Το σημαντικότερο πλεονέκτημα της Ελληνικής γλώσσας είναι ο πλούτος της σε λέξεις και έννοιες. Μπορείς δηλαδή με μια λέξη να πεις τόσα πολλά πράγματα και με πολλές διαφορετικές λέξεις αντιθέτως, να περιγράψεις την ίδια έννοια. Αν βρεθείς μάλιστα στην Ελληνική επαρχία που υπάρχουν υποκοριστικά, ντόπιες εκφράσεις και παρατσούκλια, ανακαλύπτεις μια ακόμη ολόκληρη γλώσσα μέσα σ’ αυτή που όλοι μιλάμε. Η καθημερινή χρήση της γλώσσας γίνεται κατά μεγάλο ποσοστό από την λεγόμενη παραγωγική ηλικία, δηλαδή τους νέους και τους μεσήλικες. Οι ηλικιωμένοι είναι σαφώς λιγότερο επικοινωνιακοί και τα τελευταία χρόνια που η γλώσσα περνάει μέσα από τα πληκτρολόγια, οι ηλικίες άνω των 75 ετών κυρίως συνεννοούνται με τις στοιχειώδες εκφράσεις της καθημερινής ζωής. Οι νέοι από την άλλη περνούν συνήθως στη γλώσσα τις εκφράσεις της εποχής με δημοφιλείς λέξεις, που πολλές φορές είναι είτε πλεονασμός, είτε χωρίς σημασία. Όπως π.χ όταν ήμασταν εμείς 25άρηδες κυριαρχούσε στις ερωτήσεις και απαντήσεις μας το περίφημο : ‘’βασικά’’!
Χρησιμοποιούσαμε αυτή τη λέξη σχεδόν σε ότι λέγαμε και δεν κόλλαγε με τις υπόλοιπες εκφράσεις γιατί έδινε μάλλον λίγα δευτερόλεπτα χρόνου να σκεφτούμε τι θα πούμε. Στις δεκαετίες μέχρι και το 2010 το ‘’βασικά’’ ήταν συνηθισμένη λέξη που είχε γίνει μόδα κυριολεκτικά στις συνομιλίες. ‘’θες καφέ’’; ‘’Βασικά ήθελα λίγο καφέ αν δεν σου κάνει κόπο’’! Πόση ζάχαρη βάζεις; ‘’Βασικά σκέτο τον πίνω άλλα βάλε μισή κουταλιά’’! Όταν άρχισε να διαμορφώνεται η επικοινωνία μας με σημείο αναφοράς μια οθόνη κινητού , τάμπλετ, υπολογιστή , λάπτοπ κλπ, το ‘’ βασικά’’ άρχισε να ‘’σβήνει’’ με τα χρόνια…
Σήμερα δυστυχώς οι νεότερες γενιές έχουν κάνει την Ελληνική γλώσσα φύλλο και φτερό και όσο περνούν τα χρόνια μιλούμε μια καθημερινή διάλεκτο μεταφρασμένου λογισμικού και όχι ότι μας έμαθαν στο σχολείο. Έχουν μπει στο λεξιλόγιο μας λέξεις σχεδόν άχρηστες ως έννοιες αφού προάγουν μόνο την καθυστέρηση της σκέψης και σου δίνουν την εντύπωση ότι σου μιλάει ένα μηχάνημα και όχι κάποιος που είναι απέναντι σου. Λες σε ένα νέο άνθρωπο π.χ. ‘’ κάνει πολλή ζέστη σήμερα’’! και σου απαντάει : ‘’ισχύει’’! Τι πάει να πει ισχύει; Πες ναι δίκιο έχεις, κάνει ζέστη ή εγώ δεν ζεσταίνομαι ή οποιαδήποτε άλλη πρόταση ενισχύει ή αδυνατεί τη σκέψη που σου εξέφρασε ο άλλος! Το ‘’ισχύει’’ είναι λέξη τεμπέλικου εγκεφάλου που στην ομιλία λέει μια λέξη και στην οθόνη γράφει ένα σύμβολο! Λες ένα νέο σε κάποιον και σου απαντάει όταν το ακούσει: ‘’ Όντως ‘’; Δεν μπαίνει στον κόπο να ρωτήσει ούτε το πώς ούτε το γιατί. Αμολάει ένα ‘’όντως’’ και πρέπει να του εξηγήσεις μετά όλο το θέμα. Άσε όταν μιλάς για κάτι και θέλει ο άλλος να διαφωνήσει. Δεν σου λέει εγώ δεν συμφωνώ για αυτούς τους λόγους ή διαφωνώ γιατί πιστεύω αυτό και όχι το άλλο. Αρχίζει ως εξής: ‘’ Ωστόσο’’! Και μετά από τρία λεπτά ακούς κανένα δύο λέξεις ακόμη. Τι ωστόσο ρε; Συμφωνείς ή διαφωνείς; Δεν παίρνεις απάντηση σωστή. Και αν την πάρεις έρχεται μετά από ώρα αφού έχουν προηγηθεί τα ‘’όντως’’ τα ‘’ισχύει’’ τα ‘’ωστόσο’’ και άλλα τινά που ξεφυτρώνουν στη γλώσσα μας κάθε μέρα.
Όλο αυτό το καινούργιο λεξιλόγιο προέρχεται από την επικοινωνία δια της οθόνης. Αυτή λιγοστεύει τη χρήση των λέξεων και εννοιών σε όλους τους νέους ανθρώπους και επιβάλει μονολεκτικές εκφράσεις χωρίς ουσία σε σημείο που μάλλον σε λίγα χρόνια θα μιλούμε μεταξύ μας τη γλώσσα των μηχανημάτων. Χρέος της παιδείας είναι να κάνει κάτι για να διατηρήσει και να διασώσει την Ελληνική γλώσσα. Άλλα ποιός νοιάζεται… Έτσι όπως πάμε σε μια δεκαετία βλέπω να λέει ο άλλος ανέκδοτο γύρω στην παρέα και αντί να γελάμε θα απαντάμε απ’ το κινητό μας δίπλα ο ένας στον άλλον : χα χα χα !! Χωρίς να κοιταζόμαστε καν! Έλεος…
