Το wake up call της Nafsica
Η Ναυσικά Γαβριλάκη έρχεται με δημιουργική φόρα από τη Νέα Υόρκη για να διαπρέψει στην ελληνική βιομηχανία μουσικής
ΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΜΠΑΛΑΦΟΥΤΗ
Η Ναυσικά Γαβριλάκη (Nafsica) μια καλλιτέχνης κοσμογυρισμένη, με πλούσιες εικόνες μας υπόσχεται πως στην Πάτρα θα περάσουμε τα καλύτερα σαββατόβραδα, στο νυχτερινό κέντρο που εμφανίζεται μαζί με τον Δήμο Αναστασιάδη και την Τάνια Καρρά! Έχει μεγαλώσει, σπουδάσει και δουλέψει στη Νέα Υόρκη κι έχει δημιουργήσει εφόδια ικανά να την κάνουν να φθάσει στους στόχους και τα όνειρά της. Βλέποντας την κανείς επί σκηνής, το πρώτο πράγμα που σκέφτεται είναι ότι ο δυναμισμός και η αύρα της διαπερνούν με μεγάλη ευκολία το κοινό! Στα 11 μόλις χρόνια της έγινε γνωστή με το τραγούδι «Κάνω όνειρα». Ο Γιώργος Θεοφάνους ήταν πίσω από την μεγάλη αυτή επιτυχία της εποχής. Σίγουρα όμως από την πρώτη φορά που έκανε το δισκογραφικό της ντεμπούτο, έχουν αλλάξει πολλά. Αυτό που παραμένει αναλλοίωτο είναι το ταλέντο της και φυσικά η αγάπη της για τη μουσική!
Έχεις «δημιουργηθεί» σε ένα διεθνές περιβάλλον. Πως αποφάσισες να επιστρέψεις;
Μου είχε λείψει η Ελλάδα και πιστεύω ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή να γυρίσω. Ένιωσα γεμάτη από εμπειρίες και κατάφερα πολλούς απ’ τους στόχους μου όποτε με παρότρυνση του μάνατζερ μου, Μάριου Παπαδάτου, γύρισα στην πατρίδα μου!
Πόσο διαφορετικός είναι ο τρόπος αντιμετώπισης ενός καλλιτέχνη στο εξωτερικό;
Σαφώς στην Αμερική ο κόσμος αναγνωρίζει το ταλέντο και δίνονται ευκαιρίες ειδικά στην εποχή μας με τα social media που αναδεικνύεται ο κάθε ένας μέσα από το κινητό. Θαυμάζουν πολύ τον καλλιτέχνη. Στην Ελλάδα θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό το «πακέτο». Αλλά και στην Ελλάδα είναι εξίσου δύσκολο να ξεχωρίσεις, πρέπει να είσαι παρά πολύ τυχερός.
Το «ναι» στην πρόταση να εμφανίζεσαι στην Πάτρα πως ήρθε;
Με συνεννόηση του μάνατζερ μου, συνεχίζεται η συνεργασία και με τον αγαπημένο μου Δήμο Αναστασιάδη. Είμαι πολύ χαρούμενη να βρίσκομαι στην Πάτρα, να την ανακαλύπτω και να τραγουδάω εδώ, είναι τιμή μου.
Γράφεις στίχους και μουσική από πάρα πολύ μικρή ηλικία. Ήξερες πάντα ότι αυτός ήταν ο δρόμος που ήθελες να διαλέξεις; Σκέφτηκες να αλλάξεις καριέρα;
Γράφω από μικρή γιατί αυτός είναι ο τρόπος μου να εξωτερικεύσω τα αισθήματα μου. Έτυχε να μου αρέσει κιόλας και να είμαι καλή σε αυτό. Για μένα δεν υπήρχε ποτέ κάτι άλλο πέρα απ’ την μουσική και το θέατρο το οποίο έχω σπουδάσει στην Νέα Υόρκη. Είναι αυτό που με κάνει ευτυχισμένη. Άλλη καριέρα όχι… θεωρώ ότι είμαι πολύ καλά εδώ που είμαι.
Υπάρχει κάποιο κομβικό σημείο στη ζωή σου;
Όταν με πήραν να κάνω τον πρωταρχικό ρόλο σε παράσταση του Broadway! Για μένα ήταν ένα όνειρο που δεν ήξερα αν θα πραγματοποιηθεί. Όταν έγινε, είπα στον εαυτό μου ότι μπορεί να καταφέρει ό,τι βάζει το μυαλό μου, αν το θέλω πραγματικά. Εκεί αποφάσισα ότι στη ζωή δεν πρέπει να φοβόμαστε την επόμενη κίνηση μας στη συγκεκριμένη δουλειά, γιατί η κάθε κίνηση μπορεί να σε βγάλει σε καλύτερο δρόμο από αυτόν που υπολόγιζες! Επίσης, όταν υπέγραψα το συμβόλαιο με την Universal και με ανακάλυψε ο Γιώργος Θεοφάνους σε ηλικία 9 ετών επίσης. Μου έδειξε την πορεία μου και του χρωστάω τα πάντα!
Παραμένεις πιστή στους στόχους σου;
Έχω γίνει πιο προσηλωμένη στο στόχο μου τα τελευταία δύο χρόνια μετά τον κορωνοϊό. Χάσαμε όλοι πολύτιμο χρόνο και μπήκα με φορά, όταν άνοιξαν τα πάντα. Είχα έτοιμα κομμάτια, είχα δουλέψει στο χορό και το σώμα και γενικά ήμουν πιο έτοιμη από πριν. Ήταν ένα wake up call αν θες.
Πως θα έβλεπες το ενδεχόμενο συμμετοχής σου στο διαγωνισμό της Eurovision;
Είναι το υπέρτατο όνειρο να εκπροσωπήσω την χώρα μου στην Eurovision! Από μικρή βλέπω αυτό το διαγωνισμό ως κάτι μαγικό και το θέλω πολύ.
Πόσο έχει αλλάξει η Ναυσικά από την εποχή που τραγουδούσε το «Κάνω Όνειρα» και πόσο το κοινό σε σχέση με σήμερα;
Η Nafsica τότε ήταν πολύ αθώα. Πίστευα πως απλά πρέπει να τραγουδάω και όλα καλά. Μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι το τραγούδι είναι ένα μικρό ποσοστό από το επάγγελμα. Θέλει πείσμα, στρατηγική, φοβερή ομάδα, συνεχής προσπάθεια και προπάντων, πειθαρχία. Έπρεπε να εξασκήσω το τελευταίο γιατί δεν είναι το φόρτε μου! Αλλά η θέληση μου με κάνει κάθε μέρα να στοχεύω στο να έχω, ιδιαίτερα με το φαγητό και την γυμναστική μου.
Στο κοινό δεν βλέπω διαφορές, είναι πολύ ζεστό και τώρα και τότε. Ωστόσο ζούμε σε δύσκολους καιρούς και ίσως έχει επηρεάσει τον κόσμο συν ότι υπάρχουν τα social media και το να μιλήσεις με τον αγαπημένο σου καλλιτέχνη είναι πιο προσιτό. Εγώ ας πούμε κοιτάω όλα τα dms και απαντάω όταν μπορώ!
Έχεις κάνει μια δυναμική «επανεμφάνιση»! Πως αισθάνεσαι;
Μαγικά, αλλά έχω και άγχος να αρέσει στον κόσμο η μουσική που γράφω.
Υπάρχει χρυσή τομή μεταξύ προσωπικής και επαγγελματικής ζωής;
Η αλήθεια είναι ότι έχω υπάρξει τυχερή σε αυτό το τομέα. Ο άνθρωπος που θα είναι μαζί με κάποιον καλλιτέχνη πρέπει να καταλαβαίνει τα ωράρια και να είναι εντάξει μ’ αυτό. Εγώ όπως είπα παρά πάνω έχω υπάρξει τυχερή όποτε θεωρώ ότι είναι λίγο στον άνθρωπο… δεν θα άλλαζα τίποτα απολύτως!
Μια ευχή;
Εύχομαι και κάνω όνειρα (για τις μέρες που θα’ ρθουν) να ζήσουμε πιο ειρηνικές στιγμές και με κατανόηση για τον συνάνθρωπο μας. Εύχομαι να δούμε πιο άσπρες μέρες μετά από όλα αυτά που έχουμε περάσει τα τελευταία χρόνια και να συγκεντρωθούμε μόνο στα θετικά. Η ζωή είναι όμορφη μακάρι να μπορούμε να την απολαμβάνουμε περισσότερο!
