ΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΜΠΑΛΑΦΟΥΤΗ
Είναι ένας από τους πλέον έμπειρους προπονητές πολεμικών τεχνών της Πάτρας. Ο λόγος για τον Γιώργο Ανδριανό ο οποίος μέσω του συλλόγου του Α.Σ. Ανδρεία εκπαιδεύει τους νέους που θέλουν να ασχοληθούν με τα μαχητικά αθλήματα και κυρίως με το TAE KWON DO, το Kick Boxing αλλά και την κλασική πυγμαχία. Οι διακρίσεις που έχει στο ενεργητικό του πολλές, τόσο σε εγχώριο όσο και σε διεθνές επίπεδο και η κύρια στόχευση για τον ίδιο αλλά και το σύλλογο του είναι τα παιδιά που επιλέγουν τις πολεμικές τέχνες να μάθουν πρώτα και πάνω απ’ όλα να ζουν μέσα στον αθλητισμό. Αυτό εξάλλου είναι και το κεντρικό μήνυμα του Α.Σ. Ανδρεία όλα αυτά τα χρόνια, καθώς η σωστή διαπαιδαγώγηση των νεαρών αθλητών αποτελεί τη βασική προτεραιότητα.
Μίλησε μας για εσένα και πως αποφάσισες να ασχοληθείς με το Tae Kwon Do.
Η αλήθεια είναι πως ξεκίνησα σε μικρή ηλικία το άθλημα της πυγμαχίας με τον τεράστιο προπονητή Ντίνο Γαλανό στην ΕΑΠ. Ως ανήσυχο πνεύμα ήθελα να γνωρίσω και το άθλημα του Tae Kwon Do, πολλά υποσχόμενου αθλήματος τότε. Για μεγάλο χρονικό διάστημα πήγαινα προπόνηση και στα δύο. Καθώς οι υποχρεώσεις μεγάλωναν επέλεξα να συνεχίσω με το Tae Kwon Do χωρίς φυσικά να αφήσω την πρώτη μεγάλη αγάπη, την πυγμαχία.
Πόσα χρόνια δραστηριοποιείται ο σύλλογος Α.Σ. Ανδρεία;
Αφού λοιπόν για πολλά χρόνια έκανα και εγώ την δική μου διαδρομή στον πρωταθλητισμό με κορυφαία επίδοση την τρίτη θέση στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα των δασκάλων στο Λουξεμβούργο το 2017, αποφάσισα το 2009 να ασχοληθώ με την προπονητική, όντως έχοντας τελειώσει την σχολή προπονητών κάπου στο 2000. Η λέξη ΑΝΔΡΕΙΑ (το όνομα του Συλλόγου μας) με ερμηνεία «τολμηρός, θαρραλέος» με ενέπνευσε να στηθεί ο Σύλλογος. Συνεπώς μετράμε δράση από το 2009 μέχρι και σήμερα, αν αφαιρέσουμε την περίοδο covid που ήταν δύσκολη για όλους.
Πώς πήρες την απόφαση να προχωρήσεις στη δημιουργία ενός νέου χώρου;
Η απόφαση για τον νέο χώρο πάντα προέρχεται από την προσφορά υπηρεσιών σε αναβαθμισμένο επίπεδο. Έτσι απλά στήθηκε ο νέος χώρος, ο οποίος στο μέλλον θα σας εκπλήξει ακόμα περισσότερο.
Από ποια ηλικία μπορεί κανείς να ασχολείται με το Tae-Kwon-Do και για ποιο λόγο οι γονείς να επιλέξουν ένα μαχητικό άθλημα για τα παιδιά τους;
Από την ηλικία των τεσσάρων έως οποιαδήποτε ηλικία μπορούν να ασχοληθούν με το Tae Kwon Do. Η επιλογή των γονέων πρέπει να είναι απλή. Τα παιδιά μας χρειάζονται να προπονούν το μυαλό και το σώμα ταυτόχρονα. Τι καλύτερο από τις πολεμικές τέχνες, που σου δίνουν αυτοπεποίθηση, πειθαρχία, αυτοάμυνα, συγκέντρωση, κριτική και σκέψη, διαχείριση νίκης, ήττας κλπ. Δυστυχώς παρατηρούμε το φαινόμενο εμείς οι γονείς να φορτώνουμε τα παιδιά μας με πολλά, αφήνοντας απ’ έξω τον αθλητισμό. Τολμώ να πω πως αυτά που προσφέρει ο αθλητισμός δεν τα βρίσκουμε σε κανένα εκπαιδευτικό μας σύστημα.
Έχοντας καθημερινή επαφή με παιδιά, μικρότερα και μεγαλύτερα, τι είναι αυτό που κρατάς στο τέλος της ημέρας;
Αυτό που κρατώ από την καθημερινή απασχόληση με τους μικρούς και μεγάλους είναι πως όταν υπάρχει πρόγραμμα σταθερό και οργάνωση, το παιδί φεύγει μπροστά. Το αντίθετο είναι αυτό που το πάει πίσω. Φυσικά μένει και το δέσιμο που έχω με τους μαθητές μου.
Τι χρειάζεται να έχει ένας προπονητής που απευθύνεται κατά κύριο λόγο σε μικρές ηλικίες;
Ένας προπονητής χρειάζεται για να προπονεί μικρές ηλικίες, γνώση, πλάνο, καλή μεταδοτικότητα για να διαμορφώσει καλούς ΑΘΛΗΤΕΣ και προπάντων καλούς χαρακτήρες στην κοινωνία. Φυσικά να κάνει ο ίδιος το μάθημα και να μην βάζει μαθητές του.
Τελικά τα μαχητικά αθλήματα ωθούν τα παιδιά στη βία ή τα προστατεύουν από αυτήν;
Τα μαχητικά αθλήματα μαθαίνουν τα παιδιά να διαχειρίζονται την βία εάν προκύψει. Σε καμία περίπτωση δεν τα ωθούν. Μόνο εάν το επιδιώξει ο δάσκαλος τους και το οικογενειακό περιβάλλον.
Ποιοι είναι αυτοί που σε βοήθησαν και σε βοηθούν ακόμα στο ταξίδι σου αυτό;
Στο ταξίδι αυτό δόξα τω θεό έχω τους δικούς μου ανθρώπους. Την οικογένειά μου, την σύντροφό μου Κέλλυ Πασχαλίδου, τον Διονύση μου, την Αναστασία μου (οι πρωταθλητές της καρδιάς μου και όχι μόνο) και φυσικά οι γονείς μου. Όλοι έχουν βάλει το δικό τους λιθαράκι. Τους ευχαριστώ θερμά για όσα έχουν κάνει. Δεν ξεχνώ όμως ποτέ όλους αυτούς που εμπιστεύτηκαν τα παιδιά τους σ’ εμένα. Τους ευχαριστώ διπλά και προσπαθώ καθημερινά για να δώσω πίσω πράγματα.
Πόσο σημαντικός είναι ο αθλητισμός στην καθημερινότητα ενός νέου ανθρώπου; Τι θα συμβούλευες τους νέους που διαβάζουν αυτήν εδώ τη συνέντευξη;
Ο αθλητισμός για εμένα είναι κάτι πολύ απλό. Θα το πω όσο πιο λαϊκά μπορώ. Αν δεν πάω γυμναστήριο, νιώθω άρρωστος. Ο αθλητισμός μας βοηθά σε πολλούς τομείς. Μας εκτονώνει, μας ηρεμεί, μας οργανώνει, μας κρατά σε σωματική και πνευματική διαύγεια, μας κρατά δυνατούς, μας κάνει να πετυχαίνουμε στόχους μας βοηθά επαγγελματικά. Αυτό που θα συμβούλευα όσους διαβάζουν τώρα την συνέντευξη μας είναι, ποτέ μην παρατήσετε το σώμα σας, το μυαλό σας. Σας έχει ανάγκη όπως κι εσείς αυτό. Νους υγιής εν σώματι υγιεί!
