Αίσθηση προκαλούν οι συνεχείς αποχωρήσεις από τη Δημοτική παράταξη του Σπύρου Μυλωνά, στη Δυτική Αχαΐα, μέσα μάλιστα σε μικρό χρονικό διάστημα. Οι Δημοτικοί Σύμβουλοι της παράταξης «Όραμα για τη Δυτική Αχαΐα» ανεξαρτητοποιούνται και κάνουν λόγο για αναντιστοιχία προεκλογικών λόγων και μετέπειτα πράξεων από τον Δήμαρχο.
Την αρχή έκανε ο πρώην Αντιδήμαρχος, Άγγελος Καραντζάς, ο οποίος είχε παραιτηθεί και από το «χαρτοφυλάκιό» του στα μέσα της θητείας του, για να ακολουθήσει ο πρώην Πρόεδρος του εκεί Πολιτιστικού Οργανισμού, Αναστάσιος Βερρόπουλος. Το νέο «χτύπημα» που παραπέμπει σε «ξήλωμα του πουλόβερ» της Δημοτικής Αρχής ήρθε από τον πρώτο σε ψήφους Δημοτικό Σύμβουλο στη Δύμη, Ανδρέα Μπουχέλο, ενώ έγκυρες πληροφορίες αναφέρουν πως θα ακολουθήσει «βροχή» ανεξαρτητοποιήσεων.
Στο μεταξύ, αίσθηση προκάλεσε η δημόσια τοποθέτηση του κ. Μυλωνά, όπου έκανε ούτε λίγο ούτε πολύ λόγο για «ξένα σώματα στην παράταξη», εννοώντας του αποχωρήσαντες, τους οποίους όμως –αν είναι έτσι όπως τα λέει- δεν είχε φροντίσει να διαγράψει νωρίτερα.
«Αδυναμία ουσιαστικής ανταπόκρισης»
Η επιστολή του κ. Καραντζά είχε δημοσιοποιηθεί στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας. Ακολουθεί η επιστολή του κ. Βερρόπουλου:
«Όπως γνωρίζετε στις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές έθεσα υποψηφιότητα ως δημοτικός σύμβουλος, με το συνδυασμό «Όραμα για την Δυτική Αχαΐα» με επικεφαλής τον κ. Σπύρο Μυλωνά, θέλοντας πρωταρχικά να ανταποκριθώ ατα αιτήματα και τις αγωνίες τις οποίες μου μετέφεραν καθημερινά συμπολίτες μου (κυρίως από την Δ.Ε Μόβρης, από την οποία προέρχομαι) και να συνεισφέρω στην επίλυσή τους.
Το εκλογικό σώμα και οι συμπολίτες μας, ενστερνίστηκαν αυτήν μου την προσπάθεια και με τίμησαν, αναδεικνύοντάς με σε μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου Δυτικής Αχαΐας.
Δυστυχώς μέχρι σήμερα, τόσο η στάση της Δημοτικής Αρχής απέναντι στην διάθεση συνεργασίας μου προς την βελτίωση της καθημερινότητας των συμπολιτών μας, όσο και η αδυναμία ουσιαστικής ανταπόκρισης σε απλά αιτήματα τους, με αναγκάζουν να διαχωρίσω την θέση μου και να σας γνωστοποιήσω την ανεξαρτητοποίηση μου από την παράταξη «Όραμα για την Δυτική Αχαΐα». Το «Όραμα» που εξ αρχής είχαμε θέσει από κοινού με τον Δήμαρχο, στα δικά μου μάτια, σήμερα είναι μουντό, και σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες που είχαμε θέσει προκειμένου να καλυτερεύσουμε τις προοπτικές τις περιοχής μας.
Κάτω από το βάρος των παραπάνω διαπιστώσεων αλλά κυρίως της ευθύνης των επόμενων πράξεων που θα ακολουθήσουν, βρέθηκα στο δίλημμα ή να σταματήσω εγκαταλείποντας απογοητευμένος μια προσπάθεια ή να την αλλάξω, να την διορθώσω, έχοντας ως οδηγό την εμπιστοσύνη των ανθρώπων που στο πρόσωπό μου, εμπιστεύθηκαν αυτές τις προσδοκίες τους.
Η παρότρυνση αυτών των ανθρώπων κυρίως, αλλά και η καθημερινή τριβή με συμπολίτες μας με οδηγούν σήμερα στην απόφαση να παραμείνω ενεργός δημοτικός σύμβουλος αποφασίζοντας να συμμετάσχω με μεγαλύτερη δύναμη και αποφασιστικότητα στην προσπάθεια προσφοράς και διεκδίκησης, προκειμένου οι συνδημότες μας να μπορούν να έχουν αυτό που δικαιούνται και αξίζουν. Έναν καλύτερο Δήμο.
Είμαι πεπεισμένος, ότι η συγκεκριμένη επιλογή μου, θα με δικαιώσει σε βάθος χρόνου, δίνοντάς μου την ικανοποίηση ότι προσπαθώ να παραμείνω ειλικρινής δίπλα στους συμπολίτες μας».
Η επιστολή του Ανδρέα Μπουχέλου
«Με την παρούσα επιστολή μου, σας γνωστοποιώ την ανεξαρτητοποίησή μου από την δημοτική παράταξη «Όραμα για την Δυτική Αχαΐα».
Η ενασχόλησή μου με τα κοινά δεν ξεκίνησε με την υποψηφιότητά μου στο συνδυασμό της παρούσης δημοτικής αρχής. Χρόνια τώρα ασχολούμαι με τα κοινά σε διάφορους τομείς από διάφορες θέσεις και έχω δώσει το στίγμα μου στην τοπική κοινωνία. Απόρροια της ενασχόλησης αυτής ήταν η εμπιστοσύνη των πολιτών της Δυτικής Αχαΐας στο πρόσωπό μου, οι οποίοι με τίμησαν με την ψήφο τους και με εξέλεξαν πρώτο δημοτικό σύμβουλο στη Δημοτική Ενότητα Δύμης.
Στο προεκλογικό πρόγραμμα της παράταξης «Όραμα για τη Δυτική Αχαΐα», βάσει του οποίου οι πολίτες μάς εμπιστεύθηκαν, εμφαντικά υποστηρίζαμε ένα Δήμο ανοικτό σε όλες τις απόψεις – ευαισθησίες και προτάσεις, ένα Δήμο που θα βασιζόταν στην ισονομία, την αξιοκρατία, την ανιδιοτέλεια και θα έριχνε άπλετο φως στα κακώς κείμενα της προηγούμενης δημοτικής αρχής, ένα Δήμο που θα θεράπευε τις παθογένειες του παρελθόντος και τις στείρες μικροπολιτικές των προηγούμενων δημοτικών αρχών.
Όμως, η πορεία της παράταξης άλλαξε ρότα αμέσως μετά την εκλογική νίκη. Στον σχεδιασμό του νέου δημοτικού σχήματος παρατηρήθηκε έκπτωση στις αρχές της ισονομίας και αξιοκρατίας αφού αρκετές επιλογές έγιναν βάσει προεκλογικών κρυφών συμφωνιών. Διαπιστώνοντας ότι ο προσανατολισμός της παράταξης έχει αλλοιωθεί και κατά συνέπεια δεν θα εξυπηρετούνταν οι στόχοι για τους οποίους εκλέχθηκε, διαφώνησα, και δεν δέχθηκα να συμμετάσχω στο νέο σχήμα. Παρέμεινα δημοτικός σύμβουλος ελπίζοντας ότι ίσως αλλάξει κάτι στο μέλλον. Δυστυχώς όμως κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Όσοι είχαν τεκμηριωμένη άποψη αλλά αντίθετη με την παρούσα δημοτική αρχή, βίωσαν αδικαιολόγητη επίθεση, είτε αυτοί ήταν αιρετοί, είτε συνεργάτες είτε υπάλληλοι. Η αλαζονεία και οι ψευδείς κατηγορίες, που πολλές φορές στιγματίζουν προσωπικότητες, αποτελούν νοοτροπία και πάγια πρακτική της διοικούσης αρχής. Γεγονός αποτελεί, από τη μία η αποστασιοποίηση των στελεχών της παράταξης που αγωνίσθηκαν και ψηφίσθηκαν από το λαό της Δυτικής Αχαΐας και από την άλλη ο εναγκαλισμός και η εύνοια με διάφορους τρόπους σε στελέχη άλλων δημοτικών παρατάξεων, σε εργολάβους, παράγοντες και λοιπούς, που προεκλογικά κατηγορούσαμε. Κοντολογίς, τα σοβαρά προβλήματα του τόπου μας παραμένουν άλυτα και η προσέγγιση αυτών είναι επιφανειακή και αναποτελεσματική.
Από τα παραπάνω γίνεται αντιληπτό, ότι η απόφαση της ανεξαρτητοποίησής μου είναι καθαρά προσωπική επιλογή και τα κριτήρια αυτής είναι καιρό γνωστά στην τοπική κοινωνία. Δικαιολογίες πλέον δεν υπάρχουν, όπως δεν υπάρχει και κανένα νόημα στο να παραμείνω σε αυτή την παράταξη όταν οι αρχές αυτής της παράταξης είναι εκ διαμέτρου αντίθετες με τις δικές μου αρχές και αξίες.
Εν κατακλείδι, το ενδιαφέρον μου για το Δήμο μας βεβαίως και δεν σταματά. Θα συνεχίσω να μάχομαι για αυτόν το Δήμο από τη θέση του ανεξάρτητου δημοτικού συμβούλου».
*Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Νεολόγος
