Μέχρι τώρα η βασική υπεράσπιση των στελεχών του κυβερνώντος κόμματος σε όποια κριτική κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ήταν «ναι, αλλά στην εξωτερική πολιτική τα πάει καλά».
Αυτό που αποδείχτηκε όμως από την επίσκεψη του Πρωθυπουργού της χώρας στην Τουρκία, ήταν πως ο Πρωθυπουργός, ασκεί ιδιωτική εξωτερική πολιτική η οποία σε βάθος χρόνου αποδεικνύεται επιζήμια για την Ελλάδα.
Παρά τις ενστάσεις και τις συμβουλές που δέχτηκε ο κ. Μητσοτάκης, αποφάσισε εν μέσω απειλών και προκλήσεων να κάνει τη συνάντηση με τον κ. Ερντογάν.
Θα περίμενε κανείς πως τουλάχιστον σε διπλωματικό επίπεδο θα είχε προετοιμαστεί κάποιο «κέρδος» για τα εθνικά συμφέροντα, ώστε ο Πρωθυπουργός της χώρας να μην φύγει με άδεια χέρια.
Τι είδαμε όμως; Έναν αμήχανο Κυριάκο Μητσοτάκη να ακούει τον Πρόεδρο της Τουρκίας να θέτει εμμέσως πλην σαφώς θέμα de facto διχοτόμησης της Κύπρου, μη άρσης του θρησκευτικού και πολιτιστικού εγκλήματος της Μονής της Χώρας σε τζαμί, να ακούει τα περί Τουρκικής μειονότητας στη Δυτική Θράκη (και πολλά άλλα) και να αντιδρά με έναν απολύτως… χλιαρό και αδύναμο τρόπο.
Η μόνη διπλωματική προετοιμασία που φαίνεται πως είχε ήδη γίνει, ήταν η «πάσα» για την Χαμάς, ώστε ο Ερντογάν να κάνει επίδειξη δύναμης στο εσωτερικό τα χώρας του και στον Αραβικό κόσμο, ως ηγέτιδα- προστάτιδα χώρα των απανταχού μουσουλμάνων.
Ουσιαστικά αποκόπτοντάς μας από τις σχέσεις που επί χρόνια το ΠΑΣΟΚ είχε καλλιεργήσει με τις Αραβικές χώρες και τη Μέση Ανατολή και το ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί που αυτό μας έδινε σε κρίσεις στην περιοχή.
Στην πορεία μάθαμε ότι η Τουρκική πλευρά απαιτεί να την ενημερώνουμε για ενέργειες που κάνουμε ως κυρίαρχο κράτος στην επικράτειά μας και να παίρνουμε τη σύμφωνη γνώμη της, όπως για τα θαλάσσια πάρκα στο Αιγαίο!
Είναι προφανώς θετική η μείωση των υπερπτήσεων από Τουρκικά αεροσκάφη στο FIR Αθηνών. Όμως και εδώ φαίνεται ότι απλά πρόκειται για μία καλά υπολογισμένη στρατηγική κίνηση της Τουρκικής πλευράς. Μειώνει την ένταση σε ένα θέμα που δημιουργεί η ίδια, επιχειρώντας να κερδίσει εκεί που την ενδιαφέρει περισσότερο.
Αλήθεια δε μας ενοχλεί που ο Ερντογάν έχει αναβαθμίσει τις προκλήσεις του για τα θέματα που αφορούν τις θαλάσσιες ζώνες;
Για τον φάκελο που πήγε στον ΟΗΕ από την πλευρά της Τουρκίας έχει γίνει πάρα πολλή δουλειά. Για την Τουρκία το θέμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» είναι πια προτεραιότητα και, μάλιστα, θέλει να το βάλει και στα σχολικά βιβλία για να δυναμώσει τον εθνικισμό του μέλλοντος.
Δε μας ενοχλεί που εξαφανίζει την Ελληνική και Βυζαντινή παρουσία στην Τουρκία; Τι ακόμα θα παραδώσουμε ώστε να «γλιτώσουμε» προσωρινά από τις υπερπτήσεις των Τουρκικών αεροσκαφών -τις οποίες για να αντιμετωπίσουμε καταχρεωθήκαμε με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας σε Γαλλικά και Αμερικανικά αεροσκάφη;- και να συνεχίσουμε να έχουμε το… «προνόμιο» να συζητάμε;
Αυτή η συζήτηση δεν είναι απλά «αχρείαστη. Δυστυχώς ανοίγει όλο και πιο πολύ την όρεξη της μίας πλευράς και οδηγεί σταθερά σε υποχωρήσεις την άλλη.
Η αναβολή της επίσκεψης ήταν μονόδρομος για τον κ. Μητσοτάκη. Η επιμονή του να την κάνει τελικά παρά τα τόσα σημάδια και προμηνύματα, με απόλυτη αλαζονεία είναι επιζήμια για τα εθνικά συμφέροντα…
