Εκτός… πρίζας η στροφή
Είμαστε αρκετά μακριά σε αυτή την πόλη στο να προχωρήσουμε από τα συμβατικά οχήματα στα εναλλακτικά της ηλεκτροκίνησης και ειδικότερα στον τομέα των αυτοκινήτων (των λεγόμενων E.V.), πλαίσιο της πράσινης μετακίνησης και της βελτίωσης της ποιότητας ζωής στα μεγάλα αστικά κέντρα.
Το παραπάνω συμπέρασμα δεν χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη έρευνα για να εξαχθεί. Αρκεί να λάβουμε υπόψη μας ότι τα ηλεκτρικά οχήματα που κυκλοφορούν στους δρόμους της Πάτρας, ζήτημα είναι αν ξεπερνούν τα 70 με 80 στον αριθμό.
Το λέμε αυτό κατά προσέγγιση γιατί τα ακριβή στοιχεία δεν υπάρχουν ούτε στη διάθεση της αρμόδιας υπηρεσίας της Διεύθυνσης Μεταφορών η οποία δεν έχει ξεχωριστή λίστα για τα ηλεκτρικά οχήματα που ζητούν άδεια κυκλοφορίας, αλλά τα περιλαμβάνει όλα μαζί, στην ίδια λίστα με τα συμβατικά, δηλαδή με τα βενζινοκίνητα, τα πετρελαιοκίνητα και αυτά που κινούνται με υγραέριο.
Λείπει έτσι ένα σημαντικό επίσημο στοιχείο που θα μπορούσε να δώσει μια εικόνα στους αρμόδιους φορείς για την προσπάθεια που γίνεται από το σύνολο της πολιτείας για το πέρασμα στην « πράσινη» μετακίνηση που θεωρείται ωφέλιμη για το περιβάλλον μιας πόλης, αλλά και για τη τσέπη ενός νοικοκυριού.
Μόνο αν έχεις δικό σου χώρο
Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Ο Γιώργος Σινογιώργος είναι ίσως ένας από τους πρώτους πατρινούς που κυκλοφόρησε στους δρόμους της Πάτρας με ηλεκτρικό αυτοκίνητο. Αυτή τη στιγμή διαθέτει δύο ηλεκτρικά αυτοκίνητα, ένα για μεγάλες αποστάσεις και ένα για πιο μικρές.
Ο ίδιος όταν τον ρωτούν την γνώμη του για προχωρήσει κάποιος στην αγορά ενός ηλεκτρικού αυτοκινήτου, απαντά με μια ερώτηση: «Διαθέτεις δικό σου χώρο για να φορτίζεις το όχημα σου;».
«Για μένα είναι το βασικό κριτήριο που θα πρέπει να λάβει υπόψη του κάποιος που θέλει να αγοράσει ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο» μας λέει μιλώντας στον «Ν». «Αν έχει δικό του χώρο τότε του απαντάω θετικά και του λέω προχώρα . Αν δεν έχει τότε του λέω να μην το κάνει..».
Η μέση τιμή της κιλοβατώρας
Ο λόγος για την ερώτηση και την απάντηση που δίνει σε όσους ενδιαφέρονται για να κάνουν αυτή την ριζική αλλαγή στις μετακινήσεις τους, έχει να κάνει με την απουσία των αντίστοιχων υποδομών για την ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης.
Οι υποδομές αυτές δεν είναι άλλες από τα σημεία – σταθμούς φόρτισης των οχημάτων. «Η μέση τιμή έξω για την φόρτιση ενός ηλεκτρικού αυτοκίνητα είναι στα 0,45 λεπτά τη κιλοβατώρα. Όταν έχεις όμως έναν δικό σου χώρο και φορτίζεις μόνο σου το αυτοκίνητο, τότε το μέσο κόστος της δαπάνης πέφτει στα 0,20 με 0, 25 λεπτά την κιλοβατώρα.
Αν κάνεις συχνά μεγάλες αποστάσεις και διανύεις χιλιόμετρα, αυτό σε συμφέρει. Αν όχι, τότε και πάλι καλύτερα να μείνεις με το συμβατικό όχημα που έχεις».
Σύμφωνα με τον κ. Σινογιώργο, μετακινούμενος κάποιος εντός πόλεως με ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο θα αργήσει αρκετά ο καιρός που θα κάνει απόσβεση των χρημάτων που έδωσε τόσο για την αγορά του αυτοκινήτου, όσο και για την αγορά ενός σταθμού φόρτισης.
Πόσο κοστίζει ένα αυτοκίνητο
Ένας σταθμός φόρτισης αυτοκινήτου ξεκινάει από τα 800 με 900 ευρώ και μπορεί να φτάσει τις 3.000 με 4.000, ανάλογα με τις δυνατότητες που έχει.
Η τιμή ενός ηλεκτρικού αυτοκίνητου ξεκινάει από τα 25.000 ευρώ και μέσα σε αυτά συμπεριλαμβάνεται και η επιδότηση που δίνει το κράτος, επιδότηση που φτάνει στο ανώτατο επίπεδο στα 8.000 ευρώ.
Όμως, σύμφωνα με τα όσα διευκρινίζει στον «Ν», ο Γιώργος Σινογιώργος, τα 25.00 ευρώ είναι ένα ποσό που αφορά τα μικρά αυτοκίνητα, τύπου smart, δηλαδή αυτά που κινούνται κυρίως εντός του αστικού ιστού και της περιφέρειας, χωρίς όμως να είναι σε θέση να κάνουν μεγάλα ταξίδια και να διανύσουν μεγάλες αποστάσεις.
Τα μεγαλύτερα τύπου ηλεκτρικά οχήματα ξεκινούν από τα 35.000 με 40.000 ευρώ (συμπεριλαμβανομένου και σε αυτή την περίπτωση της επιδότησης) και φτάνουν από εκεί και πέρα ακόμα πιο ψηλά, ανάλογα με το μοντέλο και τη μάρκα της εταιρείας του αυτοκινήτου.
Διστακτικοί και δικαιολογημένα
Οπότε για να πάρει κάποιος ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο για μεγάλες αποστάσεις ή τέλος πάντων να μπορεί να ταξιδέψει με αυτό και να μην το θέλει μόνο για τις μετακινήσεις του στην πόλη (η πλήρης φόρτιση κρατάει για 150 χιλιόμετρα περίπου, ανάλογα με την ταχύτητα και τον τύπου του αυτοκινήτου) χρειάζεται να δώσει ένα αρκετά αξιοσέβαστο ποσό που σίγουρα τα περισσότερα νοικοκυριά, αδυνατούν να διαθέσουν.
Ακόμα και αν γνωρίζουν ότι μακροπρόθεσμα θα μπορέσουν να κάνουν απόσβεση. Άρα, κάθε άλλο παρά απορίας άξιον, είναι το γεγονός ότι η ηλεκτροκίνηση προχωράει με βήματα χελώνας όχι μόνο στην Πάτρα, αλλά και γενικότερα στην επικράτεια.
Με βήματα χελώνας, όχι μόνο από πλευράς υποδομών – εκκρεμούν ακόμα οι εισηγήσεις του υπουργείου στα σχέδια που έχει εκπονήσει ο κάθε δήμος για τους σταθμούς μεταφόρτωσης – αλλά και από πλευράς επιλογής των οδηγών.
Πρέπει να δοθούν κίνητρα
Οι οδηγοί, παρά την αύξηση της τιμής των καυσίμων, παρά τα μηδενικά τέλη που πληρώνεις όταν έχεις ένα ηλεκτρικό όχημα, είναι τουλάχιστον διστακτικοί στην στροφή που θέλει να δώσει το κράτος και η πολιτεία στην ηλεκτροκίνηση.
«Προσωπικά στράφηκα στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα για οικονομικούς λόγους κυρίως, επειδή γνώριζα ότι κάνω μεγάλες αποστάσεις και ταξιδεύω. Όμως αν θέλει η πολιτεία να δίνει το θέμα της ηλεκτροκίνησης σοβαρά θα πρέπει σίγουρα να δώσει τα ανάλογα κίνητρα» καταλήγει ο κ. Σινογιώργος.
