Της Μαρίας – Αλεξάνδρας Κεφάλα
«Μαύρη» εργασία, υπερεργασία, αδήλωτες και απλήρωτες υπερωρίες χωρίς καμία αναγνώριση από πλευράς του εργοδότη, φαινόμενα βίας και σεξουαλικής εκμετάλλευσης αποτελούν μερικά σημαντικά από τα «κακώς κείμενα» του θεσμού της απασχόλησης στη χώρα.
Το να θεωρεί κάποιος ότι ο χώρος της εργασίας λειτουργεί εύρυθμα είναι μάλλον μια προσπάθεια στρουθοκαμηλισμού. Πολλές είναι οι καταστάσεις που υπονομεύουν τους εργαζόμενους και οι οποίες εξαπατούν το κράτος.
Από την άλλη πλευρά, συναντάται μια απαρχαιωμένη εργατική νομοθεσία 40 ετών που, όπως είναι φυσικό, δεν είναι προσαρμοσμένη στις τεχνολογικές, οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις της 3ης δεκαετίας του 21ου αιώνα, γεγονός που αποτελούσε ανάγκη ζωτικής σημασίας για νομοθετική ρύθμιση.
Με το νέο εργασιακό νομοσχέδιο όλα αυτά τα χρόνια προβλήματα που μαστίζουν το χώρο της εργασίας θέτονται στο επίκεντρο. Η αντικατάσταση των αναχρονιστικών ρυθμίσεων και η εξάλειψη της αυθαιρεσίας είναι ο βασικός σκοπός. Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που συμβαδίζει με τις τρέχουσες πραγματικές ανάγκες που χρήζουν άμεσης νομοθετικής ρύθμισης, δίνοντας πρωταρχικό ρόλο στην προστασία των εργαζομένων.
Με άτοπες και άκαιρες κριτικές, ψέματα και fake news, όπως συνηθίζει εξάλλου να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζει τον λαϊκισμό του και το μόνο που τελικά καταφέρνει είναι να εμπαίζει τους εργαζομένους. Δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει και, δυστυχώς, μάλλον, ούτε η τελευταία. Προσπαθεί να υπονομεύσει ένα νομοσχέδιο που τάσσεται υπέρ της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας και της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας.
Δεν μπορεί, όμως, σε καμία περίπτωση να το πετύχει. Αναδεικνύεται η ευρωπαϊκή διάσταση των αλλαγών που επιτέλους υιοθετούνται μετά από 40 χρόνια και στην Ελλάδα. Μείωση των ανισοτήτων, προάσπιση των δίκαιων μισθών, πάταξη του κοινωνικού αποκλεισμού και αντιμετώπιση της φτώχειας είναι τρεις από τους βασικούς πυλώνες στους οποίους έχει δομηθεί το νομοθετικό πλαίσιο.
Δεν είναι ένα νομοσχέδιο που έρχεται να υπονομεύσει το οκτάωρο. Αντίθετα, θωρακίζει το οκτάωρο και το πενθήμερο και δίνει τη δυνατότητα διευθέτησης του χρόνου εργασίας του εργαζομένου και της ρύθμισης των ωρών εργασίας του βάσει των αναγκών του. Αλλά, η αντιπολίτευση προτιμά για μια ακόμη φορά να στρεβλώνει τα πραγματικά περιστατικά αρνούμενη να αποδεχτεί τις ριζικές αλλαγές που φέρνει η κυβέρνηση. Η κοινωνία και ο εργασιακός χώρος, όμως, ήδη τις έχει αποδεχτεί και τις καλωσορίζει.
Η δυνατότητα αυτή διευθέτησης του ωραρίου θα αποτελέσει αρωγό των επιχειρήσεων να οργανώσουν τη λειτουργία τους όπως απαιτούν οι ανάγκες της εποχής. Προστατεύουμε τον εργαζόμενο, στηρίζουμε τις επιχειρήσεις. Με κοινή συμφωνία και όχι μονομερώς, εργοδότης και εργαζόμενος θα μπορούν να καθορίσουν ένα ευέλικτο χρονοδιάγραμμα εργασίας που θα καλύπτει τις ανάγκες και των δύο.
Επιπρόσθετα, επέρχονται και τεκτονικές αλλαγές στο θέμα της προστασίας από τις απολύσεις. Πρόκειται περί ρυθμίσεων που προστατεύουν με δραστικό τρόπο τα δικαιώματα των εργαζομένων και δεν υπήρχαν στο προηγούμενο εργασιακό καθεστώς. Σε αντίθεση λοιπόν με τα fake news της αντιπολίτευσης περί κύματος απολύσεων, διευρύνεται το φάσμα προστασίας από τις απολύσεις. Η απόλυση θα επιτρέπεται για σπουδαίο λόγο, η βασιμότητα του οποίου θα κρίνεται από τα δικαστήρια.
Όλα αυτά τα ζητήματα που έχουν προκύψει από τις καταιγιστικές αλλαγές που έχουν συντελεστεί στο χώρο της απασχόλησης πρέπει να επιλυθούν. Το νομοσχέδιο για τον εκσυγχρονισμό του εργατικού δικαίου είναι μια ακόμη σημαντική μεταρρύθμιση που θα προσαρμόσει την αγορά εργασίας στα σύγχρονα ευρωπαϊκά οικονομικά και τεχνολογικά δεδομένα. Αποτελεί κοινωνική ανάγκη το να θεσπιστεί ένα καθεστώς απασχόλησης κατά τέτοιο τρόπο ώστε να αφουγκράζεται τα προβλήματα και τις ανάγκες των εργαζομένων και της αγοράς εργασίας, όπως το τέλος στην γραφειοκρατία, την εκμετάλλευση των εργαζομένων αλλά και την ανταμοιβή των τίμιων εργοδοτών.
