ΤΗΣ ΕΛΕΑΝΑΣ ΜΑΓΔΑΛΗΝΟΥ
Τρεις νέοι ηθοποιοί, υπό την σκηνοθετική «μπαγκέτα» του Γιώργου Ζαμπουλάκη, μας… προσκαλούν σε μια τριγωνική σχέση, στην «Προδοσία» του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, που εδώ και λίγες ημέρες, έχει ξεκινήσει τις παραστάσεις στο «Απόλλων». Ο Γιώργος Ζαμπουλάκης μιλάει στο «Ν» για τη δική του σκηνοθετική ματιά πάνω στο αριστούργημα της παγκόσμιας δραματουργίας και παροτρύνει το κοινό να αφήσει τις όποιες προκαταλήψεις και να απολαύσει την ανάλυση που κάνει η παράσταση στο έργο του Πίντερ.
Ποια η συνθήκη που έχει δημιουργήσει ο Πίντερ στην «Προδοσία» και ποια η δική σας, σκηνοθετική ματιά, πάνω στο συγκεκριμένο έργο;
Η «Προδοσία» είναι ένα από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας δραματουργίας. Μια ακριβής ανατομία του έρωτα και της επιθυμίας ένα ευφυές παιχνίδι με το χρόνο και την μνήμη. Παύσεις που αποκαλύπτουν τη γύμνια των λέξεων, σιωπές που εμπεριέχουν μια τρικυμία συναισθημάτων. Η ίδια η γλώσσα σαν μια διφορούμενη συναλλαγή. Ο Πίντερ παρασύρει τον θεατή σε μια περιοχή οικεία και ταυτόχρονα επικίνδυνη. Η ανάποδη χρονική εξέλιξη των γεγονότων δεν εγκλωβίζει τον θεατή στην πλοκή αλλά του φανερώνει το πως, το πότε και το γιατί δημιουργήθηκε η τριγωνική σχέση.
Όσον αφορά τη σκηνοθεσία κινήθηκε σε τρεις άξονες: Ο πρώτος άξονας, η πολιτική διάσταση, καθώς οι υποκειμενικές σχέσεις τοποθετούνται σε παράθεση με το τι συμβαίνει στον κόσμο. Για παράδειγμα: Πώς η πετρελαϊκή κρίση της δεκαετίας του 70’ συμβάλλει στη διάλυση του τριγώνου ή πώς οι ιδέες του Μάη του ‘68 βοηθούν τη δημιουργία του. Μια αντιπαράθεση του δημόσιου με το ιδιωτικό.
Ο δεύτερος άξονας, η σκηνική εκδοχή της κινηματογράφησης της «Προδοσίας» (όλα συμβαίνουν σε ένα κινηματογραφικό στούντιο). Δεν εγκλωβίζουν τον θεατή στην πλοκή αλλά του επιτρέπουν να γίνει μέτοχος και παρατηρητής της δημιουργίας του έργου, ενώ ταυτόχρονα, επιτρέπει στους ηθοποιούς διαφορετικές υποκριτικές εκδοχές. Η αποστασιοποίηση ως ερμηνευτική και αισθητική γραμμή.
Ο τρίτος άξονας, η ακουστική, ρυθμολογική ανάλυση και η αντιμετώπιση του κειμένου ως μουσική. Μια παρτιτούρα από λέξεις, εντάσεις, ενέργεια, συναισθήματα, που καλούνται οι ηθοποιοί να εκτελέσουν στη σκηνή.
Ποια πιστεύετε ότι είναι η πρόκληση του συγκεκριμένου έργου για τους συντελεστές και ποια για το κοινό;
Η δυσκολία για τους ηθοποιούς είναι ότι εκτελούν ταυτόχρονα δύο σκηνοθεσίες. Μία για το κοινό και μία για την κάμερα καθώς και ότι έχουν να εκτελέσουν μια αυστηρά ρυθμολογική παρτιτούρα με λέξεις και συναισθήματα.
Το κοινό θα πρέπει να αφήσει τις όποιες προκαταλήψεις και να απολαύσει την ανάλυση που κάνει η παράσταση στο έργο του Πίντερ για το πως δημιουργείται μια σχέση και πως διαλύεται.
Ως ο σκηνοθέτης, θέλετε ο κόσμος, φεύγοντας από την παράσταση, να σκέφτεται κάτι, να νιώθει κάτι;
Το θέατρο είναι πολιτική πράξη και μέσα από τη διασκέδαση πρέπει να διανοείται τον τρόπο που υπάρχει ο άνθρωπος. Το θέατρο είναι μια έκφραση της δημοκρατίας και του διαλόγου. Το κοινό μπορεί να κάνει την δική του ανάλυση και να αναπτύξει τα δικά του επιχειρήματα πάντα με σημείο αναφοράς τα δεδομένα της παράστασης.
Από τις πρώτες παραστάσεις που έχουν δοθεί είστε ικανοποιημένος; Είδαμε αρκετό νεανικό κοινό. Σας ευχαριστεί αυτό;
Είμαι αρκετά ικανοποιημένος. Το κοινό υποδέχτηκε με ενθουσιασμό την παράσταση. Μου αρέσει που μετά το τέλος της παράστασης πολλοί μένουν στο χώρο του θεάτρου και συζητούν ανταλλάσσοντας απόψεις. Από την αρχή η συζήτηση μου με τον καλλιτεχνικό διευθυντή κ. Θάνο ήταν το να δημιουργηθεί μια παράσταση για τους νέους και τους φοιτητές που ζούνε στην Πάτρα.
Για τους τρεις πρωταγωνιστές, με τους οποίους, συνεργάζεστε, τι έχετε να μας πείτε;
Πρέπει να πω, ότι έχω την τύχη να συνεργάζομαι με τρεις εξαιρετικούς ηθοποιούς και ένα τριτοετή σπουδαστή από την Δραματική σχολή του ΔΗΠΕΘΕ. Όλοι οι ηθοποιοί επιλέχτηκαν έπειτα από ακρόαση που έγινε στην Αθήνα και την Πάτρα. Ο κ. Βαβαδάκης και ο κ. Γαβρέλας έχουν υπάρξει παλιά μαθητές μου στη σχολή του Εθνικού και του Ωδείου Αθηνών αντίστοιχα και αυτό βοήθησε στη γρήγορη δημιουργία της παράστασης, μιας και τους ήταν γνωστός ο τρόπος και η μεθοδολογία που δουλεύω. Η κ. Marion ως εξαιρετική ηθοποιός δεν δυσκολεύτηκε να ακολουθήσει. Αγάπησαν το έργο και δούλεψαν με αφοσίωση και χαρά.
Αυτή η παράσταση είναι η πρώτη σας επαφή με το ΔΗΠΕΘΕ και τον Λουκά Θάνο; Πώς είναι η συνεργασία αυτή;
Εργάζομαι τα τελευταία τέσσερα χρόνια στο ΔΗΠΕΘΕ ως καθηγητής υποκριτικής στη σχολή που οφείλω να πω πως είναι μια από τις καλύτερες σχολές στην Ελλάδα άρα η παράσταση δεν είναι η πρώτη μου επαφή με το ΔΗΠΕΘΕ. Με τον κ Λουκά Θάνο συνεργάστηκα άριστα. Πίστεψε από την πρώτη στιγμή σε μένα και δημιούργησε τις συνθήκες για να μπορέσει να συμβεί η παράσταση.
*Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Νεολόγος
