Ξεκάθαρο «όχι» έστειλαν οι σχολικές μονάδες της Πάτρας προς το υπουργείο Παιδείας για το σύστημα αυτό – αξιολόγησης που επιχειρεί να περάσει σε όλες τις βαθμίδες της δημόσιας εκπαίδευσης.
Από τις 250 σχολικές μονάδες που εκτιμάται ότι ανέρχεται το σύνολο τους στις επικράτειες του δήμου της Πάτρας, της Δυτικής Αχαΐας και του Ερυμάνθου, είναι χαρακτηριστικό ότι στο σύστημα εγράφησαν μόλις οι τρεις.
Σε επίπεδο εκπαιδευτικών στο πλαίσιο της εσωτερικής αξιολόγησης που αποτελεί μία βασική πτυχή του συστήματος κυριάρχησε η αποχή, αφού το 95% των δασκάλων στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, αλλά των καθηγητών στην δευτεροβάθμια, ακολουθώντας την κατεύθυνση τους συνδικαλιστικών τους οργάνων, δεν συμμετείχαν καν στην όλη διαδικασία.
Το «κλειδί» της συσπείρωσης
«Είναι μία σημαντική νίκη για όλη την εκπαιδευτική κοινότητα της Αχαΐας και το συνδικαλιστικό της κίνημα που έδειξε το σθένος της» τονίζει ο γενικός γραμματέας του συλλόγου δασκάλων και νηπιαγωγών Πάτρας Στέλιος Παλάρμας και συνεχίζει: «Μπορέσαμε και πείσαμε τους γονείς ότι αυτό το σύστημα αξιολόγησης, δεν αφορά τόσο τους εκπαιδευτικούς, αλλά εκείνους που θίγει κυρίως είναι τους ίδιους και τα παιδιά τους. Το σημείο στο οποίο θα καταλήγαμε θα ήταν να πληρώνουν οι γονείς από τη τσέπη τους τα χρήματα για την λειτουργικότητα των σχολείων των παιδιών τους και την βελτίωση των υποδομών τους».
Σχολεία αρίστων και ταξικών κριτηρίων
Επιπλέον, σύμφωνα με τα όσα ορίζουν οι λειτουργίες, οι μηχανισμοί και το ευρύτερο σχέδιο δράσης του συστήματος, η κατάληξη της όλης διαδικασίας θα ήταν η ιεράρχηση των σχολείων με γνώμονα κριτήρια που στην τελική ανάλυση, δεν θα διέφεραν σε μεγάλο βαθμό από τα ταξικά μιας ευρύτερης κοινωνίας.
Με λίγα λόγια μέσα από το σύστημα αυτό, θα καθορίζονταν τα σχολεία των αρίστων, των μετρίων και των χαμηλότερων κοινωνικών βαθμίδων που θα αποτελούνταν από παιδιά λαϊκών οικογενειών, μεταναστών ή ευάλωτων κοινωνικών ομάδων (βλέπε ρομά, τσιγγάνους κτλ).
Πεδία αξιολόγησης και ομάδες δράσεις
Το σύστημα αυτοαξιολόγησης, σύμφωνα με το σχέδιο του υπουργείου θα εφαρμοζόταν στο πλαίσιο «της συνεχής βελτίωσης της ποιότητας του παρεχόμενου εκπαιδευτικού́ έργου» όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στο αντίστοιχο άρθρο της η εφημερίδα της κυβερνήσεως.
Περιλαμβάνει δυο πεδία αξιολόγησης, το εσωτερικό, κύριο όργανο του οποίου είναι ο σύλλογος διδασκόντων της κάθε σχολικής μονάδας και το εξωτερικό, αρχικά από τους Συντονιστές Εκπαιδευτικού́ Έργου Παιδαγωγικής Ευθύνης και σε δεύτερη φάση από το ΠΕ.Κ.Ε.Σ.
Ο σύλλογος των διδασκόντων της κάθε σχολικής μονάδας θα είναι χωρισμένος σε ομάδες δράσεις, με κάθε εκπαιδευτικό να έχει υποχρεωτική συμμετοχή σε τουλάχιστον σε δυο από αυτές και την κάθε ομάδα να έχει τον δικό της άξονα, βγάζοντας την έκθεση αξιολόγησης για τον κάθε άξονα ξεχωριστά, βάση της οποίας θα βάζουν την αντίστοιχη βαθμολογία οι Συντονιστές του Εκπαιδευτικού Έργου.
Η βαθμολογία και οι τέσσερις κλίμακες
Η βαθμολογία δεν θα είναι αόριστη ούτε τυπική, αλλά θα έχει συγκεκριμένες επιπτώσεις και συνέπειες για την κάθε σχολική μονάδα.
Άλλωστε, το σύστημα συμπεριλαμβάνει κλίμακες αξιολόγησης σε τετράβαθμη κλίμακα, κάτι που σήμαινε ότι κάποια σχολεία θα αντιμετώπιζαν άμεσα ή μακροπρόθεσμα τον κίνδυνο ακόμα και της παύσης της λειτουργίας τους.
Οι τέσσερις αυτές κλίμακες, έτσι όπως έχουν κωδικοποιηθεί από το υπουργείο Παιδείας φανερώνουν από μόνες τους τον σκοπό τους. 1 = μη επαρκής λειτουργιά, με αρκετά́ σημεία προς βελτίωση, 2 = επαρκής λειτουργιά με κάποια σημεία προς βελτίωση, 3 = καλή́ λειτουργιά, με ελάχιστα σημεία προς βελτίωση, 4 = εξαιρετική́ λειτουργιά.
Συγχωνεύσεις και σχολεία «μαμούθ»
Αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας; «Μόνο στην Πάτρα με βάση τις συνθήκες που υπάρχουν σε ορισμένες σχολικές μονάδες που αποτελούν τον καθρέπτη της κάθε κοινωνίας, θα είχαμε πιστεύω τουλάχιστον 15 σχολεία που κάποια στιγμή θα αφανίζονταν από τον σχολικό χάρτη» τονίζει ο κ. Παλάρμας.
«Μέσα από όλη αυτή την διαδικασία, σε μία μακροπρόθεσμη προοπτική που θα κατάληγε σε συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων θα δημιουργούνταν «σχολεία μαμούθ», με 400 και 500 μαθητές, κάτι που ασφαλώς θα δυσκόλευε την εκπαιδευτική διαδικασία και την ποιότητα του εκπαιδευτικού έργου, όμως θα ελάφρυνε το δημόσιο ταμείο από τα ήδη ελάχιστα χρήματα που δίνει για τις σχολικές ανάγκες και την παιδεία».
Κ.Α.
(εφ. Νεολόγος)
