Του Βασίλη Σκουρή
Το στίχο «τίποτα δεν έχει αλλάξει, αλλά και τίποτα δεν είναι όπως χθες», θυμίζουν τα ευρήματα του τελευταίου κύκλου των δημοσκοπήσεων, με πιο σημαντικά ίσως αυτά της Metron Analysis υπό την καθοδήγηση του Στράτου Φαναρά, καθώς μπορεί να εισαχθούν πολύτιμα συμπεράσματα γι την πολιτική ζωή του τόπου.
Δεδομένη η κυβερνητική φθορά
Πρώτον, η φθορά της κυβέρνησης είναι πλέον δεδομένη και καμία επικοινωνιακή διαχείριση δεν μπορεί να την κρύψει. Αντιθέτως, ακόμα και τα πιο φιλικά μέσα προς την κυβέρνηση, σιγά – σιγά δεν μπορούν, παρά τις περί του αντιθέτου (!) προσπάθειες, να αντιστρέφουν την πραγματικότητα και να δημιουργούν εικόνα Success Story, χωρίς ακόμα μεγαλύτερες επιπτώσεις στην αξιοπιστία τους. Το δε άνοιγμα της αγοράς, κατά κοινή ομολογία, εφόσον τα μέτρα που θα ληφθούν δεν ανταποκρίνονται για τους ανάγκες που έχουν δημιουργηθεί στους μικρομεσαίους, θα επιτείνει ακόμα περισσότερο τη φθορά, καθώς οι επιπτώσεις στη μικρομεσαία επιχείρηση αναμένονται μεγάλες, θα ενταθεί το πρόβλημα με τα κόκκινα δάνεια και η ανεργία θα λάβει νέες μεγάλες διαστάσεις. Η κυβέρνηση, προσωπικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης που εξακολουθεί να διατηρεί – αν και μειούμενη- υψηλή δημοτικότητα, εξακολουθούν να διατηρούν την ηγεμονία, αλλά τίποτε πλέον δεν είναι όπως ήταν έως το τέλος της περασμένης χρονιάς. Το θέμα των εκλογών έφυγε από το τραπέζι για το 2021, όπως εκτιμά και η αντιπολίτευση, όμως τίποτε δεν αποκλείει να επανέλθει σε σύντομο χρονικό διάστημα, ιδίως εάν η Κουμουνδούρου αρχίσει να εμφανίζει σημάδια ανάκαμψης.
Δεν κερδίζει ο ΣΥΡΙΖΑ
Δεύτερον, η αξιωματική αντιπολίτευση, δεν κερδίζει από τη φθορά της κυβέρνησης. Εκείνο που της λείπει, δεν είναι μόνο η επάρκεια αντιπολίτευσης προς την κυβέρνηση, είναι η μη ανάδειξη αφηγήματος για την επόμενη ημέρα για τη χώρα. Από την αξιωματική αντιπολίτευση λείπει η εναλλακτική πρόταση, η αδυναμία αυτή τη στιγμή να δώσει ελπίδα για την Ελλάδα. Παράλληλα, απαιτείται η διαμόρφωση πραγματικής ηγετικής ομάδας, να δείξει ο επικεφαλής της με ποιον θα κυβερνήσει εάν κερδίσει τις εκλογές. Δεν μπορεί πχ να μην δείχνεις τον υπουργό Οικονομικών σου ή τον υπουργό Άμυνας αν κερδίσεις τις εκλογές, ούτε να πιστεύεις ότι όλα τα πρόσωπα της προηγούμενης διακυβέρνησης θα είναι εκ νέου πρωταγωνιστές εάν τυχόν κληθείς να κυβερνήσεις. Η τελευταία συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και η κόντρα Σκουρλέτη-Κουρουμπλή σε ιδιαίτερα υψηλούς τόνους, έδειξε πως η εσωκομματική εκεχειρία είναι απολύτως εύθραυστη και μπορεί ανά πάσα στιγμή να τιναχθεί στον αέρα, καθώς ο πρώην υπουργός κατηγόρησε εμμέσως πλην σαφώς τον πρώην Γραμματέα και άλλα ηγετικά στελέχη της «Ομπρέλας» ότι δεν θέλουν να κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ τις εκλογές, προκειμένου μετά την ήττα να θέσουν θέμα …Τσίπρα! Ο δε Νίκος Φίλης, απαντώντας στις επικρίσεις συντρόφων του ότι δεν μπορεί να διαφοροποιείται σε ψηφοφορίες όπως αυτές του Ελληνικού, υπογράμμισε ότι αν δεν υπάρχει κομματική πειθαρχία θα θέλει να είναι ελεύθερος-άρα θα το ξανακάνει!
Η διαφορά
Τρίτον, το πολιτικό τοπίο ξαναγυρνάει στα επίπεδα του 2019, όσον αφορά στο συσχετισμό δυνάμεων. Η εκλογική δύναμη των κομμάτων βρίσκεται αυτή τη στιγμή στα επίπεδα που κατέγραψαν οι πολιτικές δυνάμεις μεταξύ των ευρωεκλογών κα των εθνικών εκλογών του 2019. Κατά κοινή παραδοχή όλων των δημοσκοπήσεων που διεξάγονται με όρους αξιοπιστίας, η διαφορά μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ κυμαίνεται μεταξύ 11 και 13 μονάδων, ενώ με δεδομένο ότι οι ψηφοφόροι των ηττημένων αποφεύγουν δηλώνουν την προτίμησή τους, η εκτίμηση των κομματικών μηχανισμών είναι ότι η πραγματική διαφορά μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου κόμματος ανέρχεται από 9 έως 11 ποσοστιαίες μονάδες.
Δεν κερδίζει, αλλά ούτε χάνει το ΚΙΝΑΛ
Στο «νέο τοπίο» που δημιουργείται, το Κίνημα Αλλαγής δεν κερδίζει ούτε με αριστερόστροφη, ούτε με δεξιόστροφη πολιτική: Από όποια πλευρά έχει κέρδη λόγω της πολιτικής που εφαρμόζει, ταυτόχρονα εμφανίζει απώλειες από την άλλη. Τα ποσοστά του, σύμφωνα με όλες τις μετρήσεις, παρά τη φθορά της κυβέρνησης και τη στασιμότητα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όχι απλώς πλέον δεν αυξάνονται, αλλά και εμφανίζουν –ελαφρά έστω- πτώση.
Τα άλλα κόμματα
Το ΚΚΕ μένει περίπου σταθερό, αλλά με αυξημένες δυνάμεις στο κοινωνικό μέτωπο. Ελαφρά άνοδο εμφανίζει το ΜέΡΑ25 του Γιάνη Βαρουφάκη, που φιλοδοξεί να εκφράσει τη ριζοσπαστικοποίηση της νεολαίας και της πέραν του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ αριστεράς, ενώ μεγαλύτερη αύξηση εμφανίζει η Ελληνική Λύση. Η πορεία της Ελληνικής Λύσης εξαρτάται απολύτως και από το εάν θα ευδοκιμήσουν νέες προσπάθειες για δημιουργία νέου κόμματος στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, όπως αυτό που επιχειρούν να στήσουν ο Γιώργος Τράγκας με τον Νίκο Νικολόπουλο.
Η έξοδος από την πανδημία, όποτε αν αυτή ξεκινήσει, θα βρει λοιπόν τα κόμματα στην εκκίνηση που τα άφησαν οι τριπλές εκλογές του καλοκαιριού του 2019, αλλά με εντελώς νέες προκλήσεις από το νέο κόσμο που ο κορωνοϊός δημιούργησε…
(εφημερίδα Νεολόγος των Πατρών)
