ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ Π.ΚΟΛΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
antrekoll@hotmail.com
Ελάχιστα είναι τα καρναβαλικά πληρώματα που θα βγάλουν άρματα στις φετινές παρελάσεις. Το γεγονός αυτό είναι σίγουρα ένα πλήγμα για την όλη διοργάνωση και την επιστροφή των επίσημων εκδηλώσεων του Πατρινού Καρναβαλιού, ύστερα από τρία χρόνια ακυρώσεων και αποτελεί έναν κίνδυνο που στο μέλλον μπορεί ακόμα και να αλλοιώσει τον χαρακτήρα της όλης γιορτής.
Η μη ανεύρεση ενός χώρου που να έχει τις προϋποθέσεις γι’ αυτού του είδους τις εργασίες, μετά την «έξωση» (έτσι την χαρακτηρίζουν τα πληρώματα) από τις πρώην αποθήκες του ΑΣΟ, έχει αφήσει… άστεγους τους καρναβαλιστές.
Έχουν καταστραφεί
Επιπλέον, οι πλατφόρμες, τα άρματα και η γενικότερα η δουλειά των πληρωμάτων έχει καταστραφεί κάτω από το υπόστεγο ή καλύτερα στον προαύλιο χώρο του Πετρωτού (αφού τα περισσότερα έμειναν εκτός υπόστεγου, καθώς δεν χωρούσαν) έξω από το κτίριο του Καρναβαλικού Συνεργείου. Εκεί που φυλάσσονταν δηλαδή. Οι ζημιές από την βροχή, από τον ήλιο, από την υγρασία και γενικότερα από τις καιρικές συνθήκες είναι μεγάλες.
Πιο αναλυτικά, σύμφωνα με την έκθεση που παρέδωσαν τα 18 πληρώματα στους αρμοδίους, είχαν αφήσει 19 πλατφόρμες, ένα λεωφορείο (magic bus) και ένα αυτοκινούμενο τραμ. Μόνο τρία με τέσσερα από το σύνολο των πληρωμάτων αυτών ήταν ίσως τα πιο τυχερά. Το άρμα τους έτυχε να βρίσκεται κάτω από toil και έτσι είχαν λιγότερες ζημιές, οπότε με κάποιες εργασίες συντήρησης θα μπορέσουν να παρελάσουν φέτος. Τα υπόλοιπα άρματα και οι πλατφόρμες των πληρωμάτων έχουν καταστραφεί ολοκληρωτικά.
Τους δόθηκε μια… αυλή
Ακόμα όμως και αυτά που κόντρα σε όλες τις δυσκολίες έχουν αποφασίσει να βγάλουν φέτος άρμα ή έστω να συντηρήσουν το παλιό, δεν έχουν που να εργαστούν.
Ο ανοικτός υπαίθριος χώρος που τους δόθηκε από τον Καρναβαλικό Οργανισμό, στο προαύλιο του Καρναβαλικού Συνεργείου χωρίς καμία προστασία από το κρύο και από τις καιρικές συνθήκες, δεν είναι κατάλληλος.
Ο ΑΣΟ δεν τους παρέχει καμία πολυτέλεια, ούτε φυσικά ήταν κανένα «παλάτι», όμως τουλάχιστον τους πρόσφερε μια στέγη, έναν χώρο για να φυλάσσουν τα εργαλεία και τη δουλειά τους.
Χωρίς να γνωρίζουν από πού θα πάρουν ρεύμα, χωρίς να ξέρουν πώς θα μπορούν να εργάζονται τις βραδινές ώρες (τότε είναι οι περισσότεροι ασχολούνται αφού έχουν και δουλειές για τον βιοπορισμό τους), μοιάζει απίθανο να κάνουν κάτι.
Υπάρχει επιπλέον απαγόρευση της χρήσης φενιζόλ (ένα απαραίτητο υλικό για τις εργασίες τους) για λόγους προστασίας τους περιβάλλοντος και το μόνο που τους έχουν πει ότι είναι ότι θα τους βοηθήσει ένας επαγγελματίας σιδεράς για την αποκατάσταση των ζημιών και τις απαραίτητες εργασίες συγκόλλησης.
Π. Αλιβιζάτου: «Η πρόταση τους είναι μια κοροϊδία»
Πέρα όμως από όλα αυτά, πολλοί από τους καρναβαλιστές δεν δέχονται να εργαστούν εκεί, θεωρώντας ότι οι αρμόδιοι ουσιαστικά τους κοροϊδεύουν, ύστερα από 2,5 σχεδόν χρόνια και ενώ τους είχαν υποσχεθεί πριν από την εκκένωση του ΑΣΟ ότι με το που θα φύγουν από εκεί θα μετακομίσουν αμέσως στο νέο χώρο που υποτίθεται ότι θα τους έχουν βρει.
Η εκπρόσωπος του πληρώματος 40, ίσως του πιο παλιού πληρώματος του Πατρινού Καρναβαλιού, Πηνελόπη Αλιβιζάτου, μιλώντας στο «Νεολόγο» των Πατρών είναι κάθετη: «Η πρόταση των αρμοδίων προς τα πληρώματα είναι το λιγότερο πρόκληση για όλα αυτά τα χρόνια που είμαστε ενεργοί στο καρναβάλι και το θεωρούμε μία κοροϊδία.
Ο δήμος, ο Καρναβαλικός Οργανισμός και προσωπικά ο δήμαρχος, ο Κώστας Πελετίδης, όφειλε να είχε λύσει το πρόβλημα αυτό. Δεν τήρησε τη δέσμευση του και η στάση του απέναντι στα πληρώματα και στους καρναβαλιστές ήταν το λιγότερο απαξιωτική».
Συμπληρώνει επίσης λέγοντας: «Εμείς έχουμε αποφασίσει ότι δεν πρόκειται να βγάλουμε φέτος άρμα, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, παρόλο που είμαστε ένα πλήρωμα που έχουμε κατά βάση σατυρικά θέματα πολιτικής επικαιρότητας, κεντρικής ή τοπικής, και στα οποία το άρμα παίζει έναν πρωτεύοντα ρόλο.
Πέρα από την έλλειψη χώρου και τις αντικειμενικές δυσκολίες που υπάρχουν, για μας είναι και μια μορφή διαμαρτυρίας για την στάση του δήμου και του Καρναβαλικού Οργανισμού για το πώς μας έχει αντιμετωπίσει.
Θα πρέπει να καταλάβουν οι υπεύθυνοι ότι η δουλειά των πληρωμάτων ήταν το ενδιαφέρον και αυτό που χάριζε μια ιδιαιτερότητα στο Πατρινό Καρναβάλι. Είμαστε ερασιτέχνες που μέσα από την δουλειά μας όλα αυτά τα χρόνια και την προσπάθεια μας να βελτιωνόμαστε, γίναμε επαγγελματίες από πλευράς καλλιτεχνικού αποτελέσματος και ποιότητας.
Η δουλειά αυτή έχει για το κάθε πλήρωμα μια δική της τεχνοτροπία που καταλήγει στην ιδιαιτερότητα και στο ξεχωριστό αυτό της διοργάνωσης. Αυτό δεν μπορεί να αντικατασταθεί μέσα από την δουλειά του Καρναβαλικού Συνεργείου. Όσο καλή και αν είναι αυτή ή όχι. Κι… 50 άρματα που λέει ο λόγος να βγάλει ο δήμος, δεν θα είναι το ίδιο πράγμα με τα άρματα των πληρωμάτων».
Στ. Γκουρνέλος: «Μας πέταξε σε μια αυλή»
Κάθετος στο όλο θέμα είναι και ο Σταύρος Γκουρνέλος, επικεφαλής ενός ακόμα ιστορικού πληρώματος του 97 που κάθε χρόνο βγάζει άρμα το οποίο συνήθως κεντρίζει την προσοχή. «Το πράγμα είναι απλό. Από τη στιγμή που δεν έχουμε χώρο και δεν υπάρχει ο ΑΣΟ δεν θα βγάλουμε άρμα.
Δεν χρειάζεται ούτε πολύ σκέψη, ούτε και μεγάλη συζήτηση. Ο δήμος μας πήρε τον ΑΣΟ και στη κυριολεξία μας πέταξε σε μία αυλή, λέγοντας μας να δουλέψουμε εκεί.
Εμείς, ύστερα από 30 χρόνια παρουσίας στο Πατρινό Καρναβάλι και στην ηλικία που βρίσκονται τα περισσότερα από τα μέλη μας, δεν δεχόμαστε να δουλέψουμε μέσα στο κρύο και τις βροχές, χωρίς μια στέγη να μας προστατεύει εμάς και τη δουλειά μας.
Επιπλέον, η πλατφόρμα μας και όλη η υποδομή του άρματος μας για την οποία είχαμε πληρώσει σημαντικά χρηματικά ποσά, έχει καταστραφεί. Ας πούμε ότι δίνεται ένας χώρος και βγάζουμε άρμα, αυτές τις επιπλέον ζημιές που θα πρέπει να αποκατασταθούν ποιος θα μας τις πληρώσει; Θα τις καλύψει ο Δήμος ή ο Καρναβαλικός Οργανισμός καθώς ευθύνονται για αυτές;
Οπότε παρόλο που θέλαμε πραγματικά να βγάλουμε φέτος άρμα, στην επιστροφή των παρελάσεων και να κάνουμε κάτι καλό, δεν θα το κάνουμε. Μετά από 30 χρόνια παρουσίας δεν θα έχουμε άρμα, όσο και να μας στεναχωρεί αυτό ή και να μας κοστίζει ψυχικά».
Τ.Ρούντος: «Μπαίνει “τέλος” για τα Καρναβαλικά άρματα»
Ο Τάκης Ρούντος, επικεφαλής ενός ακόμα καρναβαλικού ιστορικού πληρώματος (του 15-31-183) που κατά παράδοση βγάζει κάθε χρόνο άρμα και έχει πάρει αρκετά βραβεία σε όλη αυτή την πορεία (όπως και το 40 και το 97), τονίζει: «Εμείς είμαστε στους τυχερούς. Το άρμα που είχαμε ετοιμάσει για το καρναβάλι του ’20 έπαθε ελάχιστες ζημιές και με κάποιες εργασίες συντήρησης, θα μπορέσουμε να το βγάλουμε φέτος.
Αυτό όμως δεν αναιρεί την στάση του δήμου απέναντι στα πληρώματα. Η δουλειά τους έχει καταστραφεί και εκτός αυτού δεν υπάρχει χώρος για να εργαστούν. Είμαστε λοιπόν στο πλευρό τους.
Το πιο σημαντικό από όλα είναι ότι αν δεν βρεθεί ο χώρος που θα αντικαταστήσει τον πρώην ΑΣΟ, τότε θα πρέπει να γνωρίζουν οι αρμόδιοι ότι ουσιαστικά μπαίνει ένα τέλος για τα καρναβαλικά άρματα των πληρωμάτων, ένα τέλος σε μία ιστορία δεκαετιών».
Τ.Ματθαιόπουλος: «Είναι απαραίτητες οι συνεργασίες»
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Τάκης Ματθαιόπουλος του επίσης ιστορικού πληρώματος του 128 που θα χρειαστεί να κάνει κάποιες εργασίες συντήρησης στο άρμα του ’20 για να το βγάλει, χωρίς όμως να ξέρει ακριβώς πού. «Μια λύση θα ήταν να δοθεί σε μας και στα πληρώματα που είναι να βγάλουν άρμα, ένας μικρός χώρος εντός του κτιρίου του Καρναβαλικού Συνεργείου. Υπάρχει αρκετός χώρος εκεί. Όμως οι τεχνίτες δεν βλέπω να έχουν μία τέτοια διάθεση, χωρίς να μπορώ να καταλάβω τον λόγο.
Πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι για να μπορέσουμε να διαμορφώσουμε ένα μέλλον και ένα αύριο για αυτή την διοργάνωση που να ανταποκρίνεται στο κύρος και στο βεληνεκές της, είναι απαραίτητες οι συνεργασίες».
Αν δεν είσαι «τρελός», δεν βγάζεις άρμα
Ένα πλήρωμα της… παρέας (100 με 200 άτομα πάνω κάτω) που αποφασίζει να βγάλει ένα άρμα, υπάρχει μια μεγάλη πιθανότητα να μπει μέσα. Αυτό είναι κάτι που δεν το γνωρίζει ο κόσμος. Το ξέρουν όμως οι επικεφαλής και οι εκπρόσωποι των πληρωμάτων.
Ο επικεφαλής ή τέλος πάντων ο πυρήνας της ομάδας του πληρώματος που βγάζει ένα άρμα θα πρέπει να υπολογίσει και να βάλει στο κόστος της στολής, ένα μέρος έστω, των εξόδων για το άρμα. Αλλιώς είναι καταδικασμένος να βάλει από την τσέπη του στο τέλος. Κάτι που πολλές φορές, σύμφωνα με τους καρναβαλιστές, δεν το καταλαβαίνει ο κόσμος.
Με λίγα λόγια, αν δεν έχεις «τρέλα», δεν βγάζεις άρμα. Αυτή είναι η αλήθεια. Το κόστος ενός άρματος για κάποιες εργασίες που πρέπει να γίνουν από επαγγελματίες, αλλά και για τα υλικά κατασκευής του, ξεκινάει από τα 1.000 με 1.500 ευρώ και από εκεί και πέρα μπορεί να ξεπεράσει ακόμα και τα 5. 000 ευρώ, ανάλογα με τι το θέλει να φτιάξει το κάθε πλήρωμα.
Ένα απλό άρμα που θέλει να παρουσιάσει κάτι στο κοινό, να περάσει ένα μήνυμα ή τέλος πάντως να δείξει το θέμα του, το κόστος του κατά μέσο όρο είναι κοντά στα 2.500 με 3.000 ευρώ, σύμφωνα με τους καρναβαλιστές.
Τα νούμερα αυτά από τη στιγμή που για το σύνολο σχεδόν των πληρωμάτων έχουν καταστραφεί οι πλατφόρμες των αρμάτων τους, φέτος θα ήταν ακόμα μεγαλύτερα. Με βάση τις εκτιμήσεις των καρναβαλιστών θα ξεπερνούσαν τα 4.000 ευρώ αν ήθελαν να αποκαταστήσουν τις ζημιές και να φτιάξουν κάτι από την αρχή, καινούργιο.
Όσο για τον χώρο; Ένα ακίνητο που να έχει τις δυνατότητες να χωρέσει ένα άρμα και να θεωρείται κατάλληλο για τέτοιου είδους εργασίες, εκτός από το ότι είναι δυσεύρετο, η μίσθωση του, με μία μίνι έρευνα που έκαναν κάποια πληρώματα, ξεκινάει από τα 2.000 ευρώ και πάνω.
Να γιατί λοιπόν τα άρματα που θα δούμε από πλευράς πληρωμάτων θα είναι ελάχιστα στις φετινές παρελάσεις και σύμφωνα με τις εκτιμήσεις δεν θα ξεπερνούν τα δάκτυλα του ενός χεριού στον αριθμό. Όσα δούμε θα είναι κατά βάση ότι μπόρεσε να διασωθεί και συντηρηθεί από το Καρναβάλι του ’20. Κι το θέμα πλέον, αν δεν λυθεί άμεσα το ζήτημα της στέγασης των πληρωμάτων, θα αφορά το ίδιο το μέλλον του Πατρινού Καρναβαλιού.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Νεολόγος
