ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗ
Είχα ανέκαθεν την απορία ποιός άραγε κάθεται στην Πάτρα μεσ’ τον ντάλα Αύγουστο! Γενική και αόριστη βεβαία η απορία μου γιατί ασφαλώς σε μια πόλη διακοσίων έντεκα χιλιάδων ανθρώπων, λογικό είναι να υπάρχει ένα μεγάλος αριθμός πολιτών που δεν πάει πουθενά τον Αύγουστο. Είτε γιατί δεν θέλει, είτε γιατί για διάφορους λόγους δεν μπορεί. Το περίεργο όμως είναι ότι τον Αύγουστο στην Πάτρα συναντάς εικόνες εκ διαμέτρου αντίθετες μεταξύ τους και ακούς απόψεις που απέχουν η μια από την άλλη λες και ζούμε σε διαφορετική πόλη. Αυτοί δε, που δουλεύουν σε δημόσιες υπηρεσίες ή σε ιδιωτικές έχουν ένα ύφος Αυγουστιάτικα στην Πάτρα το οποίο μετά συγχωρήσεως λέγεται: ‘’γαμώ το κέρατό μου’’: Οφείλω να πω ότι χρειάζεται σαφώς ο πρέπων σεβασμός σ’ αυτούς που δουλεύουν Αυγουστιάτικα σε ένα αστικό κέντρο κυρίως από εμάς που παίρνουμε άδεια πάντα αυτές τις μέρες, άλλα δεν είναι κακό να κάνουμε και μα χαρτογράφηση της πόλης αυτών των ημερών έτσι για να ξέρουμε που ζούμε. Μια βόλτα στους κεντρικούς δρόμους και μια συναναστροφή με επιχειρηματίες, περαστικούς, δημοσίους υπαλλήλους άλλα και δημόσια πρόσωπα, αποκρυπτογραφεί με εξαιρετική άνεση τις Αυγουστιάτικες μέρες της Πάτρας.
Αν πας σε καφέ π.χ ή ταχυφαγείο ακούς: ‘’νέκρα, ψυχή δεν κυκλοφορεί. Έφυγαν οι φοιτητές. Άστα να πάνε’’! Αν συναντήσεις ταξιτζή θα σου πει τα δικά του: ‘’πεσμένη κίνηση αν και δεν έφυγε ο κόσμος , δεν έχει λεφτά να πάει πουθενά, κίνηση στους δρόμους υπάρχει ,άλλα ταξί δεν παίρνουν’’! Αν ρωτήσεις έμπορο, πριν σου απαντήσει, καλό είναι να χεις έτοιμο καφέ και παξιμάδι. ‘’ Χάλια, καταστροφή, από χειμώνα θα πέσει πείνα’’! Βρε άσε το χειμώνα, τώρα με τις εκπτώσεις πως τα πάς’’; ‘’Λίγα πράγματα δεν έχει λεφτά ο κόσμος! Καλύτερα φυσικά από πέρυσι με την καραντίνα, αλλά λίγα πράγματα’’… Αν μπεις σε σούπερ μάρκετ ή πολυκατάστημα ακούς από όλους τα ίδια: ‘’ Έχει φύγει ο κόσμος μωρέ Αύγουστο μήνα, τι περιμένεις’’;
Τελικά έφυγε ο κόσμος δεν έφυγε, έχει λεφτά δεν έχει, κινείται χρήμα στην πόλη μόνο όταν είναι εδώ οι φοιτητές ή όχι, είναι διλήμματα που κανείς με ακρίβεια δεν μπορεί να σου τα εξηγήσει και να τα απαντήσει. Από την άλλη οι πωλήσεις ολοκαίνουργιων και πανάκριβων αυτοκινήτων στην Πάτρα εδώ και ένα χρόνο περίπου έχουν εκτοξευτεί. Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ‘’οργιάζει’’ ο καλοκαιρινός οίστρος σε κάθε μορφή διασκέδασης, όσες φορές ήρθαν φίρμες να τραγουδήσουν ‘’ πήραν φωτιά’’ τα μαγαζιά και μέχρι τα δεκαπεντάχρονα παιδιά κρατούσαν στο χέρι κινητά αξίας άνω των πεντακοσίων ευρώ το καθένα. Οι Ρομά κοιμούνται στην πλ. Γεωργίου , ο Δήμος ‘’πανηγυρίζει’’ για το περίφημο ‘’ανοιχτό θέατρο’’ την πιο έξυπνη ιδέα που υλοποιήθηκε ποτέ σε παρκινγκ και ταυτόχρονα καταστρέφει έναν από τους πλατύτερους κεντρικούς δρόμους της πόλης για να ολοκληρώσει Αυγουστιάτικα τον πρώτο αστικό ποδηλατοδρόμο. Δεν είχαμε πορεία ή διαδήλωση για καιρό τώρα δύο τρεις βδομάδες και βάλε, ο καύσωνας έχει αναδείξει την πλαζ στη μεγάλη λαϊκή παραλία της πόλης και η εξάτμιση της μηχανής κυρίως ή του ζαντομένου αυτοκίνητου, είναι πλέον η προέκταση του εαυτού μας μέρα νύχτα παντού! Το κινητό στο χέρι οδηγεί το μυαλό μας και το όχημα μας κινείται μηχανικά ώστε να ισχύει το : ‘’Είναι να μην σου τύχει Θανάση μου’’ που λένε! Τα μπιτς μπαρ αποτελούν χώρο κοινωνικής συναναστροφής όσων απομένουν στην πόλη με το facebook να παίρνει φωτιά και οι πολιτικοί όπου γάμος και χαρά εν όψει εκλογών … Κι ο κορονοίος κάνει πάρτι….
Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα ,είμαστε! Που έλεγε και ο Ηλιόπουλος στον ‘’Aτσίδα’’! Η Πάτρα των ονείρων μας και των προσδοκιών μας Αύγουστος 2022. Λοιπόν πιστεύω ότι ο Νίκος Καζαντζάκης πρέπει να είχε κατά βάθος κάποια σχέση με την Πάτρα. Το ‘’δεν πιστεύω τίποτε δεν ελπίζω τίποτε, είμαι ελεύθερoς” για εμάς τους Πατρινούς το είπε. Μην κοιτάτε που έμεινε στην Κρήτη. Εμάς είχε στο μυαλό του ο μεγάλος νεοέλληνας λογοτέχνης. Άντε λοιπόν την υγειά μας να χουμε . Έτσι για να προσθέσουμε και εμείς κάτι επίκαιρο και σοβαρό. Και μετά τον Αύγουστο βλέπουμε…
