ΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΜΠΑΛΑΦΟΥΤΗ
Είστε έτοιμοι να ταξιδέψετε πίσω στο χρόνο, στη δεκαετία του ’90, στην Νέα Υόρκη; «Σαν πέφτει η αυλαία» και από τις πρώτες σελίδες θα μεταφερθείτε αμέσως στο σκηνικό που περιγράφει με γλαφυρό τρόπο η Πατρινή συγγραφέας, Ευγενία Νιφόρα. Ένα επίκαιρο, κοινωνικό μυθιστόρημα που θίγει ακόμη και το ζήτημα της ενδοοικογενειακής κακοποίησης. Η ίδια αγαπά την Πάτρα,εμπνέεται από την πόλη και την «ζει» από γωνιά σε γωνιά περισυλλέγοντας εικόνες για το επόμενο μυθιστόρημά της!
Πες μας μερικά πράγματα για εσένα…
Γεννημένη στην Πάτρα, έμαθα να αγαπώ τον τόπο μου. Δεν είναι λίγες οι φορές που χάνομαι στην παλιά πόλη αναζητώντας εκείνη τη νότα του χτες που λείπει από το σήμερα. Η κλίση μου στις ξένες γλώσσες, την λογοτεχνία και η τάση μου προς την εξωστρέφεια άρχισαν να εκδηλώνονται από την παιδική μου ηλικία. Γεγονός που με ώθησε στην διεκδίκηση μιας θέσης στο Τμήμα Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου από το οποίο κι αποφοίτησα. Έκτοτε δραστηριοποιούμαι στον τομέα της λογοτεχνικής και νομικής μετάφρασης ενώ η μεγάλη μου αγάπη για την ελληνική λογοτεχνία με προέτρεψε στην έκδοση του πρώτου μου μυθιστορήματος με τίτλο «Σαν πέφτει η Αυλαία»…
«Σαν πέφτει η αυλαία». Μίλησε μας για το βιβλίο σου.
Πρόκειται για ένα μυθοπλαστικό μυθιστόρημα που διαδραματίζεται στην Νέα Υόρκη της δεκαετίας του 1990. Πίσω από τις βαριές κόκκινες κουρτίνες του Θέατρου Hayes, μια νεαρή ταξιθέτρια προσπαθεί να πάρει τα ηνία της ζωής της στα δικά της χέρια με πρώτο βήμα την εγκατάλειψη του συζύγου της. Η Αμάντα αποφασίζει να απεγκλωβιστεί από τον φαύλο κύκλο της ενδοοικογενειακής κακοποίησης προκειμένου να εξασφαλίσει ένα καλύτερο μέλλον τόσο για την ίδια όσο και για το παιδί τους. Στην προσπάθεια της αυτή, ο δρόμος της θα διασταυρωθεί με εκείνο του Ράιαν, ενός γοητευτικού ηθοποιού κυνηγημένου από ένα σκοτεινό παρελθόν. Μυστικά, πάθη κι ενοχές θα ανακατέψουν την τράπουλα. Ύπουλα σχέδια θα ενορχηστρωθούν για την εξυπηρέτηση του «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Κανείς δεν είναι αυτό που φαίνεται μα όλοι ανεξαιρέτως ελπίζουν στην κάθαρση.
Πως αποφάσισες να ασχοληθείς με τη συγγραφή;
Οι πρώτες μνήμες μου στο πατρικό μου σπίτι στην στην Πάτρα με βρίσκουν παρέα με ένα συγκεκριμένο κόκκινο τετράδιο να γράφω. Μερικοί στίχοι που ξετρύπωσαν στο μυαλό, μια ιστορία ή παραμύθι, ακόμη και ένα τραγούδι, όλα είχαν την θέση τους αφού η καταγραφή τους αποτελούσε ανέκαθεν κατάθεση ψυχής στο χαρτί. Δεν ξέρω αν γράφω για να ζω ή το αντίστροφο, ωστόσο καμία μέρα μου δεν έχει περάσει χωρίς να έχω σημειώσει έστω το ελάχιστο. Υποσυνείδητα είχα αντιληφθεί ότι τα υλικά που με συνθέτουν βρίσκονται ανάμεσα στην μυρωδιά του χαρτιού και του καλοξυσμένου μολυβιού. Κάπως έτσι γεννήθηκε και το «Σαν πέφτει η Αυλαία». Η έμφυτη ανάγκη μου να εκφραστώ στην δύσκολη εποχή του εγκλεισμού με τα ολοένα κι αυξανόμενα περιστατικά έμφυλης κακοποίησης και ενδοοικογενειακής βίας, ανέστησε μια γυναίκα που σε τίποτα δεν διαφέρει με μια της δεκαετίας που διανύουμε τώρα. Αυτό, μάλιστα, θέλησα και να αποδείξω – πως οι καταστάσεις παραμένουν ίδιες και το μόνο που αλλάζει είναι ο τρόπος που αναφερόμαστε σε εκείνες.
Ζούμε στην εποχή της πληροφορίας. Πόσο σημαντικό είναι να παίρνουμε στα χέρια μας ένα βιβλίο;
Η έκθεση στο διαδίκτυο έδρασε ποικιλόμορφα στην σχέση του καθένα με το βιβλίο όπως και με το οποιοδήποτε έντυπο. Πλέον όλοι μας με το πάτημα ενός κουμπιού γινόμαστε κοινωνοί γεγονότων και καταστάσεων που διαδραματίζονται στην άλλη άκρη της υφηλίου. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που γοητεύονται από την δυνατότητα αυτή και την αξιοποιούν προκειμένου να διαβάσουν ηλεκτρονικά βιβλία. Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος ενώ η άλλη θέλει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να μονοπωλούν το ενδιαφέρον δεσμεύοντας τον χρήστη τους. Πιστεύω στη χρυσή τομή. Και χαίρομαι που σε κάθε μέσο κοινωνικής δικτύωσης αναρτούν γνώμη, κριτική και παρουσίαση βιβλίου μέσω των οποίων ένας εν δυνάμει αναγνώστης να προβεί σε αγορά εκείνου που εφάπτεται των ενδιαφερόντων του.
Στο βιβλίο σου αναφέρεσαι σε ένα πολύ σοβαρό θέμα,την κακοποίηση μιας γυναίκας από τον άντρα της…
Ομολογουμένως υπήρξα διστακτική αφενός διότι δεν έχω ανάλογη εμπειρία στο στενό μου οικογενειακό περιβάλλον ώστε λόγω βιωμάτων να μπορέσω να μπω στη θέση του θύματος ευκολότερα και αφετέρου φοβόμουν μήπως πατήσω την γραμμή που χωρίζει την αληθοφάνεια από την υπερβολή. Το στοίχημα ήταν μεγάλο, όμως η επιθυμία μου να γίνω κατά κάποιον τρόπο η φωνή εκείνων που προσπαθούν να ανακτήσουν τη δική τους υπήρξε μεγαλύτερη. Έκανα έρευνα, διάβασα καταθέσεις και μαρτυρίες γυναικών, τοποθέτησα τον εαυτό μου στα παπούτσια τους. Κι ελπίζω να σπείρω τον σπόρο της ελπίδας σε κάθε γυναίκα εκεί έξω που βιώνει μια ανάλογη κατάσταση.
Ποιος είναι ο ρόλος ενός συγγραφέα στη σύγχρονη εποχή;
Θα έλεγα πως κάθε συγγραφέας φέρει την ευθύνη να μεταλαμπαδεύσει έστω και το πιο μικρό μήνυμα στον αναγνώστη του. Να τον διδάξει, να του μιλήσει στην καρδιά και στο πνεύμα, να του δείξει το δρόμο ότι δεν βρίσκει τον σωστό. Όπως λοιπόν, κατάλαβες πιστεύω στον επιμορφωτικό χαρακτήρα ότι δηλαδή το παραμικρό που θα συλλάβεις από ένα βιβλίο, είτε το απόλαυσες είτε όχι, είναι κέρδος και το ζητούμενο.
Είναι εύκολο να ασχοληθεί κάποιος με τη συγγραφή στην επαρχία;
Πιστεύω πως ανεξαιρέτως του τόπου καταγωγής ή κατοικίας ενός ανθρώπου, υπάρχει η ευκαιρία να ασχοληθεί με την συγγραφή και με τον οποιοδήποτε άλλο καλλιτεχνικό κλάδο. Αν εσύ πρώτος από όλους έχεις πίστη στο έργο σου και στην δυναμική του, θα βρεθεί ο εκδοτικός οίκος που θα πιστέψει εξίσου σε αυτό. Χρειάζεται πείσμα, μεράκι και αγάπη ως προς αυτό που κάνεις. Είναι πολύ πιθανό το πρώτο έργο να μην εκδοθεί αφού ακόμη πειραματίζεσαι. Η εξέλιξη σου όμως θα φέρει και την ευκαιρία να πραγματοποιήσεις το όνειρο της έκδοσης.
Τι θα ήθελες να αισθανθεί ο αναγνώστης όταν πάρει το βιβλίο σου στα χέρια του;
Κατά την διάρκεια της συγγραφής του «Σαν πέφτει η Αυλαία» σκεφτόμουν ότι θα ήθελα να μετατραπεί σε εκείνη την φωνή που θα προστάτευε κάθε άνθρωπο που υφίσταται κάτι ανάλογο. Να διδαχτεί ο αναγνώστης τα στάδια που φέρει μια ανάλογη περίπτωση. Να αναγνωρίσει τα σημάδια και συνεπώς να αποφύγει παρόμοιες καταστάσεις. Θα ήθελα να γίνει το βιβλίο που διαβάζοντάς το θα αναρωτιέσαι για την συνέχεια, θα αγωνιάς και θα αποζητάς εξίσου την κάθαρση.
Πιστεύεις ότι το κοινό διαβάζει βιβλία όπως διάβαζε παλαιότερα;
Προσωπικά διαπιστώνω ότι υπάρχει αύξηση των αναγνωστών τα τελευταία χρόνια ιδίως μετά την covid εποχή. Τα ηλεκτρονικά βιβλία, ο αμεσότερος τρόπος ανάγνωσης στις μέρες μας, ολοένα και διαφημίζονται παραπάνω καθώς πρόκειται για γρήγορη πρόσβαση σε αναγνώσματα. Πρωτοβουλίες όπως τα ακουστικά, επίσης, βιβλία έχουν κάνει την εμφάνισή τους και πραγματικά, δηλώνω λάτρης αυτής της εξέλιξης διότι μετατρέπει προσιτό το βιβλίο σε όλους μας.
Ποιο είναι το επόμενο βιβλίο που θα γράψεις;
Το νέο μου μυθιστόρημα διαδραματίζεται σε τρεις πόλεις και την σχέση ανάμεσα σε τρεις οικογένειες που ενώνονται από μυστικά ενός ένοχου παρελθόντος. Δεν μπορώ να πω περισσότερα παρά ότι βρίσκεται μια ανάσα πριν ολοκληρωθεί κι ανυπομονώ να το μοιραστώ μαζί σας σύντομα.
