Του Διονύση Ζακυνθινού
Η είδηση είναι ευρέως γνωστή, καθώς έκανε σύντομα τον γύρο του κόσμου. Τα σωστικά συνεργεία στην Σμύρνη κατάφεραν και έσωσαν ένα κοριτσάκι τριών ετών, που είχε παγιδευτεί σε ερείπια, μετά από 65 ολόκληρες ώρες!
Η μικρή Ελίφ ήταν εγκλωβισμένη σε κτίριο που κατέρρευσε από τον σεισμό των 6,7 Ρίχτερ, την περασμένη Παρασκευή, αλλά μετά από υπεράνθρωπες προσπάθειες των διασωστών κατάφερε να βγει ζωντανή από τα χαλάσματα, προκαλώντας συγκίνηση και δάκρυα χαράς.
Άραγε, τι να σκέφτηκε ο Ανδρέας Μπόγδανος βλέποντας τη συγκλονιστική διάσωση του τρίχρονου κοριτσιού; Σίγουρα θα θυμήθηκε την αντίστοιχη, ίδια, περιπέτεια που βίωσε, και που αναμφίβολα τον χάραξε για την υπόλοιπη ζωή του.
Ας γυρίσουμε τον χρόνο 25 χρόνια πίσω. Όσοι δημοσιογράφοι έσπευσαν στο Αίγιο λίγο μετά από τον καταστροφικό σεισμό που το έπληξε, στις 15 Ιουνίου του 1995, επικεντρώθηκαν γρήγορα σε δύο σημεία.
Το ένα ήταν η οδός Δεσποτοπούλου, όπου μια πολυκατοικία είχε σχεδόν καταρρεύσει, και το άλλο ήταν το ξενοδοχείο «Ελίκη», στα Βαλιμίτικα, το οποίο είχε την ίδια τύχη. Και τα δύο κτίρια, κυρίως λόγω κατασκευαστικών αστοχιών, δεν άντεξαν το ισχυρό χτύπημα του εγκέλαδου, με τραγικό απολογισμό δεκάδες νεκρούς.
Όμως, στην πολυκατοικία της οδού Δεσποτοπούλου διαδραματίστηκε μια συγκλονιστική ιστορία που συγκίνησε το πανελλήνιο. Στα ερείπια της είχε εγκλωβιστεί ένα αγόρι, ο 8χρονος Ανδρέας Μπόγδανος. Τα σωστικά συνεργεία μιλούσαν μαζί του αφότου τον εντόπισαν, προσπαθώντας να τον εμψυχώσουν μέχρι να έρθει η καθοριστική στιγμή του απεγκλωβισμού του.
Όταν αυτό συνέβη, μετά από 44 ώρες, με το παιδί να βγαίνει ζωντανό, δάκρυα χαράς, χειροκροτήματα και ιαχές πανηγυρισμών δόνησαν την ατμόσφαιρα, ενώ μια ολόκληρη χώρα παρακολουθούσε με αγωνία από την τηλεόραση το αίσιο τέλος. «Το έβγαλαν το παιδί, το έβγαλαν», φώναζαν με χαρά ο ένας στον άλλο.
Ο μικρός Ανδρέας είχε σωθεί και ο απεγκλωβισμός του ήταν για όλους μια μεγάλη νίκη της ζωής απέναντι στον θάνατο, η μυρωδιά του οποίου εκεί παρέμενε έντονη. Την ένιωθες, σε άγγιζε.
Μια αξιοσημείωτη στάση ζωής
Σε αντίθεση με πολλούς άλλους που θα το έκαναν προφανώς με περισσή προθυμία, ο Ανδρέας Μπόγδανος δεν επεδίωξε ποτέ να λουστεί από τα φώτα της δημοσιότητας, αποσκοπώντας στην προβολή του και προκειμένου να «πουλήσει» την περιπέτεια του.
Ακριβέστερα, απέφυγε συστηματικά την έκθεση του στα μέσα ενημέρωσης, αρνούμενος ακόμη και να δώσει κάποια συνέντευξη, ενώ η οικογένεια του φέρεται να απέρριψε γενναιόδωρη οικονομική πρόταση για μια διαφήμιση, από τον ίδιο, του διασημότερου αναψυκτικού στον κόσμο.
Αν μη τι άλλο, η συγκεκριμένη επιλογή δείχνει μια αξιοσημείωτη στάση, που είναι μάλλον η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. Υποδηλώνει, επίσης, ότι αρχές και αξίες δεν ξεγελιούνται από την απατηλή λάμψη της ματαιοδοξίας, δεν παρασύρονται από το εφήμερο κέρδος.
Μετά από τα όσα πέρασε ο Ανδρέας Μπόγδανος, θέλει κότσια για να προτάξεις την αξιοπρέπεια σου, να συνεχίσεις απερίσπαστος στο δρόμο που χάραξες. Τα ίδια ακριβώς κότσια που πρέπει για να έχεις ώστε να μην το βάλεις κάτω όταν έχεις καταπλακωθεί από τόνους μπετόν, θέλοντας να ζήσεις.
