Ο Γιοχάν Μπεναλουάν ξεκίνησε ένα ολόκληρο “κύμα” αλληλεγγύης στη Θεσσαλονίκη, φροντίζοντας τους αστέγους της πόλης και το γεγονός δεν πέρασε απαρατήρητο ούτε από τη FIFPro.
Ο Τυνήσιος μέσος του Άρη είναι έτσι υποψήφιος για το βραβείο «Merit Award», που αποδίδεται σε ποδοσφαιριστές για για τις φιλανθρωπικές και κοινωνικές τους δράσεις. Ο Μπεναλουάν μίλησε μάλιστα στην ιστοσελίδα της FIFPro, για τις ενέργειές του, αλλά και γενικότερα για την κοινωνία και τους αστέγους.
«Το ποδόσφαιρο αντιπροσωπεύει μόλις το 50% της ζωής μου, το πιο σημαντικό στο ποδόσφαιρο δεν είναι θα χρήματα που θα σου φέρει, αλλά οι πόρτες που σου ανοίγει ανά τον κόσμο. Ξεκίνησα τη φιλανθρωπία ήδη απ’ όταν έπαιζα στη Αγγλία, γιατί εκεί υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στον δρόμο.
Το έκανα μόνος. Έπειτα το ξεκίνησα στη Θεσσαλονίκη, με ένα φίλο. Τράβηκε αυτός μια φωτογραφία και αφού την ανήρτησε στο διαδίκτυο, πολλοί άνθρωποι δήλωσαν ότι ενδιαφέρονταν να βοηθήσουν ή ότι έκαναν κι εκείνοι κάτι παρόμοιο.
Έτσι, συνειδητοποίησα ότι μπορούσαμε να ξεκινήσουμε ένα κίνημα. Πλέον, κάθε εβδομάδα, έχω μαζί μου οκτώ με δέκα άτομα. Φέρνουν ρούχα, φάρμακα, φαγητό, τα πάντα. Κάνουμε βόλτα στην πόλη και μοιράζουμε πράγματα. Μερικές φορές, μοιραζόμαστε απλώς κουβέντες, γιατί οι άστεγοι χρειάζονται τις κουβέντες, χρειάζονται να αισθανθούν ότι δεν είναι μόνοι. Είναι πολύ σημαντικό αυτό.
Αν μπορείς να προσφέρεις βοήθεια, είναι καλό. Νιώθω ότι είμαι πολύ τυχερός. Όχι επειδή είμαι ποδοσφαιριστής, αλλά επειδή έχω την τύχη να μένω σε ένα σπίτι, είμαι τυχερός να έχω γεύμα και τυχερός που έχω μερικούς ανθρώπους γύρω μου να μιλήσω, να αγαπήσω. Κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν αυτήν την αγάπη επειδή ζουν στο δρόμο. Οπότε, προσπαθώ να τους φέρω φαγητό, ρούχα και φάρμακα, αλλά και αγάπη επίσης.
Επίσης προσπαθούμε να αλλάξουμε τη νοοτροπία του. Μερικές φορές, βλέπεις ότι έχουν χάσει ελπίδα. Προσπαθούμε να τους δώσουμε λίγη δύναμη, να πούμε “μην τα παρατάς, προσπάθησε να προχωρήσεις. Θα είμαι στο πλευρό σου να σου δώσω λίγη βοήθεια. Προσπάθησε να κάνεις κάτι με τη ζωή σου γιατί η ζωή δεν τελειώνει ποτέ. Κάποιες φορές, ένα βήμα είναι το ξεκίνημα ενός μεγάλου ταξιδιού.
Ο πατέρας μου δούλευε Δευτέρα με Κυριακή για να φέρει φαγητό στο οικογενειακό τραπέζι. Θυμάμαι στιγμές που με τη μητέρα μου έτρωγαν ψωμί με λάδι, μόνο αυτό είχαν. Ήθελαν να εξασφαλίσουν ότι εμείς θα έχουμε φαγητό. Όταν είδα όλα τα πράγματα που έκανε ο πατέρας μυ για μένα, συνειδητοποίησα ότι πρέπει να τα επιστρέψω στον κόσμο. Και γι’ αυτό δημιούργησα αυτό το κίνημα.
Αν το φτιάξουμε αυτό όλοι μαζί, μπορούμε να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο. Ελπίζω ότι θα μπορέσουμε να το επεκτείνουμε αυτό και πέρα από την Ελλάδα. Ίσως για όλον τον κόσμο. Δεν είμαι ο μόνος αθλητής που έχει κάτι να δώσει. Είμαστε παντού, όλοι έχουν κάτι να προσφέρουν.
Μετά από 15-16 χρόνια που παίζω στο ποδόσφαιρο, γνωρίζω πολλούς ανθρώπους. Έφτιαξα πολλές σχέσεις με διαφορετικούς ανθρώπους και νομίζω αυτό είναι κάτι σημαντικό για την βαλίτσα που κουβαλώ στη ζωή μου. Όταν μπήκα στο ποδόσφαιρο, η βαλίτσα μου ήταν πραγματικά άδεια.
Τώρα, μετά από όλα αυτά τα χρόνια, βγαίνω με γεμάτες αποσκευές. Δε μιλώ για χρήματα και υλικά πράγματα. Φυσικά, αν είσαι έξυπνος και κάνεις καλές επνδύσεις, μπορείς να σχεδιάσεις το μέλλον. Αλλά εννοώ ότι οι αποσκευές μου είναι γεμάτες από σχέσεις.
Πηγαίνω στους αστέγους επειδή είναι σημαντικό να τους δείξεις ότι γνωρίζεις πως δεν είναι εύκολο να πεις “είμαι άστεγος”. Οπότε πηγαίνουμε σε αυτούς για να ξεκινήσουμε μια συζήτηση, να τους πούμε “δεν έχω κανένα πρόβλημα με αυτό, είμαι εδώ για σένα. Είμαι εδώ επειδή ήμουν στην ίδια κατάσταση παλιά. Πιθανώς όχι στον ίδιο βαθμό, αλλά έρχομαι στο πλάι σου.
Μου αρέσει να μιλώ με του ανθρώπους για να καταλάβω πώς κατέληξαν να είναι άστεγοι. Μερικές φορές έχουν πρόβλημα με του γονείς τους, άλλες επειδή έχασαν τη δουλειά τους. Χρειάζεται να ξεκινήσεις από την κατάσταση του άστεγου. Μερικές φορές αν φτάσεις σε ένα σημείο είναι επειδή ίσως έκανες προηγουμένως κάποιο λάθος. Αλλά όλοι κάνουν λάθη στη ζωή. Έχω κάνει λάθη, κι εσείς μπορεί να κάνετε.
Το πιο σημαντικό πράγμα είναι να καταλάβεις ποιο ήταν το λάθος και να προσπαθήσεις για επανεκκίνηση. Γι’ αυτό θέλω να είμαι εκεί γι’ αυτούς. Για να πω “πάμε, δεν τελείωσε τίποτα. Χρειάζεσαι βοήθεια γι’ αυτό ή για εκείνο. Ας βρούμε τη βοήθεια που χρειάζεσαι, αλλά χρειάζεται να πιέσεις τα πράγματα, να πιστέψεις σε ένα άλλο μέλλον”.
Κάποιοι συμπαίκτες μου ήδη έχουν έρθει μαζί μου. Είπαν ότι τους άρεσε αυτό που κάναμε και ήθελαν να έρθουν. Δε χρειάστηκε να τους ρωτήσω. Πρέπει να έρχονται οικειοθελώς επειδή πιστεύουν ότι είναι καλό.
Αν το πιστεύουν αυτό, είναι ευπρόσδεκτοι. Όλοι είναι ευπρόσδεκτοι. Ήρθαν μαζί μου και φίλοι του ΠΑΟΚ. Δούλεψαν μαζί με τους φίλους του Άρη και αυτό μου δείχνει ότι μερικές φορές, ένα καλό κίνημα μπορεί να ενώσει τους ανθρώπους. Μερικές φορές μπορείς να λύσεις πολλά προβλήματα, κάνοντας απλά ένα πράγμα».
