Ήταν το 1977, αν θυμάμαι καλά που έγινε το συνέδριο για την Ζεύξη Ρίου Αντιρρίου, στο Πανεπιστήμιο Πατρών.
Τώρα, αν είσαι 14 χρονών και ακούς ότι κάποιοι προτείνουν στα σοβαρά, εκέινο που στα μάτια σου δείχνει αδιανόητο, πας.
Πως βρεθηκα εκεί, ούτε που θυμάμαι, αλλά και δεν έχει και καμιά σημασία!
Μάλλον κάποια οικογενειακή φιλία με τον αείμνηστο καθηγητή Κων. Γούδα, που ήταν η ψυχή και η κινητήριος δύναμη της προσπάθειας, πρέπει να διευκόλυνε τα πράγματα!
Το σπουδαίο είναι ότι ο 14χρονος εγώ, έζησε στιγμές επιστημονικής “φαντασίας”/
Με πλώτές γέφυρές, με υποθαλάσσια τούνελ, με καλωδιωτές, περίπου σαν την τελική επιλογή.
Αλλά και με προγνωστικά μοντέλα, συμπεροφοράς, μια σεισμικές ακολουθείες κλπ.
Φεύγοντας πήρα μαζί μου την βεβαιότητα ότι το έργο αυτό θα γίνει, ότι θα αλλάξει την αντίληψη και τη σχέση των πραγμάτων και των ανθρώπων και ότι θα προλάβαινα να το δώ όσο ζούσα.
Α, πήρα μαζί μου και μια τσιγκογραφία που απεικόνιζε μια καλωδιωτή γέφυρα. Έργο (νομίζω ) του Πατρινού καλλιτέχνη Σάκη(;) Λυκουργιώτη.
Ήρθαν διαγωνισμοί, ήρθαν και έφυγαν κυβερνήσεις και το έργο από “μακέτο” έγινε σύμβολο συνεννόησης, όταν το 2004 ο Κώστας Καραμανλής προσκαλούσε Σιμίτη, Λαλιώτη και άλλους να είναι στα εγκαίνιά της.
Σχεδόν 20 χρόνια μετά περίπου 80 εκατομύρια διελεύσεις έχουν γίνει από την γέφυρα, που αποτελεί πλέον κομμάτι του τοπίου της περιοχής και τοπόσημό της.
Άλλωστε αυτό αποτυπώνεται σε κάθε φωτογραφία ή βιντεο που εμείς, οι επισκέπτες και οι περαστικοί καταγραφουν.
Καινοτόμο έργο, έσπασε δεκάδες ρεκόρ, παραδόθηκε στην ώρα του και λειτουργεί χωρίς προβλήματα.
Καλά, θα μου πεις…
Από όλα αυτά, που προκύπτει ότι η Γέφυρα χρωστάει;
Αντί να κάνουμε το σταυρό μας που μας έφερε κοντά, που βελτίωσε τη διακίνηση αγαθών, ανθρώπων και ιδεών, λέμε ότι μας χρωστάει κιόλας;
Ναι φίλε μου, γιατί υπάρχει μια πολύ ουσιαστική παράμετρος στις σύγχρονες κοινωνίες που λέγεται Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη.
Είναι η ευθύνη που αναλαμβάνει εθελοντικό μια επιχείρηση έναντι της περιοχής στην οποία δραστιριοποιείται και κερδίζει.
Έναντι της περιοχής και των ανθρώπων της.
Είναι μια διαδικασία που έχει ξεκινήσει από τον προηγούμενο αιώνα και που οδηγεί τις εταιρίες, ειδικά εκείνες με μεγάλο αποτύπωμα, να επιστρέφουν στην τοπική και ευρύτερη κοινωνία μέρος των κερδών τους.
Και μιλώντας για 70 εκατομύρια διελεύσεις, μιλάμε για ποσά που ξεπερνούν το δισεκατομύριο ευρώ…
Δεν θα μπω σε αναλύσεις σχετικά με τα κίνητρα και για το γεγονός ότι κάθε ευρώ που δαπανάται για το σκοπό αυτό επιστρέφει πολλαπλάσιο.
Ούτε θα σε κουράσω με ποσοστά που μιλάνε για 2-5% του τζίρου και πρωτοβουλίες της Ευρωπαικής Ένωσης, όπως την Enterprise 2020.
Ο βασικός άξονας της Ε.Κ.Ε είναι η υποστήριξη της κοινωνικής συνοχής, της συμπερίληψης και της παροχής δυνατοτήτων στους πολίτες. Βασικοί πυλώνες εφαρμογής της είναι ο κοινωνικός τομέας, ο πολιτισμός και ο αθλητισμός.
Άλλωστε εκεί γεννιέται η “κόλλα” που κρατά μια κοινωνία ενωμένης, δυνατή και παραγωγική.
Για να μπορεί η κάθε εταιρία να συνεχίσει να δρά και να κερδιζει.
Τι κάνει για όλα ετούτα η Γέφυρα; Μια τρύπα στο νερό.
Ξέρω ότι οι υπεύθυνοι για την επικοινωνία της μπορούν να με πνίξουν κάτω από κατεβατά δράσεων , πρωτοβουλειών του, ονοματολογία κλπ.
Αυτό το έχουν δημιουργήσει και εκτελέσει άψογα! Άλλωστε διαθέτουν έναν από τους καλύτερους στην δημιουργία εικόνας και εντυπώσεων. Και τη δημιουργία παραπληρωματικών δράσεων με βαρύγδουπους τίτλους, που λειτουργούν σαν συνοδά πλοία μια νηοπομπής.
Α, κάνουν εξαίρετα την δουλειά τους και αξίζουν κάθε ευρώ αμοιβής τους.
Κατά τους υπολογισμούς μου έχουν γλυτώσει την Γέφυρα από 30 -35 εκατομύρια ευρώ τουλάχιστον.
Γιατί αυτό είναι το ποσό που θα έπρεπε η Γέφυρα να δίνει στην περιοχή μας κάθε χρόνο.
Ενάμιση με δυο εκατομύρια ευρώ, ανάλογα με τον τζίρο της.
Κατ ελάχιστο.
Και βεβαίως η Γέφυρα καλά κάνει και κρύβεται πίσω από κάτι 200άρια που δίνει δεξιά και αριστερά, κάτι πομπώδεις πρωτοβουλίες, κάτι συναυλίες, αραιά και που.
Α, και αδελφοποιήσεις με γεφύρια και σημαίες στη κορφή!
Και κέντρα ενημέρωσης και λογότυπα για να πουλάμε αναμνηστικά.
Και πολύ καλά κάνει να μοιράζει αυτοκολητάκια και χαρτονάκια στους ιθαγενείς για τα γενέθλιά της.
Εμείς τι κάνουμε;
Μην μπω σε περιπτωσιολογία…
Κατά καιρούς και μετά από αφόρητες πιέσεις έχουν δοθεί κάποια ποσά σε Δήμους και νομικά πρόσωπα δήμων και αυτό είναι όλο!
Κι όμως ο Δήμος Πατρέων θα έπρεπενα παίρνει μισό εκατομύριο για τον κοινωνικό τομέα, μισό για τον Πολιτισμό και το Καρναβάλι και κάτι ανάλογο για τον Αθλητισμό. Και ο Δήμος Ναυπάκτου θα έπρεπε να έχει κάθε χρόνο στον προϋπολογισμό του από την Γέφυρα τουλάχιστον 500.000€.
Ρευστό, μετρητό, κασέρι…
Για να το αξιοποιήσει η κοινωνία και οι πιλίτες μέ βάση τις ανάγκες και τις προτεραιότητές τους.
Να κλείσει “τρύπες” και να ανοίξει προοπτικές.
Να τα διαθέσει εκεί που χρειάζονται: στους ευάλωτους, στους αποκλεισμένους, στους καλλιτέχνες, τους δημιουργούς, τους αθλητές και τις αθλήτριες.
Αλλά στους φορείς και όχι σε φλυναφήματα και παρένθετα πρόσωπα, για να χάνεται η μπάλα…
Γιατί άμα ξέρει ο κάθε φορέας ότι ξεκινάει με ένα σημαντικό πρόσθετο ποσό κάθε χρόνο, μπορεί να προγραμματίσει καλύτερα, σημαντικότερα, ουσιαστικότερα.
Να εξηγηθώ: δεν εχω κάτι με τη Γεφυρα και τους ανθρώπους της. Και ευελπιστώ να με θεωρήσουν πολύ μικρό και ασήμαντο, ώστε από το ύψος των περήφανων πυλώνων τους, να καταδεχτούν να ασχοηθούν μαζί μου.
Γιατί είναι προφανές ότι μπορεί να με θάψουν κάτω από ένα βουνό στοιχείων και αριθμών και συμβάσεων και νόμων και, και, και
Αυτό όμως φίλε μου που δεν θάβεται, είναι το απλό και αμείλικτο ερώτημα;
Ένα διαρκές ΓΙΑΤΙ στις Δημοτικές Αρχές από το 2006 και μετά.
Γιατί δεν διεκδικούν αυτό που δικαιούται η πόλη;
Γιατί δεν απαιτούν αυτό που η εταιρία βολεύεται να μην δίνει;
Με ρωτούσε κάποιος: Μα κάλα, τι μέσο πίεσης έχει ο Δήμος Πάτρας; Τι να κάνει; Να βάλει μπλόκα στο δρόμο;
Αντιπαρέρχομαι το γεγονός ότι μπλόκα έχουν στηθεί ακόμα και για σχολικές εκδρομές και λέω το εξής: η ηθική δύναμη του αιτήματος μιας κοινωνίας, είναι ασταμάτητη.
Η ηθική δύναμη του Δημάρχου της Πάτρας, της Ναυπάκτου, των φορέων μας, των επιστημόνων μας, των συλλόγων μας και του καθεν@ μας, ισοδυναμεί με σεισμική δόνηση επιταχύνσεως άνω του 48% που αντέχει η ΓΕΦΥΡΑ.
Και η δύναμη που θα έχει ένα hastag τύπου#gefyra_xrostaei ισοδυναμεί με ανέμους άνω των 265 χλμ που αντέχει η Γέφυρα…
Εκλογές έρχονται.
Βαλτε στο προγραμμά σας μια ανοιχτή συζήτηση για το θέμα και οπλίστε τους επόμενους Δημαρχους Πατρέων και Ναυπάκτου με δύναμη και επιχειρήματα για να κάτσουν απέναντι στους ανθρώπους της Γέφυρας και να πουν :
Ως εδώ.
Αφού δεν το καταλαβατε μόνοι σας, κοντά είκοσι χρόνια τώρα, πάμε να το δούμε μαζί
