Σφοδρή επίθεση στην κυβέρνηση και προσωπικά στον Κυριάκο Μητσοτάκη, αλλά και στον ΣΥΡΙΖΑ εξαπέλυσε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ Νίκος Ανδρουλάκης στη συνεδρίαση της Κ.Π.Ε για την ανακοίνωση των υποψήφιων ευρωβουλευτών του κόμματος.
Ο κ. Ανδρουλάκης κάλεσε τους πολίτες να ενώσουν δυνάμεις για ένα ισχυρό κόμμα στις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου «που θα σημάνει την ημερομηνία λήξης της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας» και που θα φέρει το ΠΑΣΟΚ στη θέση τη αξιωματικής αντιπολίτευσης.
«Ένα ισχυρό ΠΑΣΟΚ, Αξιωματική Αντιπολίτευση, σημαίνει ημερομηνία λήξης της κυβέρνησης της Νέα Δημοκρατίας», υπογράμμισε.
«Στις διπλές εθνικές εκλογές, τα θυμάστε πάρα πολύ καλά, μας είχαν ξεγραμμένους. Έλεγαν ότι θα συνθλιβούμε μεταξύ των δύο αναμετρήσεων, αν δεν επιλέγαμε με ποιον θα πάμε ως βολικοί εταίροι. Εμείς όχι μόνο αντέξαμε, όχι μόνο μεγαλώσαμε αλλά έχουμε ένα κίνημα ανανεωμένο, ισχυρό, με προοπτική να είναι η δύναμη ανατροπής των πολιτικών συσχετισμών στην πατρίδα μας. Αποδείξαμε με τον αγώνα μας, τον καθημερινό μας αγώνα, τη διαχρονικότητα των ιδεών, των αρχών και των αξιών μας. Αποδείξαμε, όμως, και κάτι άλλο. Τη δύναμη του απλού κόσμου του ΠΑΣΟΚ, που δεν προσκύνησε τα δύσκολα χρόνια»είπε ο κ. Ανδρουλάκης και συνέχισε:
«Οι πρωταγωνιστές της προσπάθειάς μας είναι καθημερινοί άνθρωποι, όπως θα δείτε και στο ψηφοδέλτιό μας. Καθημερινοί άνθρωποι και όχι εκπρόσωποι μιας βολεμένης ελίτ, που έμαθε να κάνει επενδύσεις όχι με το δικό της χρήμα, αλλά με το δημόσιο χρήμα του ελληνικού λαού. Μια ισχυρή οικονομική ελίτ που εκμεταλλεύεται τις χρόνιες παθογένειες του κράτους για να διευκολύνει τις business της».
«Αυτές ακριβώς τις παθογένειες είναι που χρησιμοποιεί κάθε φορά ο κ. Μητσοτάκης για να δικαιολογήσει τις αποτυχίες του. Όμως, δεν δείχνει καμία συναίσθηση, δεν δείχνει καμία διάθεση να αντιμετωπίσει αυτές τις παθογένειες για έναν πολύ απλό λόγο: Αυτές οι παθογένειες είναι που του δίνουν τη δυνατότητα για να συμπεριφέρεται στο κράτος ως λάφυρο για να ενισχύει τα πελατειακά του δίκτυα. Κι έτσι να αναπαράγει την εξουσία του. Μια εξουσία αδιαφάνειας και αναξιοκρατίας».
