Στις 14 Ιανουαρίου, συμπληρώθηκαν 400 χρόνια από τη γέννηση του Μολιέρου, το 1622, ενός από τους σπουδαιότερους θεατρικούς συγγραφείς στον κόσμο και το ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης συμμετέχει στη γιορτή. Tο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρούμελης τη θεατρική περίοδο 2021-2022, επέλεξε να παρουσιάσει την παγκοσμίως γνωστή κωμωδία, «Ο κατά φαντασίαν ασθενής». Με μια σύγχρονη σκηνοθετική ματιά και σε καινούρια απόδοση, στην παράσταση καθρεφτίζεται με ζωντάνια η εποχή του σπουδαίου δραματουργού στη Γαλλία του 17ου αιώνα.
Η παράσταση ανεβαίνει και στην Αθήνα, έως 1 Μαρτίου κάθε Δευτέρα και Τρίτη, στο θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου, με το κοινό να ανταποκρίνεται με ενθουσιασμό και να βάζει τα γυιλά σε όλους.
«Ειχα καιρό να περάσω τόσο καλά» λέει μία κυρία φεύγοντας. «Ο κατά φαντασίαν ασθενής» είναι το εμβληματικό και τελευταίο έργο του δημοφιλούς δημιουργού και παρουσιάστηκε πρώτη φορά στο Παρίσι το 1673, με τον ίδιο το συγγραφέα στο ρόλο του πρωταγωνιστή.
Μία από τις πιο διάσημες κωμωδίες του παγκόσμιου θεάτρου, μια αξεπέραστη δημιουργία χαράς, με υπέροχους χαρακτήρες και μνημειώδεις στιγμές, παρουσιάζεται για πρώτη φορά από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρούμελης, σε πρωτότυπη σκηνοθεσία και μουσική του Κώστα Γάκη, με πολλούς ταλαντούχους νέους πρωταγωνιστές, ζωντανή μουσική και έναν νεανικό, υψηλής ενέργειας θίασο.
«Ο κατά φαντασίαν ασθενής» στο θέατρο Βασιλάκου από το ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης
Ο Καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης, Νίκος Ορφανός, μιλώντας στο iefimerida αναφέρει για τον ρόλο των Δημοτικών Περιφερειακών θεάτρων και την παράστασή τους. «Τα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα είναι θεσμός που νομοθέτησε η Μελίνα Μερκούρη, ως υπουργός πολιτισμού του ΠΑΣΟΚ, στην πρώτη υπουργική της θητεία, το 1983. Στόχος να λειτουργήσουν επαγγελματικά θέατρα στην Ελληνική περιφέρεια, ώστε η θεατρική τέχνη, με τα πολλαπλά οφέλη που προφέρει ως αγωγή στους πολίτες, να διαχυθεί εκεί που υπήρχε μόνον ευκαιριακά. Μην ξεχνάμε πως κάθε αρχαία Ελληνική πόλη είχε απαραιτήτως και το θέατρό της, δίπλα στην αγορά και το θεραπευτήριο, ως αναπόσπαστο κομμάτι της ποιότητας ζωής».
«Καρπός της αείμνηστης Μελίνα και του οράματός της, τα ΔΗΠΕΘΕ λειτούργησαν και λειτουργούν σε αρκετές πόλεις, με προβλήματα, δυσκολίες αλλά και εξαιρετικά αποτελέσματα. Είναι ο σημαντικότερος και μακροβιότερος θεσμός της πολιτιστικής αποκέντρωσης, ενός, ίσως, φθαρμένου όρου, αλλά σήμερα, σχεδόν τέσσερις δεκαετίες από την ίδρυση τους, ο θεσμός πρέπει επειγόντως να αναμορφωθεί, ώστε να αντιμετωπίσει έναν κόσμο που άλλαξε δραστικά στον 21ο αιώνα σε όλα τα επίπεδα» αναφέρει ο Νίκος Ορφανός.
«Η Αθήνα εξακολουθεί να είναι μια “μπουκωμένη” θεατρική μητρόπολη, με αναρίθμητα θέατρα, θιάσους και πρεμιέρες να συνωστίζονται κάθε χρόνο, ενώ άλλες πόλεις της περιφέρειας βλέπουν θέατρο μόνο κάποια καλοκαίρια και αν. Είχα την τύχη αρχές του 2021, να αναλάβω την καλλιτεχνική διεύθυνση του ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης» λέει ο Νίκος Ορφανος, «στο οποίο εργάστηκα πρώτη φορά ως επαγγελματίας ηθοποιός το 1992. Ένα θέατρο σε μια πόλη, τη Λαμία, που γνωρίζω καλά, ως γενέθλια πόλη της μητέρας μου, στα πλαίσια ενός θεσμού που αγαπώ πολύ, καθώς επανειλημμένα έχω εργαστεί σε ΔΗΠΕΘΕ σε υπέροχες παραστάσεις».
Πηγή: iefimerida.gr
