Ερμηνεύει ο Φαίδων Καστρής – Ηταν πέρσι, δέκα χρόνια μετά την πρώτη συνάντηση του με τη Μαρί Πιερ και τον πατέρα Αντρέ, όταν ο Φαίδων Καστρής αποφάσισε να επιστρέψει με μια νέα διαδρομή για «Την Τρίτη στο σούπερ-μάρκετ», του Εμμανουέλ Νταρλέ. Μια συνάντηση που για τον ηθοποιό ήταν και παραμένει σταθμός της θεατρικής του διαδρομής, μνήμη και παρόν αγάπης και τώρα ξαναζωντάνεψε, σε μια νέα παράσταση.
Η τεράστια αποδοχή κριτικών και κοινού ήταν για εκείνον μονόδρομος! Η διαδρομή της Μαρι-Πιερ θα συνεχιστεί και αυτή τη θεατρική σεζόν στην Αθήνα, στον ίδιο χώρο, στο Show What ?στο Παγκράτι, αλλά και σε περιοδεία ανά την επικράτεια.
Ήδη η Μαρι-Πιερ ξεκίνησε το ταξίδι της από την Καβάλα με 3 sold out παραστάσεις στο Θέατρο Kouinta Pocket Theatre στις 20 και 21 Οκτώβρη, ενώ στις 3 και 4 Νοεμβρίου εμφανίστηκε στο μπαρ “Θυμωμένο Πορτραίτο” των Ιωαννίνων. Αρχές Δεκεμβρίου και συγκεκριμένα την 1η και 2η του μήνα, θα ταξιδέψει στη Θεσσαλονίκη στο Sureal Art Space και πριν την εκπνοή του 2023 την Παρασκευή 29 και το Σάββατο 30 Δεκεμβρίου στην Πάρτρα στο Frida Bar & Stage.
Η υπόθεση του έργου περιστρέφεται γύρω από τη Μαρί-Πιερ που είχε χρόνια να εμφανιστεί στη γειτονιά της παιδικής της ηλικίας. Το πατρικό της σπίτι το εγκατέλειψε τότε που αποφάσισε να γίνει «αυτή καθεαυτή» και να απομακρυνθεί από το περιβάλλον που την ήξερε ως Ζαν-Πιέρ. Αλλά εδώ και λίγους μήνες η μητέρα της πέθανε, ο ηλικιωμένος πατέρας της, κύριος Αντρέ έμεινε μόνος κι η Μαρί-Πιερ θεωρεί υποχρέωση της να τον φροντίζει. Αποφασίζει λοιπόν πως κάθε Τρίτη πρέπει να επιστρέφει στο πατρικό της. Φτάνει πρωί με το πρώτο τραίνο και αμέσως στρώνεται στη δουλειά. Καθαρίζει το σπίτι, πλένει και σιδερώνει τα ρούχα και συνοδεύει τον πατέρα της στο σούπερ–μάρκετ της γειτονιάς για να κάνουν μαζί τα ψώνια της εβδομάδας. Ήδη, μέσα στο σπίτι η συνύπαρξη είναι δύσκολη, στο δρόμο γίνεται ακόμη δυσκολότερη και κορυφώνεται στο χώρο του σούπερ–μάρκετ. Εκεί η Μαρί-Πιέρ «αυτή καθεαυτή» συγκεντρώνει κάθε «Τρίτη στο σούπερ μάρκετ» όλα τα βλέμματα, καθώς η παρουσία της, μια εισβολή της διαφορετικότητας στην πεζή καθημερινότητα των γύρω της, λειτουργεί σαν «τερατικό» αξιοθέατο.
Το έργο του Εμμανουέλ Νταρλέ, «Le Mardi à Monoprix» («Την Τρίτη στο σούπερ–μάρκετ»), κέρδισε το Α’ Βραβείο στο Φεστιβάλ Fringe του Εδιμβούργου το 2011, το βραβείο Herald Archangel Award και ήταν υποψήφιο δύο φορές στα Βραβεία Molière του Εθνικού Θεάτρου της Γαλλίας (2010, 2011). To «Le Mardi à Monoprix» γνώρισε τεράστια εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία στο Παρίσι με ερμηνευτή τον Ζαν Κλoντ Ντρέιφους στο ρόλο της Marie Pierre (υποψήφιο για βραβείο Molière) και το Ηνωμένο Βασίλειο με τίτλο «Tuesdays at Tescos» και τον Σάιμον Κάλλοου στο ρόλο της Pauline. Στην Ελλάδα παρουσιάστηκε το 2011-12 στο «Από Μηχανής Θέατρο» με τον Φαίδωνα Καστρή, σε σκηνοθεσία Κατερίνας Μπερδέκα και τιμήθηκε με: Το «Βραβείο Ερμηνείας Κοινού 2011» της Athens Voice, το «Βραβείο Ερμηνείας, Σκηνοθεσίας, Σκηνικού στα πρώτα Gay Awards 2012 και 5 υποψηφιότητες Βραβείων Κοινού Αθηνοράματος 2012 (παράσταση, ερμηνεία, σκηνοθεσία, μουσική, κοστούμι).
Συντελεστές
Μετάφραση: Μήνα Πατεράκη-Γαρέφη
Σκηνοθετική Επιμέλεια: Φαίδων Καστρής
Φωτισμοί- Φωτογραφίες Παράστασης: Σπύρος Τσακίρης
Ψιμυθίωση: Ήρα Σ. Μαγαλιού
Παραγωγή: Show What?
Διεύθυνση Παραγωγής: Ντορίτα Λουκίσσα
Στην παράσταση ακούγεται το τραγούδι του Cyril Mokaiesh «Va savoir»
Eρμηνεύει ο Φαίδων Καστρής
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Frida Bar & Stage:
Γεροκωστοπούλου 59 Πάτρα
Ημερομηνίες: Παρασκευή 29 και Σάββατο 30 Δεκεμβρίου στις 21.00
Διάρκεια παράστασης: 70΄
Τιμή εισιτηρίων: 10 ευρώ
Αγορά εισιτηρίων-κρατήσεις: 6980579777
Έγραψαν για την παράσταση:
“Αυτή η “τρανς εξομολόγηση” όμως δεν στρέφει μόνο το βλέμμα στον ψυχισμό και την ρεαλιστική πραγματικότητα ενός τρανς ατόμου, αλλά αποτελεί ευρύτερα ένα έργο για την αποδοχή και τη συγχώρεση, ακόμη και ένα έργο για τη σχέση πατέρα/γονιού και παιδιού κάθε φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού. Ο Φαίδων Καστρής, που είχε ερμηνεύσει το έργο και στο παρελθόν, το έχει κάνει δικό του και η ερμηνεία του είναι ηλεκτρισμένη, εσωτερική όσο και ζωηρή, καθώς μάς συστήνει ένα κομμάτι από τον κόσμο και την ψυχή της Μαρί-Πιερ, ενώ αντιμετωπίζει με τρυφερότητα ακόμη και τον μονοκόμματο ρόλο του Αντρέ, που αναδύεται κι αυτός μέσα από την αφήγηση. Ο χώρος του μπαρ όπου παίζεται η παράσταση λειτουργεί ωραία, καθώς προσφέρει ακόμη περισσότερη εγγύτητα μεταξύ του ηθοποιού και των θεατών, και βοηθάει ατμοσφαιρικά τη σκηνοθεσία, δημιουργώντας την αίσθηση πως η Μαρί-Πιερ εισβάλλει για λίγο μέσα στον δικό μας κόσμο για να μας πει την ιστορία της.” Τώνια Καράογλου www.athinorama.gr
“Ένας αληθινά σημαντικός ηθοποιός δίνει δύο εκ διαμέτρου δαφορετικές ερμηνείες αυτό το διάστημα. Κρέων στη “Θηβαΐδα” και Μαρί-Πιερ στο “Την Τρίτη στο σούπερ μάρκετ”. Κάντε ένα δώρο στον εαυτό σας και απολαύστε τον και στα δύο. Απορώ πώς αυτό το διάστημα δεν μιλούν όλοι για τον Φαίδωνα Καστρή. Όχι πως το έχει ανάγκη -οι αξίες είναι αυτάρκεις.” Γιώργος Βουδικλάρης, δημοσιογράφος.
«Αυτή καθ’ Εαυτή». Η τραγικότητα αυτής της συχνά επαναλαμβανόμενης φράσης (που λειτουργεί σαν ετικέτα) είναι και το πολλάκις, πλειστάκις και πολλαπλώς ζητούμενο: Η ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥ, Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ, Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ, Η ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΌΝΤΟΣ, Η ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ, ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΠΟΛΙΤΗ ΠΟΥ ΈΧΕΙ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΝΑ ΖΕΙ ΣΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΑ. Αυτό είναι και το τελικό μήνυμα τού καλογραμμένου έργου σε μια εξαιρετική, αλησμόνητη παράσταση: αποδεχθείτε τον εαυτό σας κι αφήστε τους άλλους / τις άλλες / τα άλλα να επιλέξουν το ίδιο και για τον εαυτό τους. Μόνον έτσι θα επιτευχθεί η κοινωνική κι εργασιακή ειρήνη, η ομόνοια, η ομοψυχία, η ευδοκία, η συνεργατικότητα…” Από τον ποιητή, θεατρολόγο και κριτικό Κωνσταντίνο Μπούρα grafei.wordpress.com
“«Την Τρίτη στο σούπερ μάρκετ» του Εμμανουέλ Νταρλέ. Στο πρόσωπο της Μαρί Πιερ ο Φαίδων Καστρής έδωσε ρεσιτάλ υποκριτικής τέχνης. Με σύμμαχο ένα σπουδαίο κείμενο μας καθήλωσε στις θέσεις μας. Η Μαρί Πιερ κάθε Τρίτη επισκέπτεται τον ηλικιωμένο πατέρα της και τον φροντίζει. Το γεγονός όμως ότι αποφάσισε από γιος να μεταμορφωθεί σε κόρη στέκεται ακόμα εμπόδιο στην γονική σχέση. Επουδενί ο γερο-πατέρας αποδέχεται την «κόρη» του, η οποία πασχίζει να αποσπάσει αν όχι την πλήρη αγάπη και αποδοχή του, τουλάχιστον μια θετική ματιά κι ένα χαμόγελο του. Αξίζει να δείτε την παράσταση. Θα σας καθηλώσει ο Φαίδων Καστρής που με τόση μαεστρία ενσαρκώνει το πρόσωπο ενός ανθρώπου που απλά ήθελε να είναι ελεύθερος και να διαθέσει την ζωή του «όπως γουστάρει.»” Από τον Δρ. Χρήστο Ναούμ https://grafei.wordpress.com
Ολόψυχα με την Μαρί Πιερ. Από τη χρονιά που φεύγει θα θυμάμαι τον φοβερό μονόλογο «Την Τρίτη στο σούπερ – μάρκετ» του Εμμανουέλ Νταρλέ, που σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί ο υπέροχος Φαίδων Καστρής στο ρόλο της τρανς Μαρί Πιέρ και της άκαρπης σχέσης της με τον πατέρα της. Με τα δικά μου μάτια πέρα από το ψυχολογικό και κοινωνικό σχόλιο για την διαφορετικότητα είδα ως αντίποδα τον αποτυχημένο μας πολιτισμό ο οποίος γκρεμίζεται από τα σαθρά ταξικά και πολιτικά κίνητρα. Από τα μνησίκακα μισόκλειστα πατζούρια τους. Δεν είναι θεμιτή η τρυφερότητα και η συναισθηματική νοημοσύνη της Μαρί Πιερ στην ψηφιακή εποχή μας, στους ψευτοκαθωσπρέπει κόλπους και την ακαλλιέργητη κακή αισθητική των κρατικών φορέων που υποβιβάζουν τη νοημοσύνη μας, την Καλή Τέχνη και ταυτόχρονα περιορίζουν τις ελευθερίες μας τόσο προκλητικά αγκαζέ με τα άθλια ΜΜΕ. Κοιτάξτε πως στέκονται υποτιμητικά στην ανθρωπιά και στην αφυπνιστική της δράση, στη διαφορετικότητα την οποία αντιλαμβάνονται ως επικίνδυνη επιρροή διότι η οποιαδήποτε πιθανή κοινωνική αποδοχή της, τους κάνει να τρέμουν στην ιδέα πως θα χάσουν τον έλεγχο που μας ασκούν. Ούτε και στο βόλεμα του μικροαστικού σούπερ μάρκετ που συντηρεί τα συστήματα των εξουσιών είναι θεμιτή η ισοτιμία, η συνύπαρξη μεταξύ των ανθρώπων, η καλοσύνη μιας τρανς την οποία το μισανθρωπικό σύστημα την καταδικάζει στην πορνεία, ενώ στο μεταξύ, οι ίδιοι του συστήματος τριγυρίζουν με σεξουαλική λαγνεία μέσα στις σκοτεινές λιμουζίνες τους και εκτονώνονται στα σοκάκια με αυτό που έχουν καταδικάσει. Σήμερα συμβολικά αυτή, η Μαρί Πιερ, είναι ο άνθρωπος που αφυπνίζεται και ο οποίος επιστρέφει στην καρδιά του ώστε να καταφέρει να αποτρέψει με συναισθηματικό αντίλογο τον φασισμό του χυδαίου «αρσενικού πολιτισμού» και όσων τον επιβάλλουν με μέσα και πρόσωπα διαφθοράς και εχθρότητας προς την ανθρώπινη ελευθερία και το Πνεύμα. Εύχομαι ολόψυχα με αυτό το Φώς της Αλήθειας και της δύναμης του Λόγου, το 2023 να Καταστραφεί στη ρίζα του μέσω της δημιουργικότητας του καθένα μας, οτιδήποτε πασχίζει δαιμονικά να μας στερήσει την χαρά και την ομορφιά της ζωής μας! Μιχάλης Δέλτα.
“Απολαυστικός! Ευφυής και άκρως λειτουργική για την εξέλιξη και την αμεσότητα της ιστορίας η σκηνοθετική αυτή σύλληψη του Φαίδωνα. Η μουσική, τα φώτα, το σκηνικό που είχαν επιλεγεί από το Φαίδωνα για να υπηρετήσουν το όραμά του συμβάλλουν κι αυτά στο άρτιο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Ωστόσο, δύσκολα ο θεατής μπορεί να πάρει το βλέμμα του από τα μάτια και τα χείλη του Φαίδωνα. Μην τον χάσετε για κανένα λόγο, κάντε στον εαυτό σας το δώρο μια προσεχή Δευτέρα, Ή Τρίτη να κάνετε στάση στο Show what στην πλατεία Μεσολογγίου στο Παγκράτι για να γνωρίσετε ατόφια τη Μαρί Πιερ, χωρίς κανένα περιττό φτιασίδι. Θα φύγετε συγκλονισμένοι, όπως ο ηλικιωμένος κύριος πίσω μου τη μέρα που ήμασταν εκεί, ο οποίος είχε ξεσπάσει σε λυγμούς, την ίδια στιγμή που τα μάτια όλων, μαζί και τα δικά μας, ήταν υγρά. Αληθινό θέατρο, παράσταση ψυχοθεραπεία και γροθιά στο στομάχι, σε συνδυασμό με την πιο δυνατή ερμηνεία της χρονιάς. Η εμπειρία της θέασης του δοσίματος και του μοιράσματος της ψυχής του Φαίδωνα, προκειμένου να μας μεταδώσει το συναισθηματικό σύμπαν της αξιαγάπητης Μαρί- Πιερ του, είναι κάτι ανεπανάληπτο και δύσκολο να περιγραφεί με λόγια. Είναι βίωμα! Κάθε μικρή χαρά, απογοήτευση, πίκρα, παράπονο, ανάταση ψυχής, κάθε ευαισθησία η αδυναμία αυτής της ύπαρξης είναι απόλυτα διαφανή στο θεατή. Όλη πολύτιμη αλήθεια της Μαρί Πιερ και κάθε Μαρί Πιερ είναι εκεί, γυμνή. “Αυτή καθεαυτή”- τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο. Ένα βαθιά ανθρώπινο πλάσμα συντροφεύει και καθηλώνει για 70 περίπου λεπτά ακόμα και τον πιο απαιτητικό θεατή.” Αμαλία Καμβύση kalitheasi.gr
“Ο Φαίδων Καστρής δίνει ένα ρεσιτάλ ερμηνείας, δίνει ένα μάθημα υποκριτικής. Ο Φαίδων Καστρής είναι η Μαρί- Πιερ. Μεταμορφώνεται και μεταμορφώνει μαζί του και όλο το κοινό. Κανείς δεν μένει ασυγκίνητος. Όλοι γινόμαστε μέτοχοι της ιστορίας της, όλοι γινόμαστε μέρος της ιστορίας της. Όλοι καλούμαστε να απαντήσουμε αν είμαστε και εμείς αυθεντικοί όπως εκείνη ή αν μας νοιάζει τόσο για το «τι θα πει ο κόσμος» που ζούμε μια ζωή που δεν είναι δική μας αλλά «του κόσμου». Όλοι με μάτια υγρά στεκόμαστε ακίνητοι και από μέσα μας ουρλιάζουμε: «Κι εγώ θέλω να ξέρω πως με αποδέχονται ακριβώς όπως είμαι. Κι εγώ θέλω να με αγαπούν ακριβώς όπως είμαι». Όλοι καλούμαστε να κοιτάξουμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη, όπως έκανε συχνά και η Μαρί-Πιερ, αυτή καθεαυτή. Να κοιτάξουμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη και να μετρήσουμε τη συμβολή μας στην αποδοχή της όποιας διαφορετικότητας. Εκείνη τολμούσε να κοιτάζει συχνά τον εαυτό της στον καθρέφτη. Εμείς; Πόσο βοηθούμε πρακτικά με τις πράξεις μας και όχι μόνο με τα λόγια στη δημιουργία μιας κοινωνίας όπου όλοι μας θα μπορούμε να είμαστε αυθεντικοί, όπου η Μαρί-Πιερ θα μπορεί να είναι ευτυχισμένη και ασφαλής και πλήρως αποδεκτή;” Βίβιαν Μητσάκου https://theaterproject365.wordpress.com
“Ο Φαίδων Καστρής κινείται μέσα στο χώρο του μπαρ και μαζί του και η Μαρί Πιέρ. Κοιτάζει τους θεατές στα μάτια σαν να τους προσκαλεί δε έναν βαθύ προβληματισμό για την κάθε μικρή ή μεγάλη κατακραυγή. Περιφέρει την λεπτή και προσεγμένη της παρουσία και αυτό από μόνο του αποτελεί μομφή για κάθε λοιδορία. Παρ΄όλα αυτά η Μαρί Πιέρ θα παραμείνει πιστή στο εσωτερικό της καθήκον απέναντι στο γονιό της μέχρι την τελευταία εκείνη Τρίτη. Θα ξεπερνά τα υπονοούμενα και τις υποτιμήσεις και θα παραμένει άοκνος φροντιστής του δημίου της. Ένας μεγάλος ηθοποιός, ο Φαίδων Καστρής , με εκλεπτυσμένη και ιδιαίτερα ψαγμένη τεχνική, πάνω σε ένα ευαίσθητο και διαχρονικό κείμενο.” Γράφει η Μαρία Μαρή Θεατρολόγος https://theaterstage.blogspot.com
Τι να πρωτοπώ για αυτόν τον ζηλευτό καλλιτέχνη που όποιος δεν τον έχει απολαύσει σε όποια του θεατρική στιγμή, ειλικρινά, δεν γνωρίζει την σπουδαιότητα της υποκριτικής Τέχνης. Εκλεκτέ μου Φαίδωνα, στο είπα αμέσως κατ’ ιδίαν και οφείλω να το μοιραστώ δημόσια εδώ στο Σεργιάνι του zappit, είσαι σπουδαίος και ολοκληρωμένος ερμηνευτής. Κάθε φορά που θα σε ανταμώσω στη σκηνή δεν βλέπω ποτέ το πρόσωπο και την ψυχή σου, μα παρουσιάζεται μόνο το πρόσωπο και η ψυχή της περσόνας την οποία και υποδύεσαι. Κάτι που πραγματικά πολλαπλασιάζεται στην αυτή καθ’ αυτή σου, την Μαρί Πιερ σου που τόσο λατρεύεις, όπως εκείνη εσένα και με μεράκι και προσωπικό κόπο φέρνεις εκ νέου στη σκηνή. Ένα κέντημα, ένα κομψοτέχνημα, μια προσφορά σε μας και σ’ ευχαριστούμε από καρδιάς. Οφείλω, δε, να πω πως η επιτυχία του κείμενου του Εμμανουέλ Νταρλέ είναι πως ρίχνει στα βαθιά νερά της διαφορετικότητας τον θεατή, πτυχές που ελάχιστα κείμενα θίγουν σε αυτό τον βαθμό, εκεί όπου πρωταγωνιστούν οι προβληματισμοί για την θλιβερή αντιμετώπιση των διπλανών μας χθες και σήμερα. Μια στιγμή καλλιτεχνική που θα συστήσω με θέρμη, ανεπιφύλακτα, προκειμένου να κερδίσει θέση στην ατζέντα θέασης σας!” Αλέξανδρος Κούρτης www.zappit.gr
“Ο Φαίδων Καστρής με μια μοναδικότητα και μια αυθεντικότητα γίνεται η Μαρί-Πιέρ αυτή καθεαυτή που περιφέρεται ανάμεσα μας και μας λέει την ιστορία της κοιτώντας μας στα μάτια να μας μεταφέρει το παράπονο της. Κάθε κίνηση, κάθε έκφραση και κάθε λέξη του μαρτυρούν μια υψηλού επιπέδου υποκριτική τέχνη που ξεπερνάει τα όρια του ανθρώπινου δυνατού και δεν μπορεί να αφήσει κανένα ανθρώπινο ον ασυγκίνητο. Η κινησιολογία αέρινη ανάμεσά μας αλλά και το «ζωντάνεμα» του πατέρα σαν να έβλεπες δυο άτομα να συνομιλούν άλλο ένα δείγμα της αυθεντικότητας και της υψηλής υποκριτικής τέχνης αυτού του ηθοποιού για τον οποίον είχε πει ο πρόωρα εκλιπών συγγραφέας ότι «ο Φαίδων είναι η Μαρί-Πιερ, είναι κι ο μπαμπάς της και μαζί μια μπαλαρίνα».” Γιάννης Ζαμπατής www.thelook.gr
“Δεν υπάρχει ρόλος, θεατρικό έργο, στίχος, ποιητικός λόγος, στροφή, αποστροφή, φράση ή περίοδος στα θεατρικά κείμενα, που ο σημερινός θεατής, έχοντας ξεφύγει από την κηδεμονία του συρμού, των τάσεων και των επιρροών, να μην αισθάνεται τη χαρά, την απόλαυση, την καθαρότητα, τη διαύγεια, προπαντός την ευψυχία που αποπνέει η γεμάτη από πνευματική και συναισθηματική ενέργεια ερμηνεία του Φαίδωνα Καστρή. Ενός ηθοποιού αυθεντικά ποιητικού και τελειοθηρικά ποιοτικού, ευαίσθητου και πάντα συγκλονιστικού που συνεπαίρνει τον θεατή και τον παρασύρει στην ατέρμονη δίνη της θεατρικής τέχνης. Η παράσταση «Τρίτη στο σούπερ μάρκετ» καθώς προχωρά, μια παράσταση γλυκιά σαν macaron και πικρή σαν την ασέβεια των ξένων, τηρεί τις υποσχέσεις της για συγκίνηση και καλαισθησία και ο Φαίδων Καστρής μας προσφέρει μια αλυσίδα από μικρές ανακαλύψεις, από θαυμάσιες εκπλήξεις, από αναμονές για το συνεχώς ατέρμονο μιας φράσης, τον αιφνιδιασμό του απρόσμενου, το αιώνια καινούργιο της λέξης, το άπειρο της φαντασίας.” Ειρήνη Αϊβαλιώτου www.catisart.gr
“Το ωραιότατο αυτό κείμενο – ψυχογράφημα του Νταρλέ είχε την τύχη να “υιοθετηθεί” ως αμιγώς προσωπική δουλειά (απόδοση και ερμηνεία) από τον Φαίδωνα Καστρή και να αναδειχθεί σε μια παράσταση-έκπληξη. Κατά πρώτον ο ίδιος ο χώρος διεξαγωγής της, ένα καλαίσθητο μπαρ στο Παγκράτι, την τοποθετεί εξαρχής σε πλαίσιο διαφορετικότητας, μια επιλογή που συνδράμει στην ατμόσφαιρα μιας άμεσης, ανθρωποκεντρικής ερμηνείας και ακόμη παραπάνω από αυτή, αφού μοιάζει με υπόθεση και στοίχημα μαζί προσωπικά. Η “μεταμόρφωση”, εξωτερική και εσωτερική, φροντισμένη στην παραμικρή της λεπτομέρεια, πείθει για έναν ρόλο που βιώνεται και όχι απλώς διεκπεραιώνεται, έναν ηθοποιό που δεν “προσποιείται”, αλλά “αγαπάει”, νοιάζεται πραγματικά για τη Μαρί Πιερ του (και, ναι, εύλογα μπορεί κάποιος να αναρωτηθεί εν προκειμένω τι ανήκει στο δρώμενο και τι στην πραγματικότητα). Με την ειλικρίνειά του ο Καστρής μετατρέπει μια φαινομενικά απλή, τυπική επίσκεψη σε ένα σούπερ-μάρκετ σε μάθημα για την ζωή. Νίκος Ρουμπής www.depop.gr
“ΚΑΝΤΕ ΔΩΡΟ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ ΤΗΝ ΠΙΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ – ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΠΟΤΕ ΔΕΙ !!! Παρακολούθησα την θεατρική παράσταση “Την Τρίτη στο Σουπερ Μάρκετ”, στον πολυχώρο “Show What?”, στο Παγκράτι .Το έργο του Εμμανουέλ Νταρλέ . Τον μονόλογο, ωδή στη διαφορετικότητα με πρωταγωνιστή τον Φαίδωνα Καστρή. Χρόνια ρουφάω αναμνήσεις από σκηνές, ρόλους, μυρωδιές και ήχους από το κουδούνι που κτυπά πάντα 3 φορές αλλά ΠΡΩΤΗ φορά συγκινήθηκα ΤΟΣΟ πολύ με την ερμηνεία ενός ηθοποιού. Σχεδόν Οσκαρική. Σου φεύγουν δάκρυα απο το πως εκφράζεται ο ηθοποιός μέσα απο το συγκεκριμένο ρόλο. Με τους φίλους μου Γιώργο και Εύη παρακαλούσαμε να μην τελειώσει ποτέ η παράσταση. Ο Φαίδων στο ρόλο του είναι ανατριχιαστικός μέχρι το τέλος. Με την εκπληκτική ερμηνεία του, τη γεμάτη παλμό κι ενέργεια της “Μαρί-Πιερ” και στο «ΕΓΩ Η ΑΥΤΗ ΚΑΘΕ ΑΥΤΗ» σου πλημμυρίζει τα μύχια. Ο Φαίδων έχει αυτόν τον απροσδιόριστο μαγνητισμό που έχει κάνει ανθρώπους όπως ο Δημήτρης Χόρν, η Έλλη Λαμπέτη και ο Μάνος Κατράκης να έχουν τέτοιες εκθαμβωτικές παρουσίες στην οθόνη ή στην σκηνή. Σε καθηλώνει στον μονόλογό του. Η υπόθεση του έργου περιστρέφεται γύρω από την τρανς Μαρί-Πιερ που είχε χρόνια να εμφανιστεί στη γειτονιά της παιδικής της ηλικίας. Το πατρικό της σπίτι το εγκατέλειψε τότε που αποφάσισε να γίνει «αυτή καθεαυτή» και να απομακρυνθεί από το περιβάλλον που την ήξερε ως Ζαν-Πιέρ.” Γιώργος Σφακιανάκης, δημοσιογράφος.
“Ο Φαίδων Καστρής δίνει τον καλύτερό του εαυτό και υποδύεται ταυτόχρονα κόρη και πατέρα, αλλάζοντας φωνές, στήσιμο και βάδισμα την ίδια στιγμή, χωρίς να σταματάει ούτε λεπτό να αλληλεπιδρά με το κοινό, το οποίο κάνει κοινωνό της ιστορίας της ηρωίδας που υποδύεται. Χωρίς υπερβολές χωρίς ακκισμούς, χωρίς ακρότητες, απλά, ταπεινά με σεβασμό και με όλο του το είναι και τη θεατρική εμπειρία τόσων χρόνων, με την βοήθεια των υποβλητικών φωτισμών του Σπύρου Τσακίρη ερμηνεύει με μαεστρία τις δύσκολες σχέσεις του πατέρα με μία κόρη που της φέρεται απότομα και αγενώς ενώ δεν χάνει ευκαιρία να την προσβάλει και να την ταπεινώνει”. Πάνος Τουρλής www.koukidaki.gr
“Τρίτη βράδυ χθες και πήγαμε βόλτα στο σούπερ μάρκετ. Όχι το συνηθισμένο που πάμε όλοι μας για τα ψώνια, αλλά το ατμοσφαιρικό “σούπερ μάρκετ” του Εμμανουέλ Νταρλέ, παρέα με τη Μαρί-Πιέρ (το Μαριπιεράκι) και τον πατέρα της. Ένα γλυκό πλάσμα με μάτια υγρά, την «αυτή καθεαυτή» που υποδύεται ο εξαιρετικός Φαίδων Καστρής στον Πολυχώρο Show What? Ήταν μια μαγική βόλτα που μας συγκίνησε. Είδαμε την Μαρί- Πιέρ να κινείται ανάμεσά μας, να μας κοιτάζει κατάματα να αφηγείται την ιστορία της και να μας παίρνει μαζί της στο γλυκόπικρο κόσμο της. Ο Φαίδων Καστρής δίνει την ψυχή του στο ρόλο ερμηνεύοντας ταυτόχρονα την Μαρί-Πιέρ και τον πατέρα της με μια κίνηση αέρινη και καθηλωτική. Μια εκπληκτική παράσταση που αξίζει όλοι να δείτε.” Βάσω Βασιλαδιώτη, δημοσιογράφος.
“Χθες βράδυ παρακολούθησα την εξαιρετική θεατρική παράσταση «Την Τρίτη στο σούπερ-μάρκετ», του Εμμανουέλ Νταρλέ, σε παρουσίαση bar theatre, στον μικρό, συμπαθητικό και φιλόξενο χώρο Show what? σε σκηνοθετική προσέγγιση και ερμηνεία του Φαίδωνα Καστρή!!! Με μάγεψε με τον τρόπο που εμβάθυνε στον ρόλο της ηρωίδας Μαρί Πιερ, έναν σπαρακτικό μονόλογο, που για τον ηθοποιό η νέα “συνάντηση” μαζί της (η 1η ήταν πριν δέκα χρόνια) αποτελεί ήταν και παραμένει σταθμός της θεατρικής του διαδρομής, μνήμη και παρόν αγάπης” όπως αναφέρει και ο ίδιος. Είναι σίγουρο πως ο Φαίδων Καστρής είναι ένας μεγάλος ηθοποιός με τεράστιο υποκριτικό ταλέντο! Θερμά συγχαρητήρια!! Τον ευχαριστώ για αυτό το συγκλονιστικό αποτέλεσμα που μετάγγισε στις ψυχές των θεατών!!! Μην το χάσετε!!!” Μαίρη Γκαζιάνη now24.gr
…και τι μπορώ να πω εγώ η “κοινή θνητή” για το τεράστιο ταλέντο του Φαίδωνα Καστρή. Μαγεύτηκα από την υπέροχη ερμηνεία του, από την αμεσότητα και την συναισθηματική φόρτιση που μετέδιδε στο κοινό του. Εύκολα μας έκανε να χαμογελάμε και από την άλλη να δακρύζουμε. Μπορεί κάποιος να πάει σε ένα τεράστιο θέατρο με βελουδένια καθίσματα και φαντασμαγορικό σκηνικό, όμως πηγαίνοντας στο Show What? είδα ότι τα ράσα δεν κάνουν τον παπά, η ψυχή της παράστασης είναι ο ηθοποιός. Αυτός λοιπόν ο Φαίδων Καστρής είναι το φως, γιατί ηθοποιός σημαίνει φως! Kατερίνα Καράμπελα www.lifespeed.gr
Σημείωμα του ερμηνευτή και σκηνοθέτη: «Το έργο πια έχετε καταλάβει πόσο το αγαπώ, την παράσταση την αφιερώνω στον Εμμανουέλ Νταρλέ, τον γλυκύτατο φίλο, που έφυγε τόσο νωρίς, το 2016 ξαφνικά. Στη μνήμη του λοιπόν και θυμάμαι πόση εντύπωση του είχε κάνει, το “ζωντάνεμα” του πατέρα και των άλλων προσώπων που συναντά στην διαδρομή της η Μαρί-Πιερ, πώς ένας μονόλογος άνοιγε σε έργο με δύο πρόσωπα και μια γειτονιά, έναν ολόκληρο κόσμο. Όπως έλεγε χαρακτηριστικά: “Ο Φαίδων είναι η Μαρί-Πιερ και είναι και μια μπαλαρίνα πάνω στη σκηνή”. Μέχρι τότε παιζόταν σχεδόν στατικά, αφηγηματικά ο μονόλογος, εγώ τον “χόρεψα” μέσα μου και τελικά ο χορός αυτός μας οδήγησε στο φως. Είναι η ηρωίδα του Νταρλέ που με γοητεύει, που δεν έχει σύνορα μέσα της, η ίδια παιδί, η ίδια Ζαν-Πιερ και Μαρί, η ίδια ένας γέρος πατέρας, μόνος κι έρημος μέσα της, η ίδια μια Τρίτη, κάθε Τρίτη μέχρι την τελευταία φορά».
Σημείωμα του συγγραφέα Εμμανουέλ Νταρλέ: «Κάνω συχνά τα ψώνια μου στο κέντρο της πόλης εδώ, στη Ναρβόννη της Γαλλίας. Στο αντίστοιχο Μονοπρί εδώ. Είναι πολύ κοντά, και είναι βολικό. Επίσης, είναι λιγότερο κρύο και απρόσωπο από τα υπερ- σούπερ- μάρκετ της περιφέρειας. Εδώ μπορεί κανείς να συναντήσει, να δει, να ακούσει, κάθε λογής άνθρωπο. Μια μέρα, Τρίτη πρέπει να ήταν, είδα μπροστά μου να περιμένει στην ουρά για το ταμείο, ένα πολύ περίεργο ζευγάρι. Ένα ζευγάρι ανάρμοστο. Ήταν ένας μικρούλης κύριος, προχωρημένης ηλικίας, ένας κύριος από τα μέρη μας σίγουρα, μαζί με μια μεγαλόσωμη γυναίκα, αρκετά όμορφη αλλά… είχε μια ομορφιά παράξενη, μπορούσες να τη διακρίνεις από μακριά. Υπερβολικά μακιγιαρισμένη, υπερβολικά διακριτή, όλα της υπερβολικά. Υπερβολικά προσεγμένη, στην παραμικρή λεπτομέρεια. Όλοι τους κοίταζαν, όλοι. Όλα τα βλέμματα, ναι, επάνω της. Μια παράξενη ομορφιά, πολύ ανδροπρεπής. Μια τραβεστί, ή τρανσέξουαλ, να κάνει ήρεμη με τον μπαμπά της μικροψώνια στο Μονοπρί, με ψιθύρους να ακούγονται σε όλο το χώρο. Προσπάθησα να φανταστώ τη ζωή, τις σκέψεις, τα λόγια, προσπάθησα να νοιώσω πώς είναι να ’χεις όλα αυτά τα βλέμματα πάνω σου, πώς να είναι όλα αυτά τα μάτια επάνω σ’ εκείνη τη γυναίκα και τον πατέρα της. Τι να σκέφτεται ο καθένας τους. Αν μιλούν μεταξύ τους. Εκείνη τη στιγμή μου ήρθε η επιθυμία να γράψω επιτόπου. Μια μέρα, συνηθισμένη και κανονική, μια τέτοια μέρα της ζωής ενός πατέρα και του γιου του/ της κόρης του. Μικρές καθημερινές συνήθειες. Αυτά που λέγονται, και αυτά που μένουν στη σιωπή. Αυτό που γίνεται αποδεκτό, και αυτό που μένει μια πληγή. Αυτό που ήταν πριν και αυτό που είναι τώρα».
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ
Εμμανουέλ Νταρλέ
Γεννήθηκε το 1963 και ταξίδεψε πολύ ακολουθώντας τους γονείς του στην Αφρική, τη Λωρραίνη και τη γαλλική επαρχία. Το 1977 επέστρεψε στην πρωτεύουσα, για να εγκατασταθεί τελικά στην Ωντ (Καρκασσόν). Σπούδασε κινηματογράφο και στη συνέχεια εργάσθηκε για αρκετά χρόνια σε βιβλιοπωλεία. Μέχρι το Ιανουάριο του 2016 που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία μόλις 52 ετών, είχε εκδώσει τέσσερα μυθιστορήματα και πολυάριθμα θεατρικά έργα. Μεταξύ αυτών, το «Le Mardi à Monoprix» («Την Τρίτη στο σούπερ–μάρκετ»), που κέρδισε το Α΄ Βραβείο στο Φεστιβάλ Fringe του Εδιμβούργου το 2011, το βραβείο Herald Archangel Award και ήταν υποψήφιο 2 φορές στα Βραβεία Molière του Εθνικού Θεάτρου της Γαλλίας (2010, 2011). To «Le Mardi à Monoprix» γνώρισε τεράστια εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία στο Παρίσι με ερμηνευτή τον Ζαν Κλoντ Ντρέιφους στο ρόλο της Marie Pierre (υποψήφιος για βραβείο Molière) και το Ηνωμένο Βασίλειο με τίτλο «Tuesdays at Tescos» και τον Σάιμον Κάλλοου στο ρόλο της Pauline. Στην Ελλάδα παρουσιάστηκε το 2011-12 στο «Από Μηχανής Θέατρο» με τον Φαίδωνα Καστρή, σε σκηνοθεσία Κατερίνας Μπερδέκα και τιμήθηκε με: Το «Βραβείο Ερμηνείας Κοινού 2011» της Athens Voice, το «Βραβείο Ερμηνείας, Σκηνοθεσίας, Σκηνικού στα πρώτα Gay Awards 2012 και 5 υποψηφιότητες Βραβείων Κοινού Αθηνοράματος 2012 (παράσταση, ερμηνεία, σκηνοθεσία, μουσική, κοστούμι). To «Le Mardi à Monoprix» συνεχίζει τη θριαμβευτική του πορεία στη Γαλλία, με παραστάσεις σε κεντρικά αλλά και μικρότερα θέατρα του Παρισιού και της γαλλικής περιφέρειας.
Φαίδων Καστρής
Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου το 1988, παρακολούθησε μαθήματα υποκριτικής στο studio ηθοποιών του Βασίλη Διαμαντόπουλου {1988-89} και στο θεατρικό εργαστήρι του Γιάννη Ρήγα {1994-95}. 1989-1990 Εθνικό Θέατρο: “Οιδίπους επί Κολωνώ” Σοφοκλή, σκηνοθ. Αλέξη Μινωτή {χορός} 1989,”Φουέντε Οβεχούνα” Λόπε Δε Βέγα, σκηνοθ. Κοραή Δαμάτη {ένας χωρικός} 1990. Μέλος της Ομάδας Θέαμα του Γιάννη Κακλέα στο παλιό παγοποιείο Φιξ από το 1990 ως το 1993, συμμετείχε στις παραστάσεις: “Στο βάθος… κτήνος” κόμικς 1990, “Μετά το φόνο” {class enemy του Nigel Williams} 1991, “Η Μεγάλη Μαγεία” Εντ. Ντε Φιλίππο 1992, “Στο βάθος …βάθος αμέτρητο” κόμικς 1993, σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα. Με τον Θεατρικό Οργανισμό Εστία του Γιάννη Ρήγα και σε διδασκαλία-σκηνοθεσία του ίδιου στις παραστάσεις: “Σαίξπηρ, όπως μας αρέσει”, σε συνεργασία με την Σχολή Καλών Τεχνών {Μαλβόλιο} 1994, “Δεσποινίς Έλζε” του Άρτουρ Σνίτσλερ, στο πατάρι του Θεάτρου Εμπρός {εξάδελφος Πάουλ} 1995. Από το καλοκαίρι του 1995 συνεργάστηκε με το Θέατρο Στοά στις παραστάσεις του Θανάση Παπαγεωργίου: “Ρωμαίος και Ιουλιέτα” του Μποστ {τροβαδούρος,δημοσιογράφος} 1995-96, “Η Φυλακή του Όλλυ” του Εντουαρντ Μποντ {Φρανκ} 1997, “Το πρόβλημα του Κώστα” του Βασ. Ραίση {Παύλος} 1998, “Το τραγούδι του νεκρού αδελφού ” του Μίκη Θεοδωράκη {Παύλος} καλοκαίρι 2000. Επίσης στην παιδική σκηνή της Στοάς στις παραστάσεις της Λήδας Πρωτοψάλτη: “Τα μαγικά μαξιλάρια” Ευγ. Τριβιζά 1996,”Ενα δέντρο μεγαλώνει στο Μπρούκλιν” διασκευή Παναγ. Μέντη 1997, “Με το Νι και με το Σίγμα” Ευγ. Τριβιζά 1998-99. Το 2000 και 2001 συμμετείχε στις παραστάσεις του Θεάτρου Χώρα: “Η Κυρία με τις καμέλιες” διασκευή-σκηνοθ. Πέτρου Ζούλια με την Ρούλα Πατεράκη {Πριντάνς} 2000, “Το φάντασμα της όπερας” διασκευή-σκηνοθ. Π. Ζούλια {Ραούλ} 2001. 2002-3 “Αντιγόνη” Σοφοκλή, σκηνοθεσία Νικαίτη Κοντούρη {Αντιγόνη η Λυδία Κονιόρδου}, Εθνικό Θέατρο, παγκόσμια περιοδεία {χορός}, 2003 “Ίων” Ευριπίδη, σκηνοθ. Λυδία Κονιόρδου, Εθνικό Θέατρο {αγγελιοφόρος-υπηρέτης}. Το 2005 συμμετείχε στην παράσταση της Νικαίτης Κοντούρη για το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας “Κεκλεισμένων των θυρών” του Σαρτρ {θυρωρός}, 2006 “Πέρσες” Αισχύλου, σκηνοθ. Λυδία Κονιόρδου, Εθνικό Θέατρο {Α Κορυφαίος – αγγελιοφόρος}, 2007 “Το τέλος του παιχνιδιού” Σάμιουελ Μπέκετ , σκηνοθ. Λυδία Κονιόρδου, ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας -Θέατρο Απόλλων {Χαμ}, 2008 “Ορέστης” Ευριπίδη, σκηνοθ. Σλόμπονταν Ουνκόφσκι, ΚΘΒΕ {αγγελιοφόρος}, 2009 “Τρωάδες” Ευριπίδη, σκηνοθ. Νικαίτη Κοντούρη {Εκάβη η Λήδα Πρωτοψάλτη}, ΚΘΒΕ {Ταλθύβιος}. Το 2010 δημιούργησε τη θεατρική εταιρία “ΙΔΙΟΜΟΙΡΙΕΣ” και παρουσίασε στο Θέατρο Αλκμήνη-Άκης Δαβής τη “Lisbon Traviata” του Terrence McNally σε σκηνοθ. Λάζαρου Γεωργακόπουλου {Mendy}, το 2011 “Τρισεύγενη” του Κωστή Παλαμά, σκηνοθ. Λυδία Κονιόρδου, με την Στεφανία Γουλιώτη, Εθνικό Θέατρο {Δεντρογαλής}. 2011-12 “Την Τρίτη στο σούπερ-μάρκετ” του Εμμανουέλ, Νταρλέ, σκηνοθ. Κατερίνα Μπερδέκα, Από Μηχανής Θέατρο {για τον μονόλογο της Μαρί-Πιερ: βραβείο ερμηνείας κοινού Athens Voice 2011, βραβείο ερμηνείας, σκηνοθεσίας, σκηνικού στα πρώτα Gay Awards 2012, υποψηφιότητες βραβείων κοινού Αθηνοράματος 2012 για παράσταση, ερμηνεία, σκηνοθεσία, μουσική, κοστούμι}. 2012-13 “Ο Πατέρας” Αύγ. Στρίντμπεργκ, σκηνοθ. Λίλλυ Μελεμέ, με τον Γιάννη Φέρτη, Θέατρο Τέχνης- Yπόγειο {πάστορας}, 2013-14 “Φλαντρώ” του Παντελή Χορν, σκηνοθ. Λυδία Κονιόρδου, Εθνικό Θέατρο {Λευτέρης Ζατούνης}, 2014 “Blanche/Μετεπιβίβαση” του Μιχάλη Παλίλη, Θέατρο Σημείο, {υποψηφιότητες ερμηνείας, σκηνοθεσίας, στα Gay Awards 2014}, “Ιππόλυτος” Ευριπίδη, σκηνοθ. Λυδία Κονιόρδου, Εθνικό Θέατρο {θεράπων-έρως}, “Κάθε Σαράντα Χρόνια” Δημήτρη Τσεκούρα, σκηνοθ. Νίκου Σακαλίδη, για λίγες παραστάσεις στο μπαρ “Πατάρι” στο Κουκάκι, 2015 “Βυσσινόκηπος.ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑ”΄κείμενο Κατερ, Μπερδέκα-Στρ, Σωπύλης, σκηνοθ. Κατερίνα Μπερδέκα, ομάδα MeWE , Θησείον, ένα Θέατρο για τις τέχνες {Φοίβος, ο σκηνοθέτης}, “Ο Λάκκος της Αμαρτίας” Γιώργου Μανιώτη, σκηνοθ. Π.Φιλιππίδη, Εθνικό Θέατρο {Κίρκη η Ντολορόζα, υποψηφιότητα βραβείου ερμηνείας στα Queer Theatre Awards 2015}. Tο 2016 “Οφσάιντ-Εκτός Παιδιάς” του Σέρτζι Μπελμπέλ {Ζουζέπ}, σκηνοθ. Κ.Μάρκελλου, στο Από Μηχανής Θέατρο. Το καλοκαίρι του 2016 συμμετείχε στην “Αντιγόνη” του Ζαν Ανούιγ {ο αφηγητής Χορός}, σκηνοθεσία Ελένης Ευθυμίου για το Φεστιβάλ Αθηνών {21-22 Ιουλίου θέατρο REX-σκηνή Κοτοπούλη και περιοδεία}.2017-18 Ερμήνευσε τον μονόλογο “Σοφία” του Ιγνάθιο Γκαρθία Μάι {βραβείο ερμηνείας κοινού Athens Voice 2017 – υποψηφιότητα βραβείου ερμηνείας στα Queer Theatre Awards 2018}, σε σκηνοθ. Λεωνίδα Παπαδόπουλου, στην Οικία Κατακουζηνού, το σπίτι-μουσείο στο Σύνταγμα και περιοδεία. [Θεσσαλονίκη, Casa Bianca, 3-4 Φεβρ. 2018 – Κέρκυρα, Ιερός Καθολικός Ναός Αγ. Φραγκίσκου της Ασίζης, 3-4 Μαρτίου -Πάτρα, Αγγλικανική Εκκλησία Αγίου Ανδρέα, 26-27 Μαΐου – Κηφισιά, Μουσείο Γ,Δροσίνη 25 Ιουνίου – Βυζαντινό Λουτρό της οδού Θεοτοκοπούλου 13, Άνω Πόλη Θεσσαλονίκης, 20- 21 Οκτωβρίου 2018]. Το 2020 στην κεντρική σκηνή του ΘΟΚ ερμήνευσε τον Σπύρο Καρύνη στην Δράκαινα του Δημήτρη Μπόγρη, σκηνοθ.Λυδία Κονιόρδου, μόνο για δώδεκα παραστάσεις λόγω της πανδημίας του κορονοιού. Το 2021-22 στο Θέατρο Αργώ για δέκα παραστάσεις: “HAMLET & Άμλετ”. Ο Φαίδων Καστρής και η Ζωή Ξανθοπούλου ερμηνεύουν τον Άμλετ, αφιερώνουν μια σπουδή στο πλέον αγαπημένο έργο του Σαίξπηρ, τον Άμλετ των ανθρώπων. Στην κλασική μετάφραση του Βασίλη Ρώτα και σε δραματουργική επεξεργασία και προσαρμογή του κειμένου για δύο ηθοποιούς από τον Φαίδωνα Καστρή. Το 2022 (13/10- 13/11/22) ερμηνεύει τον «Κρέοντα» στο έργο του Ρακίνα «Θηβαϊδα ή Τα αδέλφια εχθροί», σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μπαμπίλη στην Σκηνή Ωμέγα του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά. Ακόμη εμφανίστηκε στις κινηματογραφικές ταινίες: “Κρυστάλλινες νύχτες” της Τώνιας Μαρκετάκη 1991 και “Παραμονή Πρωτοχρονιάς” του Π.Ζούλια 1994. Στις τηλεοπτικές σειρές :”Αχ Ελένη”, “παν μέτρον άχρηστον” κόμικς, “Οι αθώοι της πτέρυγας πέντε”. Το 2001 έγραψε το θεατρικό έργο “Χώμα στην Μπανιέρα” και ήταν υποψήφιος για το βραβείο “Κάρολος Κουν” θεατρικού έργου 2002.
