ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ
ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΒΕΡΥΚΙΟΥ
Κάθε φορά που ακούω ότι έπιασε φωτιά στ´άπαρτα Κρητικά Όρη του νότιου τμήματος του νόμου Ρεθύμνου, ότι καίγεται ο Άγιος Βασίλειος με πιάνει σύγκρυο. Είναι ίσως διότι πέρασα ωραίες καλοκαιρινές στιγμές των χρόνων της νιότης του στην Αγία Ρουμέλη, την Αγία Μαριάννα και το Ροδάκινο… Είναι σίγουρα και το γεγονός ότι έχω αγαπημένα πρόσωπα που σημάδεψαν την πορεία μου στο στρατιωτικό ρεπορτάζ και τα οποία τα καλοκαίρια βρίσκονται στα πατρώα εδάφη…Κάθε φορά που καίγεται ο Άγιος Βασίλειος του Ρεθύμνου από το μυαλό μου περνάει σαν κινηματογραφική ταινία τούτος ο σκληροτράχηλος τόπος. Το αρχαίο τείχος, το βυζαντινό φρούριο , η μικρή τρύπα με της «Παγώνας τον Σπήλο» – το ανεξερεύνητο σπήλαιο- που βρήκαν καταφύγιο τα γυναικόπαιδα για να διασωθούν από τη σφαγή των Τούρκων. Η μαρτυρική ιστορία του χωριού που κατά την επανάσταση του 1866 πυρπολήθηκε και «δεν έμεινε όρθιος ούτε κούμος»…Και κάθε φορά σηκώνω το τηλέφωνο για να επικοινωνήσω με τους ανθρώπους μου! Αυτή την φορά τα λόγια του «αρχηγού» μου, μεστά – μετρημένα και απολύτως αυστηρά: «Νομίζω την γλύτωσαν τα χωριά πάλι. Όμως αν δεν αλλάξουμε μυαλά δεν θα ζήσουμε στο μέλλον διότι δεν κάνουμε καθόλου πρόληψη. Τα χωράφια δεν καλλιεργούνται, το λιοχώραφα δεν περιποιούνται και τα χόρτα είναι ξερά δυο μέτρα. Ε, μια σπίθα χρειάζεται για να έχουμε αυτό το αποτέλεσμα, δυστυχώς»…
Πόσο δίκιο έχει ο «δικός» μου. Πόσα σοφά μιλάει…
Για όσους δεν έχουν γνωρίσει τον ευλογημένο αυτόν τόπο ο Δήμος Αγίου Βασιλείου Ρεθύμνου βρίσκεται Νότια του Ρεθύμνου και καλύπτει όλες τις νότιες ακτές από τα σύνορα Δήμου Σφακίων – Ροδάκινο – Αγία Γαλήνη – σύνορα Δήμος Φαιστού.Είναι η παλιά επαρχία Αγίου Βασιλείου, που το όνομα της πήρε από τον ναό Αγίου Βασιλείου που βρίσκεται στο χωριό Άγιο Βασίλειο. Ο συγκεκριμένος Δήμος εκτός από τις πολλές, ωραίες κι` ονομαστές παραλίες του, διαθέτει πολλές αιωνόβιες ελιές, ένα ωραίο δάσος από κυπαρίσσια στον Άγιο Ιωάννη ( καμένο), χορτολιβαδικές εκτάσεις , χαλέπες με αστοιβίδες, ασπαλάθους, αγκαράθους και φλώμους. Επίσης διαθέτει και πολλούς βόρειους ανέμους κυρίως στα νότια. Γι αυτό και σχεδόν κάθε χρόνο εκδηλώνονται μεγάλες πυρκαγιές στην περιοχή και ο Δήμος καθ´ όλη την θερινή περίοδο βρίσκεται στο «κόκκινο» προσδοκώντας κρατική βοήθεια από εναέρια μέσα και εθελοντές.
Το ζητούμενο είναι η πρόληψη και εδώ οι ευθύνες έχουν ονοματεπώνυμο!
Τα ερωτήματα καίρια προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση αλλά και την Περιφέρεια:
– Φέτος κατά την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου έγιναν αποψιλώσεις;
– Δημιουργήθηκαν ζώνες πυρασφάλειας, γύρω από οικισμούς, κτίρια, ξενοδοχεία, και στο τέλος των δρόμων που οδηγούν στις ονομαστές παραλίες όπου πολλοί επισκέπτες και παραθεριστές συγκεντρώνονται το καλοκαίρι ;
Πρόκειται για πανέμορφες παραλίες που όμως για να τις προσεγγίσει ο λουόμενος πρέπει να περάσει από στενούς δρόμους χωρίς σηματοδότηση μέχρι πρότινος και με άσχημο οδόστρωμα που καταλήγουν στα πρανή των νότιων βουνών – λόφων της Κρήτης που είναι γεμάτα ξερά χόρτα και που κάνεις δεν έχει φρονήσει να κοπούν με αποτέλεσμα να αποτελούν μέγιστο κίνδυνο να πάρουν φωτιά εγκλωβίζοντας και καταστρέφοντας τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα κατά μήκος των στενών δρόμων.Κανένας νους δεν θέλει να συλλάβει αυτά που θα ακολουθήσουν, όταν οι λουόμενοι αντιληφθούν ότι τα αυτοκίνητα τους κινδυνεύουν ή καίγονται! Η απομάκρυνση τους θα είναι πολύ δύσκολη έως αδύνατη και κανένας δεν θέλει να σκεφτεί ότι θα μπορούσαν να επαναληφθούν όσα τραγελαφικά εξελίχθηκαν το φονικό βράδυ του 2018 στο Μάτι.
– Ποιος λοιπόν έχει την ευθύνη να καθαρίσει τα πρανή που οδηγούν στις ακτές της Νότιας Κρήτης και να φτιάξει ζώνες πυρασφάλειας;
Συζητώντας με ιδιοκτήτη τουριστικής επιχείρησης στην περιοχή μου έλεγε χτες ότι φέτος το μόνο που έχει γίνει είναι να τοποθετηθούν φανταχτερές πινακίδες στον παραλιακό δρόμο Αγίας Γαλήνης – Φραγκοκάστελλο Σφακίων, χωρίς ωστόσο να έχει υπάρξει καμία βελτίωση στο οδόστρωμα που θα μείωνε τον βαθμό επικινδυνότητας στο τοπικό οδικό δίκτυο. Ήταν να ξεκινήσουν και την Παρασκευή 15 Ιουλίου δρομολόγια λεωφορείων , με συνεργασία του Δήμου και του ΚΤΕΛ, για τις famous παραλίες της Αγίας Γαλήνης – Αγίας Μαρίνας και Ροδάκινο, αλλά τα πρόκανε η φωτιά!Και επειδή δεν είμαστε από εκείνους που λειτουργούν με βάση την αρχή : « Για όλα φταίει ο Δήμαρχος» , με αφορμή την φωτιά στο Άγιο Βασίλειο οφείλουμε να δούμε την μεγάλη εικόνα. Σε ολόκληρη την επικράτεια τις τελευταίες δεκαετίες έπαψαν οι γεωργοί μας να καλλιεργούν σιτηρά και όσπρια. Σταμάτησαν να οργώνουν τα χωράφια και τις ελιές, ούτε και να σκάβουν και να ξεβοτανίζουν τα αμπέλια. Στους μεν αμπελώνες απλώς ψεκάζουν τα χόρτα, στους δε ελαιώνες χρησιμοποιούν καταστροφείς χόρτου και αφού τα κουρέψουν τα αφήνουν κάτω από τα λιόδεντρα για να βόσκουν τα πρόβατα τους!
Ας το πούμε καθαρά : Η Κρήτη, όπως και άλλες περιοχές της Ελλάδας βιώνουν την δικτατορία του προβάτου. Οι δε ακαλλιέργητοι αμπελώνες αποτελούν το πιο επικίνδυνο προσάναμμα για μια σπίθα που μπορεί να προέλθει από ένα ακραίο φυσικό φαινόμενο (κεραυνός), από μια τεχνική βλάβη κάποιου ηλεκτρικού υποσταθμού ή από ένα ανθρώπινο λάθος.Δυστυχώς η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε βραδυφλεγή ωρολογιακή βόμβα που κινδυνεύει να εκραγεί καθώς τα ακραία φυσικά φαινόμενα πληθαίνουν και εκδηλώνονται ολοένα και συχνότερα εξ αιτίας της κλιματικής κρίσης που διέρχεται ο πλανήτης.Στην Κρήτη και σε ολάκερη την επικράτεια «Ώρα μία» όπως συνήθιζε να λέει γέροντας Ρεθυμνιώτης όταν ήθελε να καταδείξει ότι κάποιος κινείται εκτός τόπου και χρόνου…
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Νεολόγος” των Πατρών
