Η παράσταση «This is not Romeo & Juliet», μετά τα sold out, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη,
«σταθμεύει» στο Πάνθεον, στις 9 και 10 Απριλίου.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΠΑΛΑΦΟΥΤΗ
mimibalafouti@gmail.com
«This Is Not Romeo and Juliet»… στα σίγουρα! Ένα έργο σε σύλληψη αλλά και σκηνοθεσία του Αργύρη Πανταζάρα. Μια παράσταση αναμφισβήτητα επηρεασμένη από το έργο του Ουίλιαμ Σαίξπηρ «Ρωμαίος και Ιουλιέτα». Τι βλέπουμε επί σκηνής;
Τον Αργύρη Πανταζάρα και την Σίσσυ Τουμάση, ως δύο αιώνιους εφήβους, να έρχονται αντιμέτωποι με τον έρωτα, τον όρκο, την απόρριψη και τον θάνατο. Έχουν για φυλαχτό το έργο «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» και είναι «βαριά οπλισμένοι» με όλα τα καταδικασμένα ζευγάρια του Σαίξπηρ. Αρνούνται να ερωτευτούν, αρνούνται ενσαρκώσουν, αρνούνται να πεθάνουν… μέχρι να πάρει τέλος η αδικία στον κόσμο.
O Αργύρης Πανταζάρας μιλά στον «Κόσμο» για αυτό το μαγικό ταξίδι και τη σύμπραξη επί σκηνής με την Σίσσυ Τουμάση.
«This is not Romeo & Juliet». Πως δημιουργήθηκε αυτή η ιδέα;
Από την ανάγκη να πάρει τέλος η αδικία στον κόσμο, να πάψουν να πεθαίνουν οι Ρωμαίοι και οι Ιουλιέτες, σ’ έναν κόσμο που θυσιάζει τα παιδιά του στο όνομα της βίας. Κάθε μορφή βίας – ενδοοικογενειακή, εσωτερική, ψυχολογική, σεξουαλική, σωματική, κακοποιητική – που έρχεται από απαρχαιωμένες πεποιθήσεις. Αυτό είναι η δική μας παράσταση: Ένα δυνατό «δε πεθαίνουμε! σε ένα κόσμο που μας θέλει νεκρούς».
Ένα έργο διαχρονικό…. Τι αλλαγές έχετε κάνει παρ’όλα αυτά;
Δυο παιδιά μπαίνουν στο θέατρο και προσπαθούν να παίξουν το έργο, για να θυμηθούν, για να ενωθούν και να ξορκίσουν. Το προσπαθούν, μου αρέσει πολύ, γιατί θα δείτε να δοκιμάζουν τα λόγια, τα ρούχα, την στάση του σώματος, τα πάντα. «Δακρύζουν» για να δουν τι γεύση έχουν τα δάκρυα που χύνουν ο ένας για τον άλλον….
Είναι βασική προϋπόθεση για εσάς να επικοινωνήσετε την ιδέα σας στο κοινό;
Θα δείτε ένα ζευγάρι να ξεγυμνώνεται σε κάθε του πτυχή και θα γελάσετε με τις τρομακτικές ομοιότητες των καθημερινών καταστάσεων. Οι άνθρωποι τρομάζουν με την Ποιητικότητα. Γι’ αυτό την καταστρέφουν το επόμενο δευτερόλεπτο. Επειδή δεν αντέχουν. Όταν δεν έχεις συνηθίσει την ομορφιά την ξεσκίζεις. Όταν αισθάνεσαι ότι δεν αξίζεις την αγάπη που νιώθει ή που σου δίνουν, την ποδοπατάς. Αυτό από εμάς έγινε μια κωμωδία η οποία λέει σκάστε και φιληθείτε. Είναι ο τρόμος που έχω για τους ανθρώπους που, στην πιο όμορφη στιγμή της ζωής τους, είναι ικανοί να καταστρέψουν τα πάντα. Ακόμα και στο φεγγάρι θα μαλώνανε για το καλαμάκι του καφέ. Και προφανώς αυτό έρχεται από την αγάπη μου για το θέατρο που χρησιμοποιούμε την αυτοαναφορικότητά μας. Δυο ηθοποιοί που διαφωνούν για το πώς παίζεται το έργο. Το απολαμβάνω τόσο πολύ ακόμα και στην υπόκλιση.
Οι νέοι που βλέπουν την παράσταση, ταυτίζονται με τους ήρωες;
Όλοι ταυτίζονται! Δεν έχει ηλικία ο έρωτας, δεν έχει ηλικία ο πόνος, η θλίψη, το όνειρο. Δεν έχουν ηλικία οι χαζοσυμπεριφορές. Δεν έχει ηλικία το σ’ αγαπώ, δεν θέλω να σε χάσω. Είναι μια βαθιά θεραπευτική παράσταση, μιας ώρας με το ρολόι. Θα το δείτε κι εσείς. Ο καθένας συγκινείται σε διαφορετικό σημείο. Γιατί κάθε σημείο αγγίζει άλλες χορδές που έχει ανάγκη ο θεατής να δονηθούν! Έτσι είναι στη ζωή. Εκεί, που εσύ πετάς από έρωτα, ο φίλο σου μόλις χώρισε. Εκεί που εσύ γύρισες πίσω, ο άλλος είχε ήδη φύγει. Και άντε πάλι όλοι μαζί να χορεύουμε στον ετεροχρονισμό του σύμπαντος και στις μαγικές στιγμές σπάνιων συναντήσεων.
Πόση σημασία έχει για εσάς η «χημεία» που έχετε με τον εκάστοτε συμπρωταγωνιστή σας; Μπορεί μια παράσταση να μην «πετύχει» λόγω κακής χημείας;
Η χημεία είναι κάτι που μπορεί να ενώσει κάτι, μπορεί και να κάνει μια έκρηξη.
Οι επαγγελματίες όμως είναι αλχημιστές. Δημιουργούν χημεία κι εκεί που δεν υπάρχει. Εγώ όσο πιστεύω στην ζωή με τα μαγικά μυστήρια της τόσο πιστεύω και στην ικανότητα επαγγελματισμού. Από έναν επαγγελματία παίχτη όμως, το γκολ μπαίνει στην ώρα που είναι να μπει, είτε έχει χημεία με τους συμπαίχτες του, είτε έχει ωραία μέρα, είτε έχει ανάδρομο ή μάτι.
Ποια είναι τα κριτήρια με τα οποία επιλέγετε εάν θα πείτε «ναι» ή «όχι» σε μια συνεργασία;
Δε λέω όχι σε συνεργασίες, Λέω όχι σε ενέργειες. Επειδή τον συμπαίχτη σου και τους συνεργάτες, θα τους έχεις σε ένα μεγάλο και σημαντικό ταξίδι, και καλλιτεχνικό και οικονομικό, πρέπει να προστατεύεις ανάλογα το «πλήρωμα» και να θωρακίζεις την ψυχή και την ασφάλεια τους. Δε χωράει διαρροή ενέργειας και ψυχοφθόρων ανθρώπων. Αυτή η δουλειά γίνεται με την ψυχή, όχι ψ…λη! (Γέλια)
Όταν ξεκινάτε μια νέα συνεργασία… είναι μέσα στο μυαλό σας το ερώτημα αν θα πετύχει; Και πόσο σας επηρεάζει αυτό;
Ποτέ δεν ξέρεις αν θα πετύχει… Ξέρεις μόνο αν είσαι διατεθειμένος να δώσεις ότι καλύτερο έχεις. Και πόσο χάλια να πάει αν εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου. Εγώ ξέρω ότι δίνω το χαμόγελο μου, την όρεξη μου, την ανάσα μου τον ζήλο μου. Τα ρούχα μου, το μυαλό μου τις ατάκες μου, την αγάπη μου, το κούρεμα μου, τον ψυχαναλυτή μου, τον οδοντίατρο μου τους ανθρώπους που με εμπνέουν, τις συζητήσεις, τις μάχες που έχω δώσει, τα βιβλία μου, τα σεμινάρια μου. Πόσο στραβά να πάει; Αυτό πληρώνεις πάντως να δεις από μένα τον τρόπο που μου αρέσει να δίνομαι σε κάτι και ό,τι έχω επενδύσει ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνης. Δεν έρχεσαι να δεις έναν τύπο που έχει πέραση αυτό το διάστημα.
Τι είναι αυτό που σας κεντρίζει περισσότερο το ενδιαφέρον; Η ηθοποιία ή η σκηνοθεσία;
Το ένα είναι μάθημα για το άλλο. Γίνομαι καλύτερος συνεργάτης κάθε φορά!
