Θλίψη στο Γομοστό σκόρπισε η είδηση ότι έφυγε από τη ζωή λίγες ημέρες μετά το θάνατο της αγαπημένης του πρεσβυτέρας Μαρίας, ο πατήρ Βασίλειος Γιωτόπουλος πρώην Εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίου Ιωάννου Προδρόμου Γομοστού.
Την είδηση έκανε γνωστή ο Εφημέριος π. Γεώργιος Δημητρόπουλος ο οποίος ανέφερε σχετικά:
«Μακάριοι οἱ νεκροί οἱ ἐν Κυρίῳ ἀποθνήσκοντες ἀπ᾿ ἄρτι… ἵνα ἀναπαύσωνται ἐκ τῶν κόπων αὐτῶν· τά γάρ ἔργα αὐτῶν ἀκολουθεῖ μετ᾿ αὐτῶν». (Ἀποκ. 14, 13).
Μόλις το απόγευμα της 22ας Δεκεμβρίου 2021, πληροφορηθήκαμε με αισθήματα βαθιάς οδύνης την εν Κυρίω κοίμηση του μακαριστού γέροντος π. Βασιλείου Γιωτόπουλου, πρώην Εφημερίου του Ιερού Ναού Αγίου Ιωάννου Προδρόμου Γομοστού, όπου είμαστε όλοι ανθρωπίνως συντετριμμένοι. Θεωρώ, λοιπόν, ιερό χρέος μου να αναφερθώ στην ευλογημένη προσωπικότητα του μακαριστού πλέον Ιερέως, του προηγούμενου εφημερίου στην ενορία μου.
Ο π. Βασίλειος ήταν έγγαμος Ιερέας με ένα τέκνο. Συνταξιοδοτήθηκε το 2007, ύστερα από 24 έτη ιερατικής διακονίας στον ιερό Ναό του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, όπου το 2008 τον διαδέχτηκα στα εφημεριακά καθήκοντα. Η ιερατική του διακονία και η όλη προσφορά του, ήταν απλή, αφανής, ταπεινή και σιωπηλή. Είναι σίγουρο πως άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στην ενορία με αγαθές αναμνήσεις. Ο μακαριστός π. Βασίλειος ήταν απλός στη συμπεριφορά, ταπεινός στη καρδιά, λιτός ως Ιερεύς και σεβάσμιος. Διακατεχόταν η ευλογημένη του ψυχή από ιεροπρέπεια και αγαθότητα. Διακατεχόταν επίσης από ευλάβεια και πιστότητα του Θεού. Αγαπούσε την Μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας και ήταν ένας άμεμπτος χαρακτήρας. Θα έλεγα, πως ήταν ένας άνθρωπος της προσευχής. Αγάπησε πολύ την ενορία του, κι αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι θέλησε να ενταφιασθεί στην ενορία που συνταξιοδοτήθηκε. Γι’ αυτό τον θυμόμαστε πάντα με αγαθά συναισθήματα και σεβασμό.
Βέβαια, τον τελευταίο καιρό περνούσε μεγάλες δυσκολίες με την υγεία του, αλλά με την Χάρη του Θεού τις ξεπέρασε. Όμως, αυτό που τον συγκλόνισε πραγματικά, ήταν ο πρόσφατα αιφνίδιος θάνατος της πρεσβυτέρας του, του «συγκυρηναίου» της ζωής του, αφού με αυτήν την ευλογημένη γυναίκα σήκωνε το βαρύ σταυρό της ιερωσύνης και της οικογένειας, κι έτσι σήμερα «εξεμέτρησε το ζην», πλήρης ημερών. Παρέδωσε την αθάνατη ψυχή του στα χέρια του Θεού, «σαν έτοιμος από καιρό» (Καβάφης), όπως λέει και ο ποιητής. Καθίστατο πρότυπο ιερέα και οικογενειάρχη. Ζούσε στη γή, αλλά με φρόνημα ουρανοπολίτη.
«Αἰώνιος γὰρ ὕπνος ὁ θάνατός ἐστιν» (Plutarchus, Placita philosophorum, 874d–911c), θα πει ο Πλούταρχος. Και στην Εκκλησία, που οι πιστοί βιώνουμε την Ανάσταση του Χριστού, θεωρούμε τον θάνατο ως «πέρασμα» στην αιωνιότητα. Έχουμε ελπίδα αναστάσεως! Πιστεύουμε ακράδαντα και έχουμε την ελπίδα, ότι ισχύει και για τον μακαριστό π. Βασίλειο, ο λόγος του Χριστού στο άγιο Ευαγγέλιο: «Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὁ τὸν λόγον μου ἀκούων καὶ πιστεύων τῷ πέμψαντί με ἔχει ζωὴν αἰώνιον, καὶ εἰς κρίσιν οὐκ ἔρχεται ἀλλὰ μεταβέβηκεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν (Ιωάν. 5, 24). Ο π. Βασίλειος, μετέστη από τον θάνατο στη ζωή, εκεί όπου δεν υπάρχει πόνος, λύπη και στεναγμός, αλλά ζωή ατελεύτητος. Πηγαίνει στον Ουρανό να συναντήσει την αγαπημένη πρεσβυτέρα του και να συνευφραίνονται αιώνια στην μακαριότητα της βασιλείας του Θεού. Στην αιώνια χαρά και απόλαυση του Παραδείσου.
«Μακαρία η οδός η πορεύη σήμερον», σεβαστέ πάτερ Βασίλειε, «ότι ητοιμάσθη σοι τόπος αναπαύσεως». Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του, κι εμείς οι «περιλειπόμενοι» προσευχόμαστε εγκαρδίως για την εν Κυρίω ανάπαυση της ψυχής του. Ο άγιος Θεός, μάλιστα, να τον καταστήσει και συλλειτουργό Του στο υπερουράνιο θυσιαστήριο και να εύχεται για όλους μας. Ας είναι αιωνία σου η μνήμη και άληστος μακαριστέ π. Βασίλειε. Την ευχή σου. Αμήν.
Εκ του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου
Ο Εφημέριος
π. Γεώργιος Δημητρόπουλος
