Δεν στεγάζονται σε μόνιμο χώρο – πλην του Ακταίου – ενώ δεν διαθέτουν και τα κατάλληλα μηχανήματα για την εξέταση των ασθενών.
ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ Π.ΚΟΛΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
antrekoll@hotmail.com
Έχουν περάσει δύο χρόνια πανδημίας, με την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας να έχει σηκώσει και αυτή ένα σημαντικό βάρος στους ώμους της, δίνοντας τις υπηρεσίες της στους ασφαλισμένους και στους ασθενείς, σε διάφορους τομείς που αφορούσαν τη διαχείριση της όλης κατάστασης.
Κι ενώ η πανδημία συνέβαλε κατά έναν τρόπο στην αναβάθμιση των Κέντρων Υγείας που μπήκαν στη μάχη – μιας δομής που θα μπορούσε να συμβάλει σημαντικά στον εκσυγχρονισμό της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας – ενισχύοντας τον ρόλο της, υπολειτουργεί τουλάχιστον σε ότι αφορά την Πάτρα.
Συνταγογραφούν παρά εξετάζουν
Ο λόγος για τα δημοτικά ιατρεία της Πάτρας τα οποία με τον τρόπο που λειτουργούν το μόνο που κάνουν ουσιαστικά είναι να συνταγογραφούν, έχοντας έτσι ένα ρόλο κυρίως γραφειοκρατικό, παρά ιατρικό.
Οι γιατροί που πάνε στα δημοτικά ιατρεία τις ώρες και τις μέρες που αυτά είναι ανοικτά, συνήθως δεν εξετάζουν, αφού στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν έχουν τα απαιτούμενα ιατρικά μηχανήματα.
Φιλοξενούνται στα ΚΑΠΗ
Παράλληλα οι χώροι που λειτουργούν κάθε άλλο παρά θυμίζουν ιατρεία, απλά έχουν ονομαστεί έτσι κατά ανάγκη. Είναι χαρακτηριστικό ότι το σύνολο των δημοτικών ιατρείων λειτουργούν περιστασιακά στους χώρους των ΚΑΠΗ της Πάτρας (στου Ψάχου, στα Γερανααικά και στην Αγυιά).
Το μοναδικό από τα δημοτικά ιατρεία της Πάτρας που έχει δικό του αυτόνομο χώρο είναι αυτό του Ακταίου (του Ρίου έχει κλείσει και παρά τις υποσχέσεις των αρμοδίων δεν λειτουργεί) το οποίο εξυπηρετεί όλες τις περιοχής του δημοτικού διαμερίσματος του Ρίου, από το Καστρίτσι έως και την Ροδινή.
Τέσσερα μόλις ιατρεία
Τέσσερα μόλις δημοτικά ιατρεία για μια πόλη, παραπάνω από 300.0000 κατοίκων. Οι γιατροί που πάνε στα δημοτικά ιατρεία είναι σταλμένοι από την 6η ΥΠΕ και εργάζονται σε άλλες δομές της δημόσιας υγείας, συμπληρώνοντας εκεί τις ώρες εργασίας τους, κάνοντας από την πλευρά τους ότι μπορούν για να εξυπηρετήσουν τον κόσμο που απευθύνεται σε αυτές τις δομές.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι μεγάλο ποσοστό των ασφαλισμένων που πάνε στα δημοτικά ιατρεία, είναι άτομα ηλικιωμένα που δεν έχουν εύκολη πρόσβαση σε άλλες δομές και που δεν έχουν συνήθως την οικονομική δυνατότητα να απευθυνθούν στον ιδιωτικό τομέα για τις εξετάσεις τους.
Τα ευρωπαϊκά προγράμματα
Κάπως έτσι λειτουργεί στην Πάτρα η δομή αυτή. Κι όμως ο τρόπος αυτός λειτουργίας δεν αποτελεί πλέον τον κανόνα για την επικράτεια αφού άλλες πόλεις, με λιγότερους κατοίκους έχουν κατορθώσει μέσα από τους δήμους τους να αναβαθμίσουν τα δημοτικά τους ιατρεία και να τους δώσουν μία άλλη πνοή που ενισχύει ουσιαστικά και όχι τυπικά την δημόσια υγεία και συγκεκριμένα την Πρωτοβάθμια Περίθαλψη.
ΦΩΤΟ SBOLHS
Κων/νος Σβόλης: «Το θέμα δεν είναι να λειτουργούν, αλλά πώς λειτουργούν»
Πώς το έχουν πετύχει αυτό; Σύμφωνα με τον γνωστό καρδιολόγο και μέλους του διοικητικού συμβουλίου του Κοινωνικού Οργανισμού, εκπρόσωπου της παράταξης «Ενωμένη Πάτρα», Κωνσταντίνο Σβόλη, αξιοποιώντας αντίστοιχα ευρωπαϊκά προγράμματα που αφορούν την υγεία.
Όπως εξηγεί ο κ. Σβόλης μέσα από τα προγράμματα αυτά που υπάρχουν δίνεται η δυνατότητα στους δήμους να αναβαθμίσουν τη δομή των δημοτικών ιατρειών, προχωρώντας σε αντίστοιχες συμβάσεις με γιατρούς του ιδιωτικού τομέα.
Οι ιδιώτες γιατροί αναλαμβάνουν την εξέταση των ασφαλισμένων, είτε στους χώρους των δημοτικών ιατρείων, είτε στα ιδιωτικά τους ιατρεία και έτσι ο απαξιωμένος αυτός φορέας για την Πάτρα, έχει αποκτήσει ουσιαστική υπόσταση που ανταποκρίνεται στον ιατρικό και στον επιστημονικό ρόλο που θα πρέπει να έχει.
«Το θέμα δεν είναι να λειτουργούν τα δημοτικά ιατρεία στην Πάτρα» τονίζει ο κ. Σβόλης. «Το θέμα είναι πως λειτουργούν και τι είδους ιατρικές υπηρεσίες προσφέρουν στους ασφαλισμένους, στους ασθενείς και στους ανθρώπους που έχουν ανάγκη».
Ο ίδιος έχει φέρει το θέμα της αναβάθμισης των δημοτικών ιατρείων μέσα από αντίστοιχα ευρωπαϊκά προγράμματα, όμως, δεν βρήκε την ανάλογη ανταπόκριση από το προεδρείου του ΚΟΔΗΠ.
ΦΩΤΟ TOYLGARIDHS
Θ. Τουλγαρίδης: «Εγκυμονεί κινδύνους να περάσει η υγεία στα χέρια ιδιωτών»
Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Κοινωνικού Οργανισμού Θόδωρου Τουλγαρίδη ένα τέτοιο μοντέλο για την αναβάθμιση των δημοτικών ιατρείων με τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα θα άνοιγε τον δρόμο για να περάσει η υγεία με αργά, αλλά σταθερά βήματα από τον δημόσιο τομέα στους ιδιώτες.
Εγκυμονεί… κινδύνους
«Δεν γνωρίζουμε την ύπαρξη τέτοιων προγραμμάτων για την αναβάθμιση των δημοτικών ιατρείων. Όμως σε κάθε περίπτωση εμείς ως δημοτική αρχή διαφωνούμε κάθετα με ένα τέτοιο μοντέλο αξιοποίησης που εγκυμονεί κινδύνους για να περάσει η υγεία στα χέρια του ιδιωτικού τομέα.
Τα δημοτικά ιατρεία, άλλωστε, δεν αποτελούν ουσιαστικά δομές του δήμου. Είναι δομές του κράτους και του υπουργείου Υγείας στο οποίο εργάζονται γιατροί του δημοσίου τομέα, οπότε το όλο θέμα ανήκει στην ευρύτερη αναβάθμιση που θα πρέπει να γίνει από το κράτος στον χώρο της δημόσιας υγείας και ειδικότερα στην Πρωτοβάθμια Περίθαλψη».
Άλλωστε, σύμφωνα με το σκεπτικό αυτό το να πάρει στους ώμους του ο δήμος ή ο ΚΟΔΗΠ μια ακόμα αρμοδιότητα και ευθύνη, χωρίς να έχει την αντίστοιχη ενίσχυση από το κράτος, κάτι τέτοιο θα ήταν πέραν των δυνάμεων του.
Σε υγειονομική απομόνωση
Πάντως, ο φορέας των δημοτικών ιατρείων στην Πάτρα υπολειτουργεί και ουσιαστικά είναι σαν μην υπάρχει. Κάτι που φέρνει σε μία «υγειονομική» απομόνωση τους κατοίκους κυρίως των πιο απομακρυσμένων κοινοτήτων από τον κεντρικό ιστό της Πάτρας που ειδικότερα τους καλοκαιρινούς μήνες έχουν ανάγκη από πρωτοβάθμια περίθαλψη λόγω των διαφορών τσιμπημάτων από φίδια, τσούχτρες, έντομα κτλ.
Όμως όλος αυτός ο κόσμος που θα πήγαινε να εξεταστεί στα δημοτικά ιατρεία, δεν στρέφεται αναγκαστικά στον ιδιωτικό τομέα από τη στιγμή που ουσιαστικά ο φορέας παραμένει υποβαθμισμένος; Οπότε δεν τον ενισχύει με τη στάση της; Είναι ένα ερώτημα που ίσως θα πρέπει να σκεφτεί η δημοτική αρχή…
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Νεολόγος” των Πατρών
