Kαι οι νεκροί ας θάψουν τους ζωντανούς τους

Ο Διονύσης Σαββόπουλος περνά κρίσιμες στιγμές χτυπημένος αλύπητα , για τρίτη φορά , από κορόνα και υποκείμενα νοσήματα. Η είδηση εξαπλώνεται σαν πυρκαγιά και ένα μάγκωμα το αισθάνεσαι να σε γραπώνει. Στα σόσιαλ αναβρασμός. Oι αντιεμβολιαστές αρχίζουν τα αναθέματα και σε πολλά δημοσιογραφικά γραφεία αρχίζουν να γράφονται επικήδειοι. Κατά το μεσημέρι τα νέα λένε πως δεν είναι και τόσο σοβαρά όπως «γράφτηκε». Το απόγευμα πήρε εξιτήριο. Προσπαθώ να ξετυλίξω το μίτο της λογικής αλλά ο λαβύρινθος με οδηγεί σε κρύπτες με μυτερούς πασσάλους, όπως τον Ιντιάνα Τζόουνς από κάτω . Αυτή είναι η δημοσιογραφίασήμερα; Καμία εξακρίβωση; Καμία διασταύρωση; Ο ίδιος ο Νιόνιος έγραφε το εξής απλό: «Χρόνια Πολλά. Είμαι καλά, το αυτό επιθυμώ και δι’ υμάς». Προβληματίστηκα για το αν θα γράψω αυτό το κείμενο γιατί είναι η αποθέωση του προφανούς. Κοινή σκέψη και νους. Θα ήμουν πολύ φάουλ όμως απέναντι στον καθρέπτη και δεν είναι καιρός για ραγίσματα