ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ Π. ΚΟΛΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
«Δεν µπορούµε να βγούµε στα µπαλκόνια µας… Έχουµε απελπιστεί». Στα Μποζαΐτικα οι δρόµοι της συνοικίας είναι στα «µαύρα» τους τα χάλια. Λακκούβες που µοιάζουν µε πηγάδια ή και κρατήρες ηφαιστείων. Τόσο µεγάλες.
Στην οδό Πολυκάστης, σε ένα δρόµο µε δεκάδες σπίτια και µε πάνω από 100 οικογένειες που µένουν εκεί σε µόνιµη βάση, τα πράγµατα είναι ακόµα χειρότερα.
«Τρώνε» πολλή σκόνη
«Όσοι µένουµε εδώ για κάποια χρόνια αντιµετωπίζουµε πλέον πρόβληµα µε το αναπνευστικό και το αλλεργικό µας από την σκόνη που τρώµε µέσα στα σπίτια µας» αναφέρει στον «Ν» µια κάτοικος της περιοχής.
Όπως εξηγεί ο δρόµος αυτός παρόλο που είναι στο σχέδιο πόλης, αποτελεί δηλαδή µια οδό εντός του αστικού ιστού, παραµένει χωµατόδροµος. «Έχουµε κάνει δεκάδες εκκλήσεις και αιτήσεις στον δήµο για να ασφαλτοστρώσει την οδό, καθώς µένουµε τόσες και τόσες οικογένειες εδώ. Δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα, παρά τα όσα µας λένε. Το µόνο που κάνουν είναι να στρώνουν το χώµα µε λίγο χαλίκι και αυτό είναι όλο».
Οδηγοί κάνουν «παντιλίκια»
Το χαλίκι, σύµφωνα µε τα όσα µας αναφέρουν κάτοικοι της οδού κάνει τα πράγµατα ακόµα πιο δύσκολα για τους ενοίκους και αυτό γιατί ο συγκεκριµένος δρόµος χρησιµοποιείται από νεαρούς και όχι µόνο, λάτρεις της ταχύτητας, για να κάνουν τις κόντρες τους και τα παντιλίκια τους.
«Τα οχήµατα αναπτύσσοντας ταχύτητα σηκώνουν σκόνη και εµείς εδώ είµαστε λες και βρισκόµαστε στην… έρηµο Σαχάρα. Όλη µέρα και όλη νύχτα αυτή η δουλειά γίνεται. Αν έρθει κάποιος από εδώ θα διαπιστώσει ότι τα σπίτια µας έχουν γίνει άσπρα από την σκόνη και κανείς δεν ενδιαφέρεται, ούτε ο Δήµος, ούτε η Αστυνοµία. Λες και η Πολυκάστη δεν υπάρχει καν στον χάρτη αυτής της πόλης».
Φοβούνται για τα παιδιά τους
Οι κόντρες που γίνονται ή καλύτερα τα οχήµατα που αναπτύσσουν µεγάλη ταχύτητα δίπλα από τις πόρτες και τις αυλές των σπιτιών είναι τουλάχιστον επικίνδυνα. Οι κάτοικοι της περιοχής δεν µπορούν να βγουν µια βόλτα έξω από το σπίτι τους φοβούµενοι ότι κάποιο διερχόµενο όχηµα θα πέσει πάνω τους.
«Έχουµε παιδιά και δεν τα αφήνουµε να παίξουν στον δρόµο, έχουµε σκυλιά και τρέµουµε να τα βγάλουµε βόλτα» αναφέρουν στον «Ν».
Όπως υποστηρίζουν η κατάσταση αυτή µε τα διερχόµενα οχήµατα γίνεται λόγω του χωµατόδροµου. «Αν υπήρχε άσφαλτος οι οδηγοί δεν θα έτρεχαν έτσι, τώρα βλέποντας ότι είναι σε έναν δρόµο που υπάρχει µόνο χώµα, πιστεύουν ότι βρίσκονται σε κανά σαφάρι και κάνουν τα…. δικά τους».
Τον χειμώνα… λασπόδρομος
Η κατάσταση, όµως, για τους ανθρώπους αυτούς µην νοµίζετε ότι είναι καλύτερη τους χειµερινούς µήνες. Το αντίθετο. Οι λακκούβες µε το που βρέχει γίνονται τεράστιες λίµνες και τότε η διέλευση για τους πεζούς είναι αδύνατη, ενώ από οχήµατα περνάνε µόνο τα τζιπ.
Αντί για σκόνη έχουν έτσι να αντιµετωπίσουν την λάσπη. Όσον αφορά τα δικά τους οχήµατα; Κάθε τόσο τα πάνε στο συνεργείο για σέρβις αφού στην κυριολεξία τα έχουν σπάσει από τις λακκούβες – κρατήρες.
Κρανίου τόπος από το 2018
«Είναι να τραβάς τα µαλλιά σου µε αυτά που περνάµε εδώ. Ο Δήµος µας είχε υποσχεθεί για την αναβάθµιση της περιοχής µας, µας είχε πει ότι θα µας έφτιαχνε και παιδική χαρά σε ένα οικόπεδο που παραµένει αναξιοποίητο, ενώ για να µας βάλει αποχετευτικό δίκτυο έσκαψε την άσφαλτο και από τότε η οδός έµεινε χωµατόδροµος». Από το 2018 η οδός Πολυκάστη, έτσι, έµεινε ένας δρόµος κρανίου τόπος.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Νεολόγος*
