ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΓΚΟΛΗΣ
«Η Δυτική Ελλάδα έχει όλες τις προδιαγραφές για μία ανοδική αναπτυξιακή πορεία», τονίζει στη συνέντευξή της, στο «Νεολόγο», η πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Πατρών και υποψήφια Περιφερειακή Σύμβουλος, Άννα Μαστοράκου. Εξηγεί τους λόγους που την ώθησαν να θέσει τον εαυτό της στη βούληση των Αχαιών, λέγοντας ότι στην εφ’ όλης της ύλης συζήτησή της με τον περιφερειάρχη και εκ νέου υποψήφιο, Νεκτάριο Φαρμάκη, «διαπιστώθηκε ρεαλιστική προσέγγιση και συναντίληψη στον τρόπο επίλυσής των προβλημάτων της περιοχής».
Γιατί επιλέγετε να ασχοληθείτε με τον δεύτερο βαθμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης; Γιατί με τον Νεκτάριο Φαρμάκη;
Έχοντας κάνει μία πολυετή διαδρομή σε διοικητικά καθήκοντα από τις διάφορες θέσεις ευθύνης όπου έχω συμμετάσχει, θεωρώ ότι έχω αποκτήσει μια σημαντική εμπειρία, η οποία μπορεί να χρησιμεύσει σε άλλα μετερίζια, εκτός του ιατρικού κλάδου, που συνεχίζω να υπηρετώ με σταθερή αφοσίωση. Η ανησυχία μου για διαχρονικά προβλήματα που μένουν ανεπίλυτα, με ώθησαν στο να συνομιλήσω διεξοδικά με τον Νεκτάριο Φαρμάκη, για ένα εύρος ζητημάτων που θα μπορούσαν να αντιμετωπισθούν σε αγαστή συνεργασία των φορέων που υπηρετούμε. Σε πολλά ζητήματα που τέθηκαν στο τραπέζι, διαπιστώθηκε ρεαλιστική προσέγγιση, συναντίληψη στον τρόπο επίλυσής τους και κοινό όραμα για το μέλλον. Το έργο της ΠΔΕ και του Νεκτάριου Φαρμάκη είναι θετικό, αποτελεσματικό και ορατό, λειτουργεί υπέρ των πολλών, με ευρύτητα σκέψης και πέραν από περιοριστικές αγκυλώσεις. Επειδή η χώρα μας έχει βιώσει απανωτές κρίσεις, με αρκετές δύσκολες προκλήσεις τα επόμενα χρόνια, θεωρώ ότι μπορώ να προσφέρω μέσα από τον δεύτερο βαθμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ως άνθρωπος που έχει την ικανότητα να αντιληφθεί την πολυπλοκότητα της εποχής και να προσαρμοστεί με ευελιξία και όραμα για ένα καλύτερο μέλλον.
Ποιοι είναι οι προσωπικοί σας στόχοι για τη Δυτική Ελλάδα και την Αχαΐα; Υπάρχει πρόοδος στην περιοχή;
Η Δυτική Ελλάδα έχει όλες τις προδιαγραφές για μία ανοδική αναπτυξιακή πορεία. Μέσα από την υλοποίηση των αναπτυξιακών προγραμμάτων αλλά και του ταμείου ανάκαμψης μπορεί να γίνει η Δυτική Ελλάδα των μεγάλων μεταφορικών και συγκοινωνιακών υποδομών, των σύγχρονων ενεργειακών και τηλεπικοινωνιακών δικτύων, της καινοτομίας και τεχνολογικής έρευνας, της πράσινης μετάβασης, της ψηφιακής αναβάθμισης, της άνθισης των επενδύσεων και της επιχειρηματικότητας, της ανάπτυξης τουρισμού, των μεγάλων πολιτιστικών και αθλητικών διοργανώσεων.
Η Αχαΐα είναι ένας νομός προικισμένος με πολλές ομορφιές και εναλλαγές τοπίων. Ο πληθωρισμός και η ακρίβεια έχουν πλήξει την αγροτική παραγωγή, τη μεταποίηση και έχουν γιγαντώσει τα τοπικά προβλήματα των αστικών και αγροτικών περιοχών. Η Πάτρα είναι η δυτική πύλη της χώρας προς την Ευρώπη ως τρίτη μεγαλύτερη πόλη της χώρας και οφείλει να αξιοποιήσει την ιστορία της, τον πολιτισμό της, την επιχειρηματικότητα, να αυξήσει τις θέσεις εργασίας και να δώσει την απαραίτητη ώθηση σε όλο το νομό, παρά τις οποιεσδήποτε αντίξοες συνθήκες.
Η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας έχει παρουσιάσει ένα αξιόλογο έργο όσον αφορά την αξιοποίηση των αναπτυξιακών προγραμμάτων, την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, της αγροτικής παραγωγής, τη στήριξη των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, τη μείωση της ανεργίας ενώ συνάμα συμμετέχει σε μεγάλα έργα υποδομής που αλλάζουν το χάρτη και βελτιώνουν με σταθερά βήματα το επίπεδο ζωής στην περιοχή μας.
Τα προβλήματα στον Ιατρικό κλάδο είναι αρκετά. Έχει, ωστόσο, καλυτερεύσει η συνθήκη τα τελευταία χρόνια ή όχι; Θα επιθυμούσατε να τα αναδείξετε κάποια στιγμή και μέσω του Κοινοβουλίου;
Τα προβλήματα στον ιατρικό κλάδο είναι μεγάλα, πολλά δε από αυτά είναι διαχρονικά. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, η πίεση που ασκήθηκε ήταν ιδιαίτερα μεγάλη, φτάνοντας στα άκρα τις αντοχές του συστήματος υγείας στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας και ιδιαίτερα στο ΕΣΥ.
Η περιοχή μας κλήθηκε να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στην αντιμετώπιση του πανδημικού κύματος, καλύπτοντας τα κενά της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και των νοσοκομείων των όμορων νομών και των νησιών. Για τους ιατρούς, τους νοσηλευτές και τους υγειονομικούς, ήταν ένας καθημερινός εφιάλτης.
Στα δημόσια νοσοκομεία η κατάσταση παραμένει δύσκολη ακόμα και σήμερα. Βιώνουμε συνεχώς αποχωρήσεις, συνταξιοδοτήσεις, παραιτήσεις, εργασιακή εξάντληση και χαμηλές αμοιβές. Η πολιτεία υπόσχεται βελτίωση των συνθηκών αλλά στην πράξη, η κατάσταση παραμένει δυσοίωνη. Όσον αφορά την Πρωτοβάθμια φροντίδα, υπάρχουν προσπάθειες βελτιωτικών κινήσεων αλλά παραμένουν δυσλειτουργικές πάρα πολλές υπηρεσίες, με τη μόνιμη γάγγραινα των κουρεμάτων αποζημίωσης από τον ΕΟΠΥΥ, όσον αφορά τον διαγνωστικό τομέα. Ο χώρος της υγείας χρειάζεται ανθρώπους που γνωρίζουν εκ των έσω τα προβλήματα, που έχουν όραμα ώστε να προτείνουν στην εκάστοτε πολιτική ηγεσία λύσεις και νομοσχέδια που θα έχουν υγειονομική στρατηγική λογική και να είναι φιλικά προς τον πολίτη. Αυτή τη χρονική περίοδο, υπάρχει η διάχυτη αίσθηση στην κοινωνία ότι οι πολιτικοί είναι αποκομμένοι από τα προβλήματα των πολιτών. Αυτό έχει επιφέρει ένα γενικό αίσθημα απάθειας στη συμμετοχή στις διαδικασίες εκλογών, την απαξίωση της πολιτικής, την κρίση στις αξίες της δημοκρατίας και την επικράτηση μορφών νοσηρού λαϊκισμού.
Το κοινοβούλιο είναι μία πρόκληση για κάθε άνθρωπο που ασχολείται τόσα χρόνια με το συνδικαλισμό και την πολιτική. Η απόφαση αυτή πρέπει να παίρνεται με αίσθημα ευθύνης απέναντι στις δεσμεύσεις, τις προσωπικές αρχές και την αξιοπρέπεια του. Και όλα έχουν να κάνουν με τις συνθήκες της εκάστοτε εποχής και τη δύναμη παρέμβασης στην επίλυση των προβλημάτων. Θα το έβλεπα θετικά, αρκεί να υπάρχουν κάποιες βασικές προϋποθέσεις.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Νεολόγος
