Του Διονύση Ζακυνθινού
Πήγες στα καλύτερα πανεπιστήμια του εξωτερικού, απέκτησες μια ντουζίνα πτυχία και μεταπτυχιακά, μιλάς και δυο – τρεις γλώσσες. Έχοντας ως βάση τα πανίσχυρα αυτά τυπικά προσόντα, βρέθηκες και σε μια θέση κυβερνητικής ευθύνης. Δυστυχώς, σου έτυχε, εν μέσω μιας δυσμενούς συγκυρίας, εν προκειμένω της πανδημίας, να πάρεις ομολογουμένως πολύ δύσκολες αποφάσεις.
Με προσλαμβάνουσες παραστάσεις που περιορίζονται στο πλουσιοπάροχο οικογενειακό περιβάλλον σου και στη δική σου διαδρομή, αποφασίζεις αυτονόητα (για σένα) πράγματα, που είναι δύσκολα υλοποιήσιμα για πολλούς άλλους, επειδή ακριβώς δεν είναι σαν εσένα. Και από το σύνθημα, ας προχωρήσουμε τώρα στο παρασύνθημα.
Ας πάρουμε ως παράδειγμα μια τυπική, τετραμελή, οικογένεια. Τα δύο παιδιά της είναι μαθητές γυμνασίου και λυκείου. Τα μαθήματα τους πρέπει να τα κάνουν πλέον διαδικτυακά, την ίδια ώρα, όμως, που και ο πατέρας τους υποχρεώθηκε σε τηλεργασία.
Η οικογένεια αυτή βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα σοβαρό και μάλλον απρόσμενο πρόβλημα. Δεν διαθέτει όλους τους υπολογιστές που χρειάζεται να έχει για να ανταποκριθεί στις ανάγκες των μελών της, ανάγκες που επιβλήθηκαν από το νέο lockdown. Πιθανότατα δεν συνιστά την εξαίρεση, αλλά τον κανόνα.
Μπροστά σε μια εξίσου δυσεπίλυτη εξίσωση βρίσκονται χιλιάδες νοικοκυριά. Μπορεί να έχουν δύο ή και τρεις τηλεοράσεις, ωστόσο δεν ισχύει το ίδιο με τους υπολογιστές. Στα περισσότερα σπίτια συναντάς μόνο έναν, άντε το πολύ, από κοντά, κι ένα τάμπλετ.
Στην τρέχουσα ακανθώδη συγκυρία, η απόκτηση ενός (επιπλέον) υπολογιστή φαντάζει για πολλές οικογένειες περίπου σαν μια περιττή πολυτέλεια, όταν προέχει η κάλυψη άλλων, βασικών, βιοποριστικών απαιτήσεων. Πώς θα τα βγάλουν πέρα, λοιπόν, ως προς την τηλεκπαίδευση και την τηλεργασία;
Όσο κι αν έχουν εξελιχθεί τα κινητά τηλέφωνα, δεν προσφέρονται για τις δουλειές αυτές. Διότι μπορεί με τις απεριόριστες δυνατότητες τους να εξασφαλίζουν μέσω του διαδικτύου την ανάλογη πρόσβαση, αλλά πρακτικά είναι από δυσχερές έως αδύνατο να κάνεις μάθημα ή να εργαστείς μέσα από την οθόνη του κινητού.
Επομένως, ιδού μια αξιοσημείωτη παράμετρος που δεν ελήφθη υπόψη με την επιλογή του διαδικτύου ως μια εναλλακτική λύση που θα αναπληρώσει σημαντικές δια ζώσης δραστηριότητες που κόπηκαν, για μια ακόμη φορά, εν μέσω της πανδημίας.
Ασφαλώς είναι ορθολογικό να στρεφόμαστε στις νέες τεχνολογίες και ως προς την αντιμετώπιση έκτακτων περιστάσεων, όπως αυτή (καλή ή κακή ώρα) που διανύουμε. Ωστόσο, ας συμφωνήσουμε ότι είναι επίσης σκόπιμο να εξασφαλίζεται η ενεργός συμμετοχή σύσσωμου του κοινωνικού συνόλου στις υπηρεσίες τους.
Υπό το συγκεκριμένο πρίσμα, η επιδότηση των ασθενέστερων οικονομικά οικογενειών για την αγορά ενός υπολογιστή θα μπορούσε και θα έπρεπε να συμπεριληφθεί στο πακέτο των οικονομικών μέτρων ενίσχυσης. Πρόκειται για μια αδήριτη κοινωνική αναγκαιότητα που επιβάλλεται να καλυφθεί.
Άλλωστε, όπως κατέστησε σαφές και ο πρωθυπουργός, κανείς δεν πρέπει να μείνει πίσω….
