ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΡΑΣΠΗΛΙΟΥ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ, ΠΡΟΕΔΡΟΣ Δ.Α.Κ.Ε/Π.Ε ΠΑΤΡΑΣ
Η Παγκόσμια Ημέρα των Εκπαιδευτικών στις 5 Οκτωβρίου, αποτελεί μια ημέρα που τιμάται παγκόσμια τα έργο και η προσφορά των Εκπαιδευτικών, όμως η συνεισφορά των Εκπαιδευτικών στην κοινωνία είναι καθημερινή και διαχρονική.
Και ποιος δεν θυμάται πολλούς από τους Δασκάλους που συνάντησε στη ζωή του με ευγνωμοσύνη! Ένας Δάσκαλος μπορεί να αποτέλεσε για ένα παιδί τον λόγο για να αγαπήσει το σχολείο και τη μάθηση, τον λόγο για να εμπνευστεί και να χαράξει το δικό του δρόμο στη ζωή, γιατί οι Εκπαιδευτικοί αποτελούν για τα παιδιά πρότυπα μίμησης, μια δεύτερη μεγάλη οικογένεια που τα παιδιά δεν ξεχνούν ποτέ στην πορεία της ζωής τους.
Καθημερινά εμείς οι Δάσκαλοι που πολλές φορές το έργο μας και ο ρόλος μας μπορεί να υποτιμάται, που μπορεί να ερχόμαστε αντιμέτωποι με αντίξοες συνθήκες και προκλήσεις στη δουλειά μας, που μπορεί να ερχόμαστε αντιμέτωποι με τα προσκόμματα που θέτουν στο έργο μας οι εκάστοτε πολιτικές αποφάσεις, προσπαθούμε με αγάπη και μεράκι, να δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας στους μαθητές και στις μαθήτριές μας, στα παιδιά μας. Καθημερινά αγωνιζόμαστε και διεκδικούμε, ο καθένας από τη βαθμίδα του πέρα από επίλυση των προβλημάτων του κλάδου μας, το καλύτερο δυνατό για το μέλλον των σχολείων και της εκπαίδευσης.
Ο ρόλος μας είναι πολυδιάστατος και σύνθετος. Δεν είμαστε μόνο αυτοί που θα παραδώσουμε μια ορισμένη διδακτέα ύλη. Οι Δάσκαλοι αποτελούν τους φωτεινούς «φάρους» στη ζωή των μαθητών τους. Είναι αυτοί που τους καθοδηγούν στο ταξίδι της γνώσης, αυτοί που μεταλαμπαδεύουν αξίες και ιδανικά, οι συνοδοιπόροι τους στην κοπιαστική μαθητική πορεία, στην καλλιέργεια της κριτικής σκέψης, στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων και τελικά στην ανακάλυψη του εαυτού κάθε παιδιού. Είναι αυτοί που εμπνέουν τα παιδιά να ξεπεράσουν τους Δασκάλους τους και να κατακτήσουν τους στόχους και τα όνειρά τους. Είναι αυτοί που κατά τον σπουδαίο Νίκο Καζαντζάκη «γίνονται γέφυρες» για να περάσουν οι μαθητές τους και να χτίσουν τις δικές τους γέφυρες στη ζωή τους.
Γι’ αυτόν τον λόγο και έχοντας στις πλάτες μας την ύψιστη ευθύνη της διαμόρφωσης των παιδικών ψυχών, οφείλουμε πρώτα εμείς να είμαστε παραδείγματά για τους μαθητές μας ήθους και παιδείας, να βελτιωνόμαστε ως προς τις γνώσεις μας και τις δεξιότητές μας, να εξελισσόμαστε καθημερινά ως προς τους τρόπους και τα μέσα διδασκαλία μας συμβαδίζοντας με το παρόν και το μέλλον και να προτάσσουμε τη δια βίου μάθηση και εκπαίδευση στις ζωές μας.
Μέσα στο μικρόκοσμο των σχολείων, μέσα στις σχολικές αίθουσες χτίζεται το αύριο της κοινωνίας μας, το μέλλον του κόσμου! Εύχομαι για όλους εμάς τους Εκπαιδευτικούς, για όλες τις Συναδέλφισσες και τους Συναδέλφους, να είμαστε γεροί και δυνατοί, για να συνεχίζουμε να προσφέρουμε στα σχολεία μας, να δίνουμε πάντα αγώνες για το καλύτερο με γνώμονα και επίκεντρο τις μαθήτριες και τους μαθητές μας και να ανοίγουμε δρόμους με προορισμό για τα παιδιά μας, γιατί είμαστε οι στυλοβάτες της κοινωνίας!
