Εάν πιστέψουμε τις πληροφορίες των κέντρων επικοινωνίας του γειτονικού κράτους των Αθηνών, ο Φλεβάρης είναι ο καθοριστικός μήνας των σχεδιασμών πριν τις βουλευτικές εκλογές, οι οποίες έρχονται σε λίγες εβδομάδες. Δηλαδή τώρα τα κόμματα ‘’κλείνουν’’ τα ψηφοδέλτια τους, και αρχίζουν σιγά – σιγά οι προεκλογικές περιοδείες των αρχηγών. Εάν υποθέσουμε ότι η διήμερη παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Πάτρα πριν λίγο καιρό είχε ένα τέτοιο χαρακτήρα, τότε ο Αλέξης Τσίπρας που μιλάει σε κλειστό στάδιο αυτές τις μέρες, είναι ο τρίτος κατά σειρά αρχηγός που μας επισκέπτεται, μιας και μπήκε στη μέση ο Δημήτρης Κουτσούμπας που μίλησε πρόσφατα στο γήπεδο της ΕΑΠ. Βέβαια όλα αυτά έγιναν πριν καλά – καλά ανακοινωθεί η τελική ημερομηνία των εκλογών και με διαφορετικό τρόπο απ’ ότι στο παρελθόν. Ο Μητσοτάκης έκανε επίσκεψη εργασίας, ο Κουτσούμπας τυπική παρουσία σε επιλεγμένο ακροατήριο και ο Τσίπρας σύναξη κόσμου σε κλειστό χώρο ώστε να φαίνεται λαοθάλασσα… Είναι συνεπώς φανερό ότι έχει αλλάξει η προεκλογική σχέση κομμάτων και πολιτών και όσο πάμε παρακάτω αλλάζει εντυπωσιακά, σε σημείο που αναρωτιέται κάποιος: Είναι ωριμότητα λαού και πολιτικών όλο αυτό ή έγινε η ανάγκη φιλοτιμία;
Για να είμαστε ειλικρινείς η εποχή των μεγάλων συγκεντρώσεων, της τεράστιας αφισσορύπανσης , των μεταφερόμενων οπαδών και του μεγάλου πάθους για την πολιτική στην Ελλάδα, έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Αυτό έγινε τόσο γιατί ο κόσμος αποστασιοποιήθηκε εν μέρει από τη ‘’ θεοποίηση’’ τις πολιτικής την εποχή των μνημονίων, αλλά και γιατί όλα αυτά που γινόντουσαν τουλάχιστον μέχρι το 2009 προεκλογικά, τώρα πια κοστίζουν στα κόμματα και το κράτος τεράστια ποσά, που δεν υπάρχουν ή δεν περισσεύουν.
Από την άλλη το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι ένα νέο πεδίο αλματώδους αύξησης της επικοινωνίας των πολιτικών με τους πολίτες , χωρίς θόρυβο και αέρα προεκλογικό στην ατμόσφαιρα. Θα ξανάρθουν οι αρχηγοί στην Πάτρα όταν έχουμε προεκλογική περίοδο, άλλα μόνο για τελική συσπείρωση. Η ‘’ δουλειά’’ γίνεται τώρα ήδη παντού και ασφαλώς θα την αντιληφθούν και οι τελευταίοι ψηφοφόροι, όταν έρθει η ώρα της πλατείας που και αυτή θα’ ναι μάλλον επιλεγμένη από κάποιους αρχηγούς, εκεί όπου υπάρχει δημοσκοπική ανάγκη. Έτσι λοιπόν πάμε σε εκλογές με περιεχόμενο κάτι ενδιάμεσο μεταξύ Γκόρτσου και Σουηδίας! Η τσέπη του ψηφοφόρου και μάλιστα τώρα πριν την κάλπη και όχι χθες ή αύριο , εξακολουθεί να είναι ο κυριότερος παράγοντας ψήφου. Οι ιδεολογικές αντιθέσεις αφορούν μάλλον ελάχιστους παλιούς ‘’ορκισμένους’’ εχθρούς και η τιμωρητική επιλογή των άκρων, γίνεται μετά από μια δεκαετία, ολίγον ελκυστική λόγω απλής αναλογικής. Επίσης η πεποίθηση ότι πάμε για διάφορες ‘’περιπέτειες’’ μέχρι να χουμε τελικά κυβέρνηση προοπτικής , δημιουργεί ένα κλίμα περίεργο λίγες εβδομάδες πριν την επίσημη προκήρυξη τω εκλογών. Δεν ‘’μυρίζει’’ δηλαδή στην ατμόσφαιρά το παλιό ‘’άρωμα’’ που αισθανόμαστε πριν τις κάλπες και αμφιβάλω εάν τελικά συμβεί κάτι αντίθετο, παρότι διάφοροι ινστρούχτορες αριστερά και δεξιά προσπαθούν να δημιουργήσουν μια εξοντωτική σύγκρουσή ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Αποκαλύψεις , υποτιθέμενα σκάνδαλα και αποχή από τις ψηφοφορίες της βουλής.
Αυτές οι εκλογές μας κούρασαν πριν ακόμα γίνουν. Ευθύνη εμφανώς για αυτό, κυρίως έχουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης που χτίζουν κάθε μέρα από τους πρώτους μήνες της κυβέρνησης Μητσοτάκη ένα κλίμα του τύπου: Τώρα πέφτει, τώρα πάει σε εκλογές κλπ. Κάτι δηλαδή σαν τον τσοπάνη με τη φάρσα : ‘’ Λύκος στα πρόβατα μου’’. Φυσικά η κάλπη πάντα στο τέλος λύνει κάθε μυστήριο. Η ιστορία επίσης έχει αποδείξει ότι πάντα υπάρχουν πρόβατα. Για το λύκο υπάρχει ένας συνεχής προβληματισμός…
ΜΟΤΟ
Δεν ‘’μυρίζει’’ δηλαδή στην ατμόσφαιρά το παλιό ‘’άρωμα’’ που αισθανόμαστε πριν τις κάλπες και αμφιβάλω εάν τελικά συμβεί κάτι αντίθετο, παρότι διάφοροι ινστρούχτορες αριστερά και δεξιά προσπαθούν να δημιουργήσουν μια εξοντωτική σύγκρουσή ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.
