Η πρόεδρος Ιουλία Συροκώστα-Σταθoπούλου και το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Φίλων της Κλινικής Αποκατάστασης ΠΓΝΠ εκφράζουν την θλίψη τους για την απώλεια τού εκλεκτού μέλους του συλλόγου αφυπηρετήσαντα καθηγητή του Τμήματος Βιολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών Γιώργου Δημητριάδη.
Ο εκλιπών υπήρξε καθηγητής της κυτταρικής και μοριακής Βιολογίας του τμήματος Βιολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών και πρωτοπόρος της τεχνολογίας mRNA.
Όταν πριν από 43 χρόνια, διερευνώντας θεμελιώδη ερωτήματα αναπτυξιακής βιολογίας ο τότε νεαρός Έλληνας ερευνητής στην Αγγλία, κατέδειξε τις δυνατότητες της τεχνολογίας που μας έδωσε τα εμβόλια κατά του SARS-CoV-2.
Ως ένδειξη τιμής σε έναν επιστήμονα που τίμησε τόσο το ρόλο του σαν Πανεπιστημιακός Δάσκαλος αλλά και σαν ενεργός πολίτης παραθέτουμε ένα τελευταίο αντίο έτσι όπως το εξέφρασε το εκλεκτό μέλος του συλλόγου μας ο αφυπηρέτησας καθηγητής του Βιολογικού τμήματος του Παν. Πατρών και τέως πρόεδρος του τμήματος κ. Τάκης Κατσώρης για τον οποίον όχι μόνο υπήρξε δάσκαλος αλλά και συνοδοιπόρος:
«Σήμερα, Παρασκευή, 22 Μαρτίου του 2024 έφυγε από τη ζωή ένας υπέροχος άνθρωπος, διακεκριμένος ερευνητής και δάσκαλος, ο Γιώργος Δημητριάδης.
Ο Γιώργος σπούδασε στην Πάτρα, όπου απέκτησε το πτυχίο του από το Τμήμα Χημείας και το διδακτορικό του στη Βιοχημεία. Παράλληλα απέκτησε και το πτυχίο του στη Βιολογία από το αντίστοιχο Τμήμα του Πανεπιστημίου Πατρών. Στη συνέχεια έκανε μεταπτυχιακές σπουδές ως ερευνητής στη Γαλλία και την Αγγλία, όπου και διακρίθηκε για το ερευνητικό του έργο.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, εργάστηκε αρχικά ως ερευνητής στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και τέλος εξελέγη καθηγητής στο Τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών όπου και παρέμεινε μέχρι τη συνταξιοδότησή του.
Οργάνωσε τη δική του ερευνητική ομάδα, στην οποία εκπαιδεύτηκαν πολλοί προ- και μεταπτυχιακοί φοιτητές, διαχειρίστηκε ερευνητικά προγράμματα, δίδαξε γενιές φοιτητών και κατέλαβε διοικητικές θέσεις στο Τμήμα Βιολογίας, στο Πανεπιστήμιο Πατρών ως διευθυντής του Μουσείου Επιστημών και Τεχνολογίας και στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο ως Πρύτανης.
Πέρα όμως από όλα αυτά, ο Γιώργος ήταν καλλιεργημένος, με βαθιά γνώση της τέχνης, της ιστορίας και της φιλολογίας, ένας ευφυής άνθρωπος με πάθος και πνευματικά ενδιαφέροντα. Ένα παράδειγμα συνδυασμού επιστημονικής γνώσης, δραστηριότητας, καλλιέργειας και ανθρωπισμού.
Για όλους εμάς που τον γνωρίσαμε ως συνάδελφο, συνεργάτη και φίλο η απώλεια είναι αβάσταχτη. Αγαπημένε μου Γιώργο Δημητριάδη το θάνατό σου μπορεί να τον συνηθίσω, την απουσία σου όμως ποτέ.
Καλό σου ταξίδι.
