Το Πατρινό Καρναβάλι δεν είναι μόνο αυτό που φαίνεται: Ο κόσμος στους δρόμους της Πάτρας, τα καρναβαλικά πληρώματα, τα δρώμενα και οι παρελάσεις, τα πάρτι και η ξέφρενη διασκέδαση και τα γεμάτα μαγαζιά.
Είναι και αυτό που δεν φαίνεται. Πρόκειται για μία μεγάλη βιομηχανία που κρύβεται πίσω από αυτό και ζει, αλλά και αναπνέει, μέσα από αυτή την διοργάνωση που καλώς ή κακώς αποτελεί την μεγαλύτερη πτυχή της εξωστρέφειας που έχει αυτή η πόλη τις τελευταίες δεκαετίες.
Απώλεια εκατομμυρίων ευρώ
Το καρναβάλι (μαζί ίσως και με τους φοιτητές) είναι η μοναδική πηγή εισροή χρήματος και ξένου συναλλάγματος στην τοπική αγορά.
Το να ακυρωθεί για τρίτη συνεχόμενη χρονιά εξαιτίας της πανδημίας και των υγειονομικών συνθηκών που επικρατούν θα είναι μία νέα μεγάλη τεράστια οικονομική καταστροφή για την πόλη και για δεκάδες επιχειρήσεις.
Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι οι ακυρώσεις – ματαιώσεις των εκδηλώσεων του Πατρινού Καρναβαλιού και γενικότερα της όλης γιορτής, που προηγήθηκαν το 2020 και το 2021, στοίχισαν στην τοπική οικονομία, την κάθε φορά, κοντά στα 8 εκατομμύρια ευρώ. Σύνολο 16 εκατομμύρια ευρώ. Τόσο εκτιμάται ο κύκλος των εργασιών και του συναλλάγματος που χάθηκε για την Πάτρα από όλες τις πτυχές της οικονομίας, από την εστίαση, από τον ξενοδοχειακό τομέα, από το εμπόριο, αλλά και από την μεταποίηση.
Η βιομηχανία που μπήκε σε αναστολή
Με κάποιον τρόπο αυτή η βιομηχανία της Πάτρας που έχει να κάνει με τόσους πολλούς και διαφορετικούς τομείς θα πρέπει κάποια στιγμή να ξεκινήσει ξανά να λειτουργεί, έστω και ένα μέρος αυτής και η μηχανή να πάρει μπρος, έχοντας μείνει δύο χρόνια σε πλήρη αναστολή.
Είναι και αυτό μια πτυχή που θα πρέπει να εξετάσουν ο Δήμος και οι φορείς για το θέμα και τον τρόπο της διεξαγωγής του φετινού Πατρινού Καρναβαλιού το οποίο παραμένει ακόμα στον «αέρα».
Ένα ζήτημα που βέβαια θα εξαρτηθεί κυρίως από τις αποφάσεις της κυβέρνησης και της εισηγήσεις της επιτροπής ανάλογα με τις υγειονομικές συνθήκες που θα επικρατήσουν από τις αρχές του νέου έτους και μετά.
Η διαφωνία Δήμου και καρναβαλιστών
Όμως σε δεύτερη μοίρα θα εξαρτηθεί από το σχέδιο και τις διεκδικήσεις της πόλης, αλλά και των ίδιων των ανθρώπων του Πατρινού Καρναβαλιού που αποτελούν την ψυχή του.
Ίσως για αυτό η θέση που έχουν πάρει τα περισσότερα πληρώματα πάνω στο όλο θέμα είναι να πραγματοποιηθούν με κάθε τρόπο κάποιες εκδηλώσεις, να γίνει παρέλαση έστω και σε έναν ελεγχόμενο χώρο ή ακόμα και μόνο με εμβολιασμένους, έτσι ώστε να ξεκινήσει να λειτουργεί και πάλι ένα μικρό μέρος αυτής της βιομηχανίας του Πατρινού Καρναβαλιού.
Ο Δήμος από την μεριά του και ο Καρναβαλικός Οργανισμός, σύμφωνα με τα μέχρι τώρα δεδομένα, δεν δέχεται την πραγματοποίηση παρελάσεων μόνο για εμβολιασμένους, τονίζοντας ότι αυτό θα είναι σαν να συναινεί στον διαχωρισμό των πολιτών, κάτι που δεν χωράει σε μία μαζική εκδήλωση όπως είναι το καρναβάλι. Μάλιστα, δεν έχει κινηθεί στην κατεύθυνση για την υλοποίηση ελεγχόμενων παρελάσεων σε συγκεκριμένους χώρους που υπάρχουν στην Πάτρα, προφανώς γιατί γνωρίζει ότι ο όρος «ελεγχόμενος» θα εμπεριέχει πιθανότατα αυτή τη διάκριση μεταξύ εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων.
Λαμβάνοντας σαν βάση τις δυσμενείς υγειονομικές συνθήκες που επικρατούν και με δεδομένο ότι αυτή τη χρονιά είναι απίθανο να έχουμε ένα καρναβάλι σαν αυτά των χρόνων, πριν από την πανδημία, η πόλη βαδίζει στην κατεύθυνση στο να μην γίνει εντέλει κάτι και αυτή την χρονιά.
Ο μεγάλος κύκλος του χαμένου καρναβαλιού
Κάτι που θα έδινε έστω και ένα μικρό έναυσμα για να ξυπνήσει από τον λήθαργο της αυτή η τεράστια βιομηχανία που έχει να κάνει με το Πατρινό Καρναβάλι. Βιομηχανία που εμπεριέχει:
-την εστίαση, τα καφέ, τα εστιατόρια, τα νυχτερινά κέντρα και όλο τον τροφοδοτικό κύκλο του κλάδου που τις μέρες του καρναβαλιού λόγω της μεγαλύτερης κίνησης που έχουν παίρνουν παραπάνω προμήθειες.
-το εμπόριο και ένα μεγάλο κομμάτι των προμηθειών που έχουν να κάνουν με τα υφάσματα, με τα κουμπιά, με τα αξεσουάρ και τόσα ακόμα που χρειάζονται τα πληρώματα για να παρουσιάσουν τη δουλειά τους.
-τις δεκάδες μικρές βιοτεχνίες και τα μοδιστράδικα που παίρνουν ζωή κάθε καρναβαλική περίοδο ράβοντας στολές. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι σε κάθε τέτοια επιχείρηση εργάζονται τις μέρες του καρναβαλιού τουλάχιστον 15 άτομα που βγάζουν μεροκάματο.
– τα ξενοδοχεία που το Σαββατοκύριακο του Πατρινού Καρναβαλιού φτάνουν στην Πάτρα, αλλά και στην Αχαΐα το 100% της πληρότητας τους, καλύπτοντας έτσι τις ζημίες των υπολοίπων μηνών σε μια περιοχή που δεν έχει αναπτυχθεί τουριστικά.
-τις κατασκευές γιατί όλα αυτά τα άρματα και τις κατασκευές που βλέπουμε κάθε χρόνο από τα καρναβαλικά πληρώματα να παρελαύνουν έχουν πρωτογενή οικοδομικά υλικά (χρώματα, φενιζόλ, σανίδες κτλ), τα οποία από προέρχονται από επιχειρήσεις του κλάδου.
-τον διακοσμητικό χώρο που απασχολεί καλλιτέχνες – επαγγελματίες οι οποίοι σχεδιάζουν και δημιουργούν τις καρναβαλικές βιτρίνες των εμπορικών μαγαζιών, των καταστημάτων εστίασης και τόσων ακόμα που στολίζονται για τις μέρες του καρναβαλιού.
-τα μέσα μαζικής συγκοινωνίας και μεταφοράς που τις μέρες του καρναβαλιού φέρνουν κόσμο στην Πάτρα, έχουν μια αρκετά μεγαλύτερη κίνηση – όπως και τα ταξί – λόγω της επισκεψιμότητας. Κλάδοι που στην πανδημία έχουν υποστεί μεγάλες απώλειες.
Η μηχανή λοιπόν θα πρέπει να τεθεί ξανά σε λειτουργία με κάποιον τρόπο. Πόσο μάλλον από τη στιγμή που το κράτος δεν έδειξε να νοιάζεται στην πράξη για την επιπλέον οικονομική ζημιά που έχει υποστεί σε αυτά τα χρόνια της πανδημίας η τοπική αγορά και η Πάτρα. Όμως για να λειτουργήσει θα πρέπει να γίνει έστω και κάτι. Όχι τίποτα.
ΚΑΠ.
(από την εφημερίδα «Νεολόγος»).
