Τα καλοκαίρια που συνήθως ξεκουραζόμαστε πλάι στη φύση και γεμίζουμε όπως συνηθίζεται να λέμε τις μπαταρίες μας, δημιουργούν προσδοκίες και σχέδια για το φθινόπωρο και τον επερχόμενο χειμώνα. Φέτος απ ‘ ότι φάνηκε η μαζική απόδραση των Πατρινών απ’ την πόλη ήταν από Παρασκευή 13 Αυγούστου μέχρι το πολύ στις 19 με 20 του μήνα. Ήταν η βδομάδα των κλειστών επιχειρήσεων , των πάμπολλων αδειών για εργαζόμενους , επαγγελματίες και δημόσιους υπαλλήλους.
Ο Δεκαπενταύγουστος είναι άλλωστε για τους περισσότερους Έλληνες η κορύφωση του καλοκαιριού και των διακοπών. Γεμίσαμε λοιπόν τις μπαταρίες μας; Είμαστε ήρεμοι και ξεκούραστοι να υποδεχθούμε τις μέρες που ο ήλιος θα δύει στις 17:30 το απόγευμα και θα αρχίσουν τα μπαμ μπούμ και τα πρωτοβρόχια; Από ψυχολογία δηλαδή πως πάμε; Καλά ;
Από τις πρώτες εικόνες στην πόλη και ασφαλώς από τις πρώτες κοινωνικές δραστηριότητες και αντιδράσεις μάλλον είμαστε έτοιμοι για το ακριβώς αντίθετο. Κακά χάλια. Η καθημερινότητα έχει διαμορφωθεί πλέον γύρω από τις διαρκείς συνέπειες τις πανδημίας και δυστυχώς δεν μας επιτρέπει προς το παρόν να φύγουμε μπροστά με άλλες σκέψεις και άλλα ζητήματα.
Από την εβδομάδα αυτή αρχίζει κιόλας η περιβόητη ιστορία των ανεμβολίαστων υγειονομικών που μπαίνουν σε αναστολή και θα γίνει άνω κάτω όλο το σύστημα υγείας και όχι μόνο. Μετά τους υγειονομικούς θα επεκταθεί μάλλον και στην εστίαση , που σημαίνει ότι και ο ιδιωτικός τομέας θα αναστατωθεί και προβλέπεται σε συνάρτηση και με την επιμονή των ανεμβολίαστων να έχουμε συνεχώς όλο και πιο σφοδρές αντιδράσεις.
Ευχάριστη νότα στο φετινό φθινόπωρο και συνάμα επανάληψη της οικονομικής «αιμοδοσίας» της πόλης είναι η επιστροφή των φοιτητών μιας και τα πανεπιστήμια θα λειτουργήσουν δια ζώσης.
Πολλοί όμως με την κατ΄ ανάγκη εφαρμογή της τηλεκπαίδευσης λόγω κορονοϊου του περασμένο χρόνου, έχουν ήδη φύγει από την πόλη και τις καθημερινές τους δραστηριότητες εδώ. Η ζημιά του ’20 δεν επανορθώνεται με δύο πιτόγυρα και τρία σφηνάκια παραπάνω φέτος.
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε επίσης ότι ζούμε στην πόλη της κομματικής γυμναστικής, οπότε «κοντός ψαλμός αλληλούια»,σε λίγες μέρες θα σκάσει μύτη και το πρώτο συλλαλητήριο με τη γνωστή διαδρομή Μαιζώνος – Γούναρη – Κορίνθου και το κέντρο κλειστό.
Η σχέση μας με την πανδημία μοιάζει με το περσινό φθινόπωρο έχοντας κάθε μέρα τριψήφιο αριθμό κρουσμάτων στο νομό και ο εμβολιασμός αγγίζει το 52% στο σύνολο του πληθυσμού, με τις ροές να έχουν μειωθεί δραματικά και τον Αύγουστο στα γύρω εμβολιαστικά κέντρα. Από την άλλη αν εξαιρέσουμε τους αγώνες κάρτ που θα γίνουν 18-19 Σεπτέμβρη ελπίζοντας χωρίς περιοριστικά μέτρα και θα φέρουν στην πόλη το διήμερο αρκετούς επισκέπτες, δεν περιμένουμε έσοδα από αλλού.
Άρα λοιπόν καλά να είμαστε. Για άλλο ένα φθινόπωρο το ιδανικό σύνθημα της Πάτρας είναι «το μη χείρον βέλτιστων»! Να ευχόμαστε κυρίως να μην έχουμε κρούσματα ,παρενέργειες και συνέπειες στη λειτουργία της τοπικής κοινωνίας και στη ζωή μας. Από κει και πέρα ένας τόπος μη ανταγωνιστικός, χωρίς παραγωγική υποστήριξη και πηγές εσόδων γύρω του, το μόνο που μπορεί να εύχεται όταν λέει «καλό φθινόπωρο» είναι μακριά από κάθε είδος κακό. Όλα τα άλλα φαίνεται ότι, όχι μόνο τα συνηθίσαμε, άλλα μας αρέσουν κιόλας…
(από το ένθετο «Κόσμος»).
