Tα ΕΣΠΑ μας τελείωσαν…
Του Ανδρέα Κολλιόπουλου
Το κράτος στην Ελλάδα δεν έχει συνέχεια και αυτό είναι κάτι που θα νιώσει στο πετσί του, το Πανεπιστήμιο Πατρών, με τη λήξη των προγραμμάτων ΕΣΠΑ που απασχολούσαν ακαδημαϊκό προσωπικό που στήριζε τόσο την εκπαιδευτική, όσο και την ερευνητική διαδικασία.
Επί της ουσίας, εφόσον δεν υπάρξει η ανάλογη κρατική μέριμνα, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος για να τιναχτεί στον «αέρα» η εκπαιδευτική διαδικασία σε διάφορα τμήματα του Πανεπιστημίου Πατρών, αλλά και να δημιουργηθεί πρόβλημα στην εξέλιξη των ερευνητικών προτζεκτ που υλοποιεί το κάθε τμήμα.
Τα κενά και οι αραιές προσλήψεις
Λαμβάνοντας υπόψη ότι τα κενά στο ακαδημαϊκό προσωπικό του Πανεπιστημίου, λόγω των αραιών και σπάνιων προσλήψεων σε μόνιμο προσωπικό που έχουν γίνει τα τελευταία έτη, καταλαβαίνει εύκολα κανείς το πρόβλημα που μπορεί να δημιουργηθεί στην ομαλή λειτουργία των μαθημάτων για την επόμενη ακαδημαϊκή χρονιά.
Σύμφωνα με τα όσα ανέφερε ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών, Χρήστος Μπούρας, στον Max Fm και στην εκπομπή του Γιάννη Γεωργόπουλου, ο συνολικός αριθμός των εργαζομένων που εργάζονται στο ακαδημαϊκό ίδρυμα μέσω των προγραμμάτων ΕΣΠΑ, είναι στους 220.
Μέσα στους 220 συμβασιούχους – εργαζόμενους συμπεριλαμβάνονται διάφορες κατηγορίες. Υπάρχουν υπάλληλοι εξειδικευμένοι που στηρίζουν τις διάφορες υπηρεσίες του Πανεπιστημίου Πατρών που χρηματοδοτούνται μέσω ΕΣΠΑ.
Υπάρχει όμως και ακαδημαϊκό προσωπικό, οι πανεπιστημιακοί υπότροφοι, που έχουν προσληφθεί στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού, Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση 2014-2020» και πληρώνονται μέσω ΕΣΠΑ.
140 ακαδημαϊκοί υπότροφοι
Στους 220 εργαζόμενους που κινδυνεύουν να χάσουν την εργασία τους συμπεριλαμβάνονται και οι περίπου 140 ακαδημαϊκοί υπότροφοι του Πανεπιστημίου Πατρών που στηρίζουν τόσο τα διάφορα ερευνητικά προγράμματα των σχολών, όσο και την εκπαιδευτική διαδικασία.
Κι αυτοί κινδυνεύουν αφού η κάλυψη της αποζημίωσης τους μπορεί να μην εξαρτάται αποκλειστικά από τα προγράμματα ΕΣΠΑ – γίνεται μέσω υποτροφιών και πόρους που εξασφαλίζει το τμήμα ή από την χρήση των ταμειακών διαθέσιμων του ακαδημαϊκού ιδρύματος – όμως οι εκλογές και όλη αυτή η προεκλογική περίοδος, «παγώνει» τις όποιες διαδικασίες και κάνουν όλα τα παραπάνω ακόμα πιο αβέβαια από ότι είναι κάθε χρόνο.
Η διατήρηση των θέσεων εργασίας ενός κατά βάση νεαρού σε ηλικία ακαδημαϊκού προσωπικού (έστω και με προσωρινές συμβάσεις) που θέλει απασχοληθεί στο αντικείμενο του επιστημονικού του πεδίου, είναι υποχρέωση του κράτους.
Διαφορετικά, με μαθηματική ακρίβεια θα δούμε τα επόμενα χρόνια, μια καινούργια εξόρμηση Ελλήνων επιστημόνων προς το εξωτερικό, με την πολιτεία και τις εκάστοτε κυβερνήσεις να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τα ελληνικά μυαλά που χάνονται σε ξένες χώρες και σε ξένα Πανεπιστήμια.
Χωρίς την… λάντζα τι θα κάνουν τα Πανεπιστήμια; (ένθετο)
Το όλο θέμα φυσικά δεν αφορά μόνο το Πανεπιστήμιο Πατρών. Χωρίς τους πανεπιστημιακούς και ακαδημαϊκούς υποτρόφους, τους επιστήμονες δηλαδή που ουσιαστικά έκαναν τη… λάντζα των Πανεπιστημίων στην έρευνα και στην εκπαιδευτική διαδικασία, θα υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Πρόκειται για τους σύγχρονους Έλληνες επιστήμονες που μη έχοντας άλλη λύση και κάτω από τις συνθήκες που έχει διαμορφώσει για αυτούς η δημόσια εκπαίδευση, αποτελούν το λεγόμενο νέο μοντέλο πανεπιστημιακού διδάσκοντα, του συμβασιούχου – μπλοκάκια και… παιδιού για όλες τις δουλειές των Πανεπιστημίων.
Τι είναι όμως οι πανεπιστημιακοί υπότροφοι και τι οι ακαδημαϊκοί; Οι πρώτοι προσλαμβάνονται για την απόκτηση ακαδημαϊκής διδακτικής εμπειρίας και αφορούν νέους επιστήμονες κατόχους διδακτορικού (με προϋπόθεση την απόκτηση διδακτορικού μετά την 1/1/2009).
Πληρώνονται στις περισσότερες των περιπτώσεων με μπλοκάκι βάση της σύμβασης του εκάστοτε έργου, μπορούν να διδάξουν τρία μαθήματα ανά ακαδημαϊκό έτος, όμως στην πράξη συμμετέχουν ενεργά και κάνουν ένα σημαντικό μέρος της έρευνας του προϊστάμενου καθηγητή τους.
Οι δεύτεροι έχουν προσληφθεί σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 6 του άρθρου 29 του ν. 4009/2011 και είναι είτε κάτοχοι διδακτορικού διπλώματος, είτε υποψήφιοι διδάκτορες, είτε επιστήμονες αναγνωρισμένου επιστημονικού κύρους.
Η σύμβαση τους είχε χρονική διάρκεια ενός ακαδημαϊκού έτους, ωστόσο ο συνολικός χρόνος διάρκειας της σύμβασης δεν δύναται να υπερβεί τα τρία ακαδημαϊκά έτη, ενώ απασχόληση τους μπορεί να είναι πλήρης ή μερική.
Διδάσκουν και παράλληλα οφείλουν να παρέχουν ερευνητικό έργο, ανάλογα με το ποσοστό της απασχόλησης τους. Ωστόσο, το ύψος της αμοιβής δεν ξεκαθαρίζεται καν στις προκηρύξεις που προσλαμβάνονται, ενώ και τα ταμειακά διαθέσιμα των ιδρυμάτων δεν είναι πάντα κάτι στάνταρ.
