Τα χαράς ευαγγέλια για την απόφαση που αφορά στην ονομασία της ελιάς «Καλαμάτας», όχι αποκλειστικά από τη Μεσσηνία αλλά και από την περιοχή μας, μπορεί να ακούστηκαν δυνατά όμως δεν φαίνεται να μπορούν να καλύψουν τα μεγάλα προβλήματα που υπάρχουν με την βρώσιμη ελιά στην ευρύτερη Αιτωλοακαρνανία.Ένα μεγάλο πρόβλημα που έχει ανακύψει είναι ότι οι παραγωγοί της βρώσιμης ελιάς της περιοχής μας, της χονδροελιάς- που είναι εξαιρετικής ποιότητας και παράγεται σε μεγάλη ποσότητα-, πολύ απλά φοβούνται ότι δεν θα «πιάσει» τιμή που να αξίζει, κάτι που θα σημάνει χαμένο χρόνο, κόπο και εισόδημα.Σύμφωνα με τον πρόεδρο της κοινότητας των Αμπελιών στη Δημοτική Ενότητα των Παρακαμπυλίων, κ. Κωνσταντίνο Γερνά, ο οποίος είναι και ο ίδιος ελαιοπαραγωγός, η πράσινη, βρώσιμη «ελιά Αγρινίου» κινδυνεύει να βρεθεί να αγοράζεται γύρω στο μισό ευρώ ανά διακόσιες, κάτι που απλά θα σημάνει αυτό που λέμε, «ούτε καν τα έξοδα». «Αν δεν έχουμε μια τιμή κάπου στα 70 λεπτά, που και πάλι απλά θα βγάλουμε τα έξοδά μας όχι κάποιο κέρδος, δεν θα αξίζει.Θα δώσουμε ολόκληρη παραγωγή ενός τέτοιου εξαιρετικού προϊόντος, τελικά για να βγάλουμε το λάδι μας!», εξηγεί ο κ. Γερνάς. Το μόνο που μένει να δουν οι παραγωγοί είναι ότι τις τελευταίες ώρες φαίνεται να υπάρχει κάποια κινητικότητα και επαφές που ίσως σώσουν μέρος της δύσκολης κατάστασης, η οποία πριν από λίγα 24ωρα έδειχνε αδιέξοδη.Η Αγρινιώτικη «Χονδροελιά» ή «Αμφίσσης» ή «κονσερβολιά» έχει στρογγυλό μεγάλο καρπό, είναι διπλής χρήσης, κυρίως επιτραπέζια αλλά και λαδοελιά. Θεωρείται η “βασίλισσα” των ελιών λόγω της εξαιρετικής μεγάλης απόδοσης ανά δέντρο και είναι μια εντελώς ιδιαίτερη ποικιλία βρώσιμων-επιτραπέζιων ελιών με μενεξεδένιο χρώμα, στρογγυλή σιλουέτα και χορταστική πλούσια σάρκα.Καλλιεργείται σε πολλές περιοχές της Ελλάδος, με διαφορετικά ονόματα, όπως στο Βόλο, όπου έχει πάρει το όνομα “Βολιώτικη“, στο Πήλιο με το όνομα “Μαυρελιά“, στην Ιστιαία και την Εύβοια ως “Στρογγυλή” ή “Κονσερβοελιά“, στο Αγρίνιο, τη Στυλίδα και στην Ήπειρο με το όνομα “Χονδροελιά” και στη Λάρισα και την Αταλάντη ως “Λαδοελιά“. Είναι η πιο διαδεδομένη ποικιλία βρώσιμης ελιάς μαζί με τη Καλαμών στην Ελλάδα. Η επιδερμίδα του καρπού είναι λεπτή και ελαστική και παρουσιάζει μεγάλη αντοχή στο ζάρωμα. Συνήθως ο πράσινος καρπός είναι πιο ευαίσθητος από τον ώριμο.
Η παραγωγή χτυπήθηκε από τα καιρικά φαινόμενα στο δήμο Αγρινίου
Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν τη στιγμή που στα προβλήματα ήρθαν να προστεθούν πρόσφατα και τα καιρικά φαινόμενο που τελείωσαν μεγάλο μέρος της παραγωγής. Το δεύτερο ισχυρό πλήγμα στην σεζόν το δέχθηκαν οι ελαιοπαραγωγοί της Καμαρούλας, της Αβόρανης, του Καινούργιου και του Αγρινίου (Ρουπακιά) μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα την 1η Σεπτεμβρίου, μετά την ισχυρή βροχόπτωση και το χαλάζι του έριξε στην ίδια περιοχή την Τρίτη 30/08/22.Είχε προηγηθεί το ισχυρό «χτύπημα» που δέχθηκαν οι ελαιοπαραγωγοί τον Ιούνιο από την κακοκαιρία «Genesis», όπου για 16 λεπτά η δύναμη και το μέγεθος του χαλαζιού προκάλεσε ζημιά μεταξύ 40% και 90% (ανάλογα την περίπτωση), η ζημιά αυτή την φορά είχε τέτοιο μέγεθος που αποτελείωσε όποια από τα δένδρα κατάφεραν να «ζωντανέψουν» στο μεσοδιάστημα.Αυτό σημαίνει απώλεια εισοδήματος για την περιοχή έτσι κι αλλιώς, ανεξάρτητα από τις τιμές δηλαδή. Ο ΕΛΓΑ είχε δώσει ένα μέσο όρο 40% για τις ζημιές σε όλα τα χωριά που είχαν πληγεί τον Ιούνιο στην περιοχή του Αγρινίου και άλλου λ.χ. στην Γουριά Μεσολογγίου που είχε πληγεί, χωρίς όμως να σημαίνει πως αυτό το ποσοστό αφορούσε όλα τα χωριά.Οι ενδείξεις για τη φετινή χρονιά ήταν πως οι ελαιοπαραγωγοί της περιοχής θα είχαν καλή παραγωγή και ποιοτικό καρπό, αλλά τα φαινόμενα σαν και αυτό που έπληξε την περιοχή του Αγρινίου στις αρχές του μήνα έφερε ζημιά ακόμη και στο επίπεδο του 100% όπως είχαν δηλώσει στην «Σ» οι άνθρωποι που έκαναν τις αυτοψίες του ΕΛΓΑ.
sinidisi.gr
