δεν πρόκειται να γίνει ποτέ, αν κάποιοι συμπολίτες όμως που αγαπούν την πόλη αντιληφθούν γιατί μιλάω, ίσως κάποτε να έχουμε αποτέλεσμα.
