ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΒΕΡΥΚΙΟΥ
«Ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση από το ταμείο», μια βασική αρχή της παγκόσμιας αγοράς που από την πλευρά της Ελλάδας αγνοήθηκε το φθινόπωρο του 2020 κατά την συγκρότηση της σύμβασης με την γαλλική DASSAULT για την αγορά των πρώτων 18 μαχητικών αεροσκαφών Rafale.
Το είχαμε επισημάνει από την πρώτη στιγμή, πολύ πριν υπογράφει η σύμβαση, όταν εκείνες τις ζεστές μέρες του 2020 από τις σεζλόνγκ του ξενοδοχείου της Βουλιαγμένης οι απεσταλμένοι των Γαλλικών εταιριών που εμπλέκονταν στην διαμόρφωση της σύμβασης συμπεριφέρονταν με περισσή αλαζονεία αρνούμενοι κάθε συζήτηση για κατοχύρωση συγκεκριμένου ποσοστού συμπαραγωγής (Ελληνικής Προστιθέμενης Αξίας).
Δυστυχώς αγνοήθηκαν οι όποιες δημοσιογραφικές επισημάνσεις αλλά και η αγωνία χιλιάδων εργαζομένων στην εγχώρια αμυντική βιομηχανία. Η αντίδραση της αντιπολίτευσης ήταν ανύπαρκτη και η σύμβαση με την DASSAULT υπογράφτηκε, όπως – όπως, χωρίς συμπαραγωγή!
Υπήρχε η ελπίδα ότι η σύμβαση για την αγορά των πρώτων 18 Rafale που δεν προβλέπει ΕΠΑ, θα ήταν η μοναδική εξαίρεση, λόγω του ότι υπογράφτηκε εσπευσμένα υπό την πίεση της ελληνοτουρκικής έντασης του 2020. Δυστυχώς όμως τα όσα ακολούθησαν στην συνέχεια αποδεικνύουν δεν ήταν η εξαίρεση αλλά ο κανόνας!
Παγκόσμιο αρνητικό ρεκόρ για την Ελλάδα
Η Ελλάδα μπαίνει στο βιβλίο Γκίνες καθώς καταγράφει ένα παγκόσμιο αρνητικό ρεκόρ! Σε αγορές 4 δις. δεν εξασφαλίστηκε ούτε ένα ευρώ για την Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία!
Στο μεταξύ, έστω και αργοπορημένα, κάποια στιγμή… ξύπνησαν ορισμένοι από την αντιπολίτευση και άρχισαν δειλά – δειλά να ζητούν εξηγήσεις γιατί δεν εξασφαλίζεται ελληνική συμπαραγωγή. Όμως ήταν ήδη αργά και το «πουλάκι» είχε πετάξει….
Η κυβέρνηση για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις υποσχέθηκε εκ των υστέρων ότι θα προσπαθήσει να διορθώσει το λάθος της επιτυγχάνοντας ποσοστό συμπαραγωγής στις επόμενες υπό κατάρτιση συμβάσεις.
Στο… κενό η επιστολή Αλεξόπουλου
Στο πλαίσιο αυτό κινήθηκε ο νέος Γενικός Διευθυντής Εξοπλισμών Άρης Αλεξόπουλος αποστέλλοντας επιστολή στις Γαλλικές κατασκευάστριες εταιρίες που εμπλέκονται άμεσα στα δυο μείζονα εξοπλιστικά προγράμματα (Rafale & Belharra) ζητώντας να εξετάσουν σοβαρά τη δυνατότητα ανάθεσης υποκατασκευαστικού έργου στην εγχώρια Αμυντική Βιομηχανία.
Η επιστολή της ΓΔΑΕΕ εστάλη:
Στην DASSAULT και SAFRAN που ήδη είχαν αποσπάσει ένα πρώτο συμβόλαιο για την πώληση στην Ελλάδα 18 RAFALE ύψους 2,5 δις χωρίς να έχουν δώσει δεκάρα τσακιστή ως υποκατασκευαστικό έργο σε ελληνική εταιρία!
Στην GROUP NAVAL και την THALES που εμπλέκονται άμεσα με το πρόγραμμα των φρεγατών Belharra
Στην MBDA που εμπλέκεται με τον οπλισμό των αεροσκαφών και των φρεγατών.
Οι Γάλλοι, αν και με βαριά καρδιά, ανταποκρίθηκαν – όχι όλοι – στο κάλεσμα του Άρη Αλεξόπουλου και της ΓΔΑΕΕ. Ήρθαν την περασμένη εβδομάδα στην Ελλάδα και ξεκίνησαν επαφές με τους Έλληνες υποκατασκευαστές.
– Η Naval Group μίλησε με εκπροσώπους πάνω από 70 εταιρείες.
– Η Thales Hellas έφερε στην Ελλάδα είκοσι στελέχη της για να συναντηθούν με ισάριθμες εγχώριες εταιρείες.
– Η MBDA πιο δυσκίνητη δείχνει να μην είναι διατεθειμένη να προσφέρει ουσιαστικό υποκατασκευαστικό έργο προηγμένης τεχνολογίας.
– Η DASAULT αγενέστατη, με αποικιοκρατική νοοτροπία, αφού εξασφάλισε το πρώτο συμβόλαιο και την πρωθυπουργική δέσμευση για ένα επιπλέον συμβόλαιο αγοράς άλλων 8 RAFALE , αρνήθηκε να συζητήσει με Έλληνες υποκατασκευαστές! Την περασμένη εβδομάδα συνέβη κάτι το πρωτάκουστο στην Λέσχη Αξιωματικών Αθηνών. Ενώ αρχικά προσήλθαν εκπρόσωποι της DASAULT στην ελληνογαλλική συνάντηση, στο διάλειμμα αποχώρησαν με ελαφρά πηδηματάκια, αφήνοντας στα «κρύα του λουτρού» εκπροσώπους τριάντα ελληνικών εταιρειών που είχαν καταφτάσει απο ολόκληρη την επικράτεια με την ελπίδα μήπως βρεθεί κάποιος τρόπος συνεργασίας σε υποκατασκευαστικό έργο για τα 24 ελληνικά Rafale !
– Τουλάχιστον τους περιφερειακούς υποκατασκευαστές αμυντικού υλικού που συγκεντρώθηκαν στη ΛΑΕΔ αντάμειψε η Γαλλική NEXTER που εκπροσωπήθηκε στην Ελληνογαλλική συνάντηση με την Carolin Amar, την ομορφότερη γυναικεία παρουσία, η οποία μπορεί να μην πρόσφερε δουλειές αλλά γλυκές ματιές….
Καλό το καλαμπούρι αλλά οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους κάλους φίλους και συμμάχους. Η Ελλάδα υλοποιεί ένα από τα μεγαλύτερα εξοπλιστικά προγράμματα στην σύγχρονη ιστορία της με την ένταξη 24 αεροσκαφών Rafale και 3+1 φρεγατών Belharra! Οι γαλλικές εταιρίες ροκανίζουν τον χρόνο ευελπιστώντας ότι και άλλες δυο μεγάλες συμβάσεις για τα +8 Rafale και τις φρεγάτες Belharra θα υπογραφούν χωρίς ελληνική συμπαραγωγή.
Ωστόσο η Naval, όπως και η ελληνική πλευρά δεν θα πρέπει να ξεχνούν ότι ειδικότερα για τις φρεγάτες υπάρχει υπογεγραμμένο ένα αρχικό μνημόνιο κατανόησης μεταξύ του υπουργείου Εθνικής Άμυνας και των γαλλικών εταιρειών για σοβαρή ποσοστιαία συμμετοχή της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας, το λεγόμενο HIP (Hellenic Industry Participation plan).
Οι Γάλλοι μέχρι στιγμής δεν φαίνονται διατεθειμένοι να παραχωρήσουν τεχνογνωσία ή υποέργο σε ελληνικά χέρια κάτι που θα έχει σοβαρό αντίκτυπο και στη μελλοντική λειτουργία και συντήρηση των αεροσκαφών και των πλοίων. Η DASAULT με περισσότερη αλαζονεία, η Naval με λιγότερη αλλά με εξίσου κουτοπόνηρους και παλαιομοδίτικους τρόπους επιχειρεί μέσω της «λίστας Αντύπα» να κάνει pr στα ηλεκτρονικά media με την ελπίδα να εξασφαλίσει την σιωπή τους και πιο ήπια κριτική στο έγκλημα που επιχειρείται εις βάρος της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας.
Ο Αριστείδης Αλεξόπουλος μπορεί να υπενθυμίζει στους Γάλλους τη λογική υποχρέωσή τους να δώσουν υποκατασκευαστικό έργο στις ελληνικές αμυντικές βιομηχανίες. Ωστόσο πέραν από τις παραινέσεις πρέπει να υπάρξει πολιτική βούληση και να τεθεί ζήτημα τήρησης συνολικά της ελληνογαλλικής αμυντικής συμφωνίας αν οι γαλλικές εταιρείες δεν ανταποκριθούν ουσιαστικά στην έκκληση της ΓΔΑΕΕ.
Το σίγουρο είναι ότι σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει μακρά και σκληρή διαπραγμάτευση προκειμένου όλες οι πλευρές να μείνουν ικανοποιημένες.
Σε… νιρβάνα οι ελληνικές αμυντικές βιομηχανίες
Βεβαίως – βεβαίως θα πρέπει να σοβαρευτούν και οι ελληνικές αμυντικές βιομηχανίες, κυρίως οι κρατικές, που δυστυχώς παραμένουν σε νιρβάνα και κινούνται με ρυθμός παρελθόντων ετών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ΕΑΒ μια βιομηχανία στρατηγικής σημασίας που θα μπορούσε να κυριαρχεί στο παγκόσμιο αεροναυπηγικό τομέα.
Δεν είναι δυνατόν την περασμένη εβδομάδα ενώ η γαλλική DASAULT αρνείται κάθε συζήτηση για ελληνική συμπαραγωγή στα δυο προγράμματα των Rafale, η ΕΑΒ επί της ουσίας να υπολειτουργεί! Επί σειρά ημερών, εν όψει αρχιαιρεσιών, σταμάταγε η εργασία στις 9:30 για να συγκεντρωθούν οι εργαζόμενοι προκειμένου να τους μιλήσουν οι υποψήφιοι ! Στις 12:00 μμ ακολουθούσε η προβλεπόμενη διακοπή για γεύμα και μετά δεν αργούσε το σχόλασμα…
Με όλο το σεβασμό στο συνδικαλιστικό κίνημα και στο Προλεταριάτο αναρωτιέμαι:
-Υπάρχει σοβαρή βιομηχανία που μέσα στο 8ωρο να διακόπτει την παραγωγή δυο φορές από δύο ώρες;
Συμπτωματικά δε, την περίοδο αυτή στην ΕΑΒ βρισκόταν σε καθημερινή βάση μεγάλη ομάδα αμερικανών προκειμένου να εκτιμήσουν και να αξιολογήσουν την παραγωγικότητα και τις προοπτικές της εταιρείας.
Χωρίς καμία νεοφιλελεύθερη διάθεση αλλά με την απλή λογική αναρωτιέμαι: Αυτή είναι βαριά μας Εγχώρια Αμυντική Βιομηχανία (ΕΑΒΙ) που θα διεκδικήσει δουλειές στην διεθνή αγορά; Απαντώ: ΟΧΙ
Η Ελλάδα, όπως όλα τα σοβαρά κράτη και με δεδομένο ότι η εξ Ανατολών αντίπαλη χώρα έχει κάνει άλματα στον αμυντικό κατασκευαστικό τομέα, θα πρέπει από κοινού κυβέρνηση και αντιπολίτευση να ορίσουν υπηρεσιακό υφυπουργό αμυντικής βιομηχανίας με τουλάχιστον πενταετή θητεία.
Απαιτείται θεσμοθετημένη πολιτική για την αμυντική βιομηχανία που θα λαμβάνει συγκεκριμένο ποσοστό συμπαραγωγής από κάθε αμυντική προμήθεια και η οποία θα διανέμεται με ανοιχτές και αδιάβλητες διαδικασίες και όχι αναλόγως με τα γούστα των κυβερνώντων και τις μυστικές συμφωνίες κάτω από το τραπέζι μεταξύ πολιτικών και υποκατασκευαστών.
Η χώρα έχει ανάγκη από αμυντικές βιομηχανίες που θα παράγουν πραγματικό και καινοτόμο έργο, ανταγωνιστικό στην Διεθνή αγορά. Δεν έχει ανάγκη από «βιομηχανίες …πλυντήρια» για να ξεπλένονται οι μίζες εκείνων που διαθέτουν την εφήμερη δύναμη της εξουσίας…
* Δημοσιεύθηκε στον “Νεολόγο” των Πατρών
