Επίθεση στον Επικεφαλής της αυτοδιοικητικής παράταξης «ΑΚΙΔΑ», Παναγιώτη Κουνάβη, στη Δυτική Αχαΐα, εξαπολύει το ιδρυτικό στέλεχος του σχηματισμού, Γιώργος Αθανασόπουλος.Μέσω της ανάρτησή του στα social media, σύμφωνα με αυτοδιοικητικούς της περιοχής, «περιγράφει το πολιτικό σκηνικό των τελευταίων ετών στη Δυτική Αχαΐα».Αξίζει να σημειώσουμε πως ο «Νεολόγος» των Πατρών επικοινώνησε με τον κ. Κουνάβη ζητώντας την άποψή του, ωστόσο εκείνος επιφυλάχθηκε να απαντήσει στον κ. Αθανασόπουλο μέσω της νομικής οδού.
Η επίμαχη ανάρτηση
Ο κ. Αθανασόπουλος έγραψε συγκεκριμένα στο Facebook:
«Φίλε Γιάννη (σ.σ. Κριμπάς) με αφορμή την τοποθέτησή σου σε χθεσινή ανάρτησή μου, επειδή ένοιωσα, ότι καλοπροαίρετα, μου κουνάς το δάχτυλο, βρήκα ευκαιρία να τοποθετηθώ. Δεν με νοιάζει που ο Κουνάβης άλλαξε στρατόπεδο ενδεχομένως και από ανάγκη για να στηρίξει οικονομικά την οικογένειά του.
Καλά έκανε…
Δεν του συγχωρώ όμως, ότι έφυγε μαζί με την ΑΚΙΔΑ (ενδεχομένως γιατί σαν επικεφαλής παράταξης μπορούσε να διαπραγματευτεί καλύτερα προς ίδιον όφελος). Αποτέλεσμα αυτού να παρασύρει στη πολιτική ανυποληψία και εμάς που μιλάγαμε δυνατά για αυτά που πρέσβευε η ΑΚΙΔΑ. Και πρέσβευε την ανάδειξη των σημαντικών προβλημάτων του τόπου και την ανάδειξη του φαινομένου της ανακύκλωσης των ιδίων πολιτικών προσώπων, στο όνομα κάποιου εχθρού…
Για να γίνω σαφής λοιπόν Γιάννη μου ας εξηγήσω τι θεωρούσαμε ανακύκλωση.
Θεωρούσαμε το όλοι μαζί με τον Αντρέα ενάντια στο Θανάση πού ήταν πρωτοπαλίκαρο του Σάκη.
Στην συνέχεια οι περισσότεροι μαζί με τον Θανάση πήγαν με τον Χρήστο, που πήρε τη θέση του Αντρέα που έφυγε νωρίς…, ενάντια στον Σάκη που επανήλθε και πήγαν και κάποιοι μαζί του όπως και εσύ Γιάννη μου….
Μετά ο Σπύρος, που ήταν μαζί με τον Χρήστο εναντίον του εχθρού Σάκη, έφυγε από τον Χρήστο και μαζί με τον Σάκη πού από αποδιοπομπαίος τράγος έγινε “έμπειρος αυτοδιοικητικός παράγοντας”, μαζί με τον Αντρέα που είχε φύγει και αρκετούς άλλους πήγαν κόντρα στον καινούργιο εχθρό που ήταν ο Χρήστος, υπό την υψηλή επιστασία του καλού μου φίλου Γιάννη “μπουμπούνα.”
Μετά τη νίκη στις εκλογές ο Σπύρος απομάκρυνε τον Σάκη, γιατί ξαναέγινε τοξικός παράγοντας, έφερε στο δήμο το Γρηγόρη σε νευραλγικό πόστο (σε όσους δε, εξέφρασαν αντιρρήσεις και έκαναν κριτική σε αυτή του την επιλογή ,απάντησε με εντελώς απαξιωτικό τρόπο). Στην πορεία όμως, ο Γρηγόρης μαζί με τον Σάκη που αποφάσισε να κάνει ότι έκανε για τον Σπύρο στις προηγούμενες εκλογές, έφτιαξαν συνδυασμό ενάντια στο Σπύρο.
Τώρα φεύγουν οι μισοί δημοτικοί σύμβουλοι του Σπύρου να πάνε με το Γρηγόρη, θα έρθουν όμως ενδεχομένως, δημοτικοί σύμβουλοι του Χρήστου (που τώρα δεν είναι κακός) που θα στήριζαν τον Φίλιππο, αλλά “δεν τραβάει”.
Εν τω μεταξύ, ο αντιδήμαρχος Βασίλης μέμφεται τον αντιδήμαρχο Κώστα γιατί έκανε στο δήμαρχο Σπύρο ό,τι είχε κάνει αυτός πριν τέσσερα χρόνια στον δήμαρχο Χρήστο….
Και όλα αυτά πάντα ενάντια σε έναν εχθρό που έρχεται….
Και όλα αυτά την στιγμή που τα σημαντικά προβλήματα παραμένουν.
Την στιγμή που η φυσιογνωμία της αγαπημένης μου Αχαγιάς, αλλάζει οριστικά και αμετάκλητα.
Η αλόγιστη επεκτατικότητα των τσιγγάνων, με την ανοχή όλων, στις έκνομες ενέργειες (επικεντρώσαμε το πρόβλημα στην ηχορύπανση λες και αυτό ήταν το μείζον θέμα) και στο όνομα μιας θεμιτής ή αθέμιτης διαχρονικής ψηφοθηρίας, σβήνει οριστικά και αμετάκλητα την Αχαγιά από τον χάρτη οσονούπω.
Ήδη έχουν φτάσει στις παρυφές της πλατείας Παπαγιαννοπούλου και πλησιάζει ο καιρός που θα αντιστραφούν τα πράγματα και οι λαϊκοί θα παρακαλάνε να πουλάνε τα σπίτια τους για ένα κομμάτι ψωμί, όταν θα έχουν περικυκλωθεί αυτά, από τεράστιες οικοδομές των φίλων μας τσιγγάνων.
Σου περιγράφω λοιπόν, Γιάννη μου το πολιτικό τοπίο και ένα μεγάλο πρόβλημα στην περιοχή και θα χαιρόμουν πάρα πολύ να ασχοληθείς εκτενέστερα με ένα από τα τόσα σοβαρά και όχι με “γκρίνιες…”
Κάπως έτσι λοιπόν, 5 – 10 άνθρωποι, που είχαμε τότε τις ίδιες ανησυχίες, φτιάξαμε την ΑΚΙΔΑ με αιχμή του δόρατος τον Τάκη, πράγματα τα οποία είναι γνωστά ,ο οποίος και πολυγραφότατος υπήρξε και αγωνιστής…
Προσωπικά από την μια κρατάω τον Τάκη που κάτσαμε μπροστά από το μνημείο για να μην καταθέσουν στεφάνι οι ροπαλοφόροι χρυσαυγίτες ,από την άλλη όμως θεωρώ καθήκον μου να πολεμήσω όσο μπορώ τις πολιτικές του πρακτικές.
Γιατί για τους δικούς του λόγους συνέπλευσε με όλα αυτά πού καταγγέλλαμε.
Πρακτικές που πάνω από όλα τις θεωρώ ανέντιμες….
Εύχομαι λοιπόν σε κάποια στιγμή να ωριμάσουν οι συνθήκες και να πάψουμε να συσπειρωνόμαστε, κάθε φορά ενάντια και σε έναν διαφορετικό εχθρό και να εστιάσουμε στον πραγματικό εχθρό πού είναι τα αληθινά προβλήματα του τόπου και να μπορούμε για πολλά χρόνια ακόμα να τσακωνόμαστε με την ησυχία μας στην πλατεία».
*Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Νεολόγος
