Τέλη Φεβρουαρίου με αρχές Μαρτίου, σύμφωνα με τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις, βλέπουν να ανοίγουν τα μαγαζιά τους οι επαγγελματίες της εστίασης.
Από την μία οι εμβολιασμοί σε ρυθμούς χελώνας που θα αργήσουν την επίτευξη του στόχου της ανοσίας. Από την άλλη η καραντίνα «μαϊμού» με τα καταστήματα τους να είναι κλειστά και τον κόσμο να βγαίνει κανονικά έξω.
Είναι δύο στοιχεία αυτά που θα καθυστερήσουν το άνοιγμα της εστίασης. Κάποιοι μάλιστα βλέπουν την βαλίτσα να πηγαίνει έως το Πάσχα. Μιλάμε μόνο για τις καφετέριες και τα εστιατόρια.
Τα νυχτερινά κέντρα και τα κλαμπ θα ανοίξουν ακόμα πιο αργά και μάλλον θα πρέπει να ετοιμάζονται για την καλοκαιρινή σεζόν αφού το πιθανότερο είναι να χάσουν εκτός από τον χειμώνα και την άνοιξη.
Αυτά είναι τα δεδομένα που διαφαίνονται. Το ζήτημα είναι η στάση που θα κρατήσει ο κλάδος. Μέχρι τώρα η κοινή κατεύθυνση σε πανελλήνιο επίπεδο των συνδικαλιστικών οργάνων της εστίασης είναι το μένουμε κλειστά μέχρι να περάσει η πανδημία και να επιτευχθεί η ανοσία.
Μια άποψη που στηριζόταν στην ελπίδα του εμβολίου και στους πολλούς εμβολιασμούς που ήταν να γίνουν, αλλά και στο γεγονός ότι με τους όρους και τους κανόνες που υπάρχουν για τα μέτρα προστασίας, τα περισσότερα από αυτά και να ανοίξουν δεν θα είναι βιώσιμα.
Από τη στιγμή όμως η πανδημία δεν τελειώνει τόσο σύντομα η εστίαση πόσο ακόμα θα αντέξει να κρατήσει και άλλο κλειστά τα μαγαζιά της; Ιδού το ερώτημα. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα…
