Τραγελαφικές και επικίνδυνες καταστάσεις εκτυλίσσονται στην ψυχιατρική του ΠΓΝ Πατρών, με τις εικόνες σε καθημερινή βάση και όταν η κλινική είναι ανοιχτή να παραπέμπουν στο Μεσαίωνα.
Η κατάσταση πλέον έχει βγει εκτός ελέγχου, με πολλές από τις πράξεις διαχείρισης πασχόντων από ψυχιατρική νόσο να είναι κάτι παραπάνω από παράνομες. Δεν είναι τυχαίο ότι για την ακινητοποίηση ατόμων να οποία είναι σε διέγερση, κατά παράβαση κάθε νομιμότητας καλούνται και αναλαμβάνουν δράση ένστολοι αστυνομικοί οι οποίοι μάλιστα οπλοφορούν. Το γεγονός έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις ενώ αντίκειται σε κάθε πρωτόκολλο διαχείρισης ψυχιατρικών περιστατικών.
Παράλληλα αποτελεί πρακτική υψηλού ρίσκου, καθώς άτομα που βρίσκονται σε κρίση πολλές φορές είναι δύσκολο να ελεγχθούν και υπάρχει κίνδυνος να αποσπάσουν οπλισμό. Σε πολλές περιπτώσεις οι αστυνομικοί αναζητούν στο χώρο του νοσοκομείου ένα ασφαλές σημείο προκειμένου πριν επέμβουν να εναποθέσουν τον οπλισμό τους, αλλά κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό.
Συνταγές «καθήλωσης»
Την ώρα που το θέμα της αναγκαστικής ακινητοποίησης σε ασθενείς που μεταφέρονται ακούσια στις ψυχιατρικές κλινικές αποτελεί σημείο αντιπαράθεσης μεταξύ των ψυχιάτρων, στην κλινική του Ρίου για να ακινητοποιήσουν με ιμάντες ασθενείς που βρίσκονται σε κρίση χρησιμοποιούνται άντρες της ΕΛ.ΑΣ. οι οποίοι αφενός δεν έχουν καμία εμπειρία στη διαχείριση τέτοιων θεμάτων και αφετέρου η περιβολή τους σε πολλές των περιπτώσεων προκαλεί ακόμα μεγαλύτερη υπερένταση.
Μεταξύ άλλων προκύπτει το ερώτημα γιατί η συγκεκριμένη κλινική δεν καλεί το προσωπικό ασφαλείας που εργάζεται εκεί να διαχειριστεί περιστατικά υπερδιέγερσης και με ποια κριτήρια χρησιμοποιούνται βασανιστικές μέθοδοι από άτομα τα οποία μπορούν κατά την εμπλοκή τους σε πράξεις ακινητοποίησης να προκαλέσουν λόγω άγνοιας ακόμα και σοβαρούς τραυματισμούς σε ψυχικά πάσχοντες.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Νεολόγος
