Σε έναν κόσμο που μας επιτρέπει να συνδεόμαστε με χιλιάδες ανθρώπους από κάθε άκρη της γης, φαίνεται πως η μοναξιά βρίσκει ακόμα περίοπτη θέση και δεν αντισταθμίζεται ούτε από την έντονη κοινωνική ζωή.
Το ανησυχητικό εύρημα έρχεται από έρευνα της εταιρείας δημοσκοπήσεων OnePoll σε 2.000 ενήλικες Βρετανούς, η οποία έδειξε επιπλέον ότι ένα 40% έχει περάσει τουλάχιστον τρεις ημέρες χωρίς να έχει ανταλλάξει μια κουβέντα δια ζώσης. Ακόμα, ένα 28% ανέφερε ότι βιώνει αισθήματα μοναξιάς ακόμα και όταν παρευρίσκεται σε κάποια κοινωνική εκδήλωση, ενώ ένας στους τέσσερις δήλωσε αποξενωμένος στον εργασιακό του χώρο.
Χαμένοι στη μοναξιά του πλήθους είναι κυρίως οι νέοι ενήλικες, με το 60% μεταξύ 18 και 24 ετών, καθώς και οι γυναίκες συγκριτικά με τους άνδρες, 38% έναντι 30%.
Μοναξιά: Διπλάσιος ο κίνδυνος αυτής της μεταβολικής νόσου για όσους αισθάνονται πολύ μόνοι
Μέρος του προβλήματος, σύμφωνα με όσα έδειξε η έρευνα, είναι μάλλον η απροθυμία μας να ανοιχτούμε για αυτά τα αισθήματα μοναξιάς. Μόνο το 14% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι μιλά συχνά για τη μοναξιά που βιώνει και το 62% πιστεύει ότι υπάρχει στίγμα γύρω από το θέμα. Η επιλογή ωστόσο θα έχει σοβαρό κόστος.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι για μερίδα των συμμετεχόντων, η μοναξιά έχει επιπτώσεις στην αυτοπεποίθηση, τα επίπεδα άγχους και τον ύπνο. Δύο στους πέντε (42%) δήλωσαν ότι ο ύπνος τους χειροτερεύει όταν νιώθουν μοναξιά και το 29% βλέπουν τον εαυτό τους ως λιγότερο ελκυστικό. Τρία στα 10 μοναχικά άτομα θα έχουν πρόβλημα και με τις διατροφικές τους συνήθειες.
Ωστόσο υπάρχουν αντίβαρα στη μοναξιά.
Για το 43%, η σύνδεση με κάποιον μέσω μιας κοινής εμπειρίας θα εξασθένιζε το αίσθημα μοναξιάς. Για έναν στους τρεις, η συμμετοχή σε μια κοινότητα ή ομάδα είτε η επίτευξη ενός προσωπικού στόχου θα μπορούσαν να δράσουν ανακουφιστικά. Εν προκειμένω, δραστηριότητες όπως τα ομαδικά μαθήματα γυμναστικής μπορούν να έχουν σημαντικά οφέλη.
Η ψυχολόγος Anjula Mutanda, η οποία συμμετείχε στην έρευνα, δήλωσε:
«Οι άνθρωποι είναι από τη φύση τους κοινωνικά όντα και η ψυχολογική έρευνα υποστηρίζει ότι έχουμε ανάγκη να ανήκουμε κάπου, να σχετιζόμαστε μεταξύ μας και να αισθανόμαστε τη σύνδεση με άλλους ανθρώπους· έτσι επιβιώνουμε και ευημερούμε. Επομένως, το να νιώθουμε αποσυνδεδεμένοι ή αποκομμένοι από ποιοτικές σχέσεις με άλλους, μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την ψυχική και σωματική μας υγεία, κάτι που επισημαίνει και η έρευνα».
