ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΜΑΣΣΑΡΑ
elenhmassara@gmail.com
Ο Ραφαήλ Σιλαίος, ένας βέρος Πατρινός, λάτρης της μουσικής και του τραγουδιού, δηλώνει οραματιστής. Τελειόφοιτος στο Τμήμα Λογοθεραπείας του Πανεπιστημίου Πατρών, o Ραφαήλ οραματίζεται να συνδυάσει την επιστήμη της λογοθεραπείας με την μουσικοθεραπεία. Σήμερα, μιλάει στον «Κ» για την μουσική που τόσο αγαπά, αλλά και για την συμμετοχή του στο «The Voice of Greece».
Πως ξεκίνησε η επαφή σου με τη μουσική και το τραγούδι;
Η πρώτη και μοναδική επαφή που είχα με την μουσική όταν ήμουν μικρός ήταν με την εκκλησιαστική μουσική, καθώς οι γονείς μου με πήγαιναν πολύ συχνά στην εκκλησία, και θυμάμαι ότι προσπαθούσα να ψάλλω μαζί με τους ψάλτες. Μέχρι τα τέλη του δημοτικού ήμουν φανατικός ακροατής πολλών ειδών μουσικής και πιο συγκεκριμένα της ροκ μουσικής, η οποία με είχε επηρεάσει τόσο, που ήθελα να μάθω να παίζω ηλεκτρική κιθάρα και να γίνω και εγώ ένας ροκ σταρ. Αλλά μέχρι τότε δεν είχα λάβει κάποια μουσική παιδεία ή εκπαίδευση. Όλα ξεκίνησαν μια τυχαία μέρα στο δημοτικό που μας «σύστησαν» το Μουσικό Σχολείο της Πάτρας το οποίο δεν είχα ακούσει ποτέ στην ζωή μου. Χωρίς δεύτερη σκέψη, είπα στους γονείς μου ότι θα συνεχίσω εκεί. Στο αγαπημένο μου μουσικό σχολείο και στους εξαιρετικούς καθηγητές και μουσικούς, χρωστάω όλες τις γνώσεις που έχω αποκτήσει, τα ταλέντα που ανακάλυψα στην μουσική γενικότερα και πιο ειδικά στο τραγούδι. Ξεκίνησα σε μικρές χορωδίες ευρωπαϊκής και παραδοσιακής μουσικής και αργότερα σε μικρά συγκροτήματα τα οποία δημιουργήσαμε με συμμαθητές μας, ενώ έπαιζα και μαντολίνο στην ορχήστρα νυκτών εγχόρδων του σχολείου μου.
Τι είναι για σένα η μουσική και το τραγούδι;
Θα μπορούσα να μιλάω ατελείωτες ώρες για το τι είναι για μένα η μουσική και πως αυτή με έχει διαμορφώσει σαν άνθρωπο και σαν προσωπικότητα. Είναι πάρα πολλά πράγματα! Είναι έκφραση, εκτόνωση, ψυχαγωγία, διασκέδαση, επικοινωνία, ψυχοθεραπεία. Δεν μπορώ να φανταστώ μια ζωή χωρίς μουσική και τραγούδι, ειδικά την δική μου.
Πιστεύεις ότι η μουσική μπορεί να αποτελέσει την βασική σου δουλειά;
Όσο ήμουν φοιτητής μου αρκούσαν τα χρήματα που έβγαζα από την μουσική και ποτέ δεν το θεώρησα ως «δουλειά». Έκανα αυτό που μου άρεσε πολύ και έβγαζα το χαρτζιλίκι μου. Στη σημερινή εποχή, μου είναι στενάχωρο που το λέω, αλλά η δουλειά του μουσικού είναι δύσκολη και αβέβαιη πολλές φορές, βλέπε τώρα με την πανδημία. Γνωρίζω πολλούς μουσικούς οι οποίοι απλά την έχουν ως δεύτερη δουλειά αλλά είναι και αυτή που απολαμβάνουν πιο πολύ. Παρόλα αυτά το να εξελίσσεσαι σε πράγματα με τα οποία ασχολείσαι και ας μην είναι τα υψηλότερα στις προτεραιότητες σου είναι εξίσου σημαντικά. Συνεπώς σίγουρα έχω αρκετά περιθώρια εξέλιξης στο κομμάτι μουσική και τραγούδι καθώς δεν είμαι πολλά χρόνια στον επαγγελματικό χώρο της μουσικής. Θέλω να πω επίσης ότι νιώθω τυχερός γιατί έχω δίπλα μου συνεργάτες που εκτιμώ αφάνταστα, που περνάμε ευχάριστα κάθε φορά που παίζουμε και έχουμε καταφέρει να φτιάξουμε ένα πολύ όμορφο μουσικό σχήμα τους «Αντρουά» το οποίο έχει ανοδική πορεία στον χώρο τα τελευταία 3 χρόνια. Για μένα το επόμενο βήμα και η εξέλιξη που θεωρώ εγώ ότι θα μπορούσα να έχω είναι να πετύχουμε κάποιους υψηλότερους στόχους με το σχήμα μου.
Όταν ήρθε η στιγμή να επιλέξεις σχολή, ποια τα κριτήρια;
Μου άρεσε πολύ η χημεία, η φυσική και η βιολογία. Συνεπώς οι Σχολές που είχα να διαλέξω ήταν περιορισμένες. Η λογοθεραπεία ήρθε κοντά μου στην δεύτερη προσπάθειά μου στις πανελλαδικές εξετάσεις, με την στήριξη των γονιών μου αλλά και των καθηγητών μου. Εχω το αίσθημα της προσφοράς ώς άνθρωπος και θεωρώ χρήσιμο τον εαυτό μου όταν μπορώ να προσφέρω την βοήθεια μου στους συνανθρώπους μου. Αυτό ήταν και η κινητήριος δύναμη που με ώθησε στην επιλογή του λογοθεραπευτή.
Καμία σχέση η λογοθεραπεία με τη μουσική. Βρήκες τρόπο να τα συνδυάσεις;
Πράγματι, απολύτως καμιά. Όμως, μέσα στις συνεχείς αναζητήσεις μου για το τι τελικά θα ήταν αυτό που θα με ευχαριστούσε πιο πολύ να κάνω στην ζωή μου, βρήκα ένα μικρό παραθυράκι το οποίο μου έδωσε την λύση. Το παραθυράκι αυτό ονομάζεται «Μουσικοθεραπεία». Είναι μια επιστήμη αρκετά διαδεδομένη στο εξωτερικό και συνδυάζει την θεραπεία και την μουσική. Ο στόχος μου μετά το πτυχίο, είναι ένα μεταπτυχιακό πάνω στον συγκεκριμένο κλάδο, όπου αν καταφέρω να το πετύχω, δηλαδή να είμαι ικανός να κάνω θεραπείες σε ανθρώπους μέσω της μουσικής μου, τότε θεωρώ ότι θα είμαι ευτυχισμένος.
Πως προέκυψε η συμμετοχή σου στο «The Voice» και τα live;
Άρχισα να κάνω live πριν από τέσσερα χρόνια, όταν ξεκίνησα την Σχολή μου, με πρώτο στην Ηφαίστου. Στην αρχή υπήρχε το… κόλλημα του αρχάριου, όμως στην πορεία όλα ξεπεράστηκαν αφού είχα κοντά μου σ’ αυτό και φαν τους φίλους μου. Με αρκετή δουλειά και όρεξη δημιουργήθηκαν και οι «Αντρουά». Το σχήμα μας.
Πάντα μου άρεσε να παρακολουθώ διαγωνισμούς τραγουδιού μια μουσικής. Το είχα καημό να συμμετάσχω και εγώ. Μετά το τέλος του σχολείου και με παρακίνηση των φίλων μου, αποφάσισα να δηλώσω συμμετοχή στο «Voice of Greece». Ήθελα να αποκτήσω αυτήν την εμπειρία και το έκανα. Με βοήθησε πολύ στην πορεία μου ακόμη και μέχρι σήμερα, μου έδωσε ένα παραπάνω κίνητρο. Έκανα μαθήματα φωνητικής και ακολούθησαν και τα live.
(Από το ένθετο «Κόσμος» της εφημερίδας «Νεολόγος» Πατρών)
