Τόσες μέρες μετά τον «Ιανό» και οι ψαράδες της λιμνοθάλασσας του Μεσολογγίου και του Αιτωλικού μετράνε ακόμη τις πληγές τους από τα εκατοντάδες νεκρά ψάρια, ενώ δεν αναμένουν καμία βοήθεια από το κράτος, δεδομένου πως ποτέ κατά το παρελθόν δεν έχουν εισπράξει κανένα απολύτως βοήθημα παρά τις αλλεπάλληλες καταστροφές, που έχουν υποστεί σε αντίστοιχες περιπτώσεις!
Συγκεκριμένα το προηγούμενο χρονικό διάστημα παρατηρήθηκε μεγάλης κλίμακας θανάτωση ψαριών στη λιμνοθάλασσα του Αιτωλικού, κάτι που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην εισροή μεγάλων ποσοτήτων νερού προερχόμενου από την κεντρική λιμνοθάλασσα λόγω των έντονων ριπών ανέμων με απότομες μεταβολές στην διεύθυνση και την έντασή τους (άνοδος ανοξικών στρωμάτων νερού) προκαλώντας απώλεια στα εισοδήματα των αλιέων της περιοχής.
Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της Πανελλήνιας Ένωσης πλοιοκτητών παράκτιων Επαγγελματικών Αλιευτικών Σκαφών Δημήτρη Κοτσολιό: «περίπου 300 οικογένειες από το Αιτωλικό και το Μεσολόγγι έχουν υποστεί ακόμη μια φορά καταστροφή χωρίς να αναμένουν κανένα βοήθημα από το κράτος, το οποίο ποτέ δεν μας «κοίταξε». Το μέγεθος της ζημιάς κανείς δεν το ξέρει και κανείς δεν έχει κάνει καταγραφή, ώστε να μπορούμε να έχουμε στοιχεία κάποια στιγμή και να έχουμε την δυνατότητα σύγκρισης και διεξαγωγής ασφαλών συμπερασμάτων. Ποτέ το κράτος δεν μας έδωσε βοήθημα για την ζημιά που υπεστήκαμε. Κανείς δεν μας ρώτησε πως βγάζουμε τις υποχρεώσεις μας και τις ανάγκες μας. Αυτή τη ζημιά τη ζούμε σίγουρα μια φορά το χρόνο κάθε χρόνο. Οι ψαράδες πρέπει να αποζημιωνόμαστε εφ’άπαξ και αυτό πρέπει να το ορίσει το κράτος, γιατί, αν ποτέ λάβουμε κάποια ενίσχυση, κάτι που μέχρι τώρα δεν έχει συμβεί ποτέ στο παρελθόν, θα καθοριστεί βάση της φορολογίας μας και εμείς είμαστε ενταγμένοι σε ειδικό καθεστώς, φορολογούμαστε, δηλαδή με βάση τα μέτρα του σκάφους μας και όχι με βάση τι βγάζουμε».
Την επιστημονική προσέγγιση της ζημιάς πραγματοποιεί ο Συντονιστής του Φορέα Διαχείρισης Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου – Ακαρνανικών Ορέων Γιάννης Σελιμάς, ο οποίος τονίζει: «η θανάτωση εκατοντάδων νεκρών ψαριών οφείλεται σε ένα βαθμό στον «Ιανό», αλλά και στο γεγονός ότι υπάρχει εγκλωβισμένο υδρόθειο στα κατώτερα στρώματα του νερού. Αυτό οφείλεται στην κακή κυκλοφορία των υδάτων στην περιοχή και προκύπτει λ.χ. από αναχώματα που υπάρχουν, από την μεγάλη καθίζηση που έχουν υποστεί τα γεφύρια που χρονολογούνται ως προς την κατασκευή τους από την εποχή του Χαρίλαου Τρικούπη, καθίζηση που οφείλεται στην συχνή διέλευση οχημάτων, αλλά και λόγω της εισροής γλυκών νερών από την Λυσιμαχεία».
Σχετικά με την επίλυση του ζητήματος που ανακύπτει συχνά με τα έντονα καιρικά φαινόμενα κυρίως, όπως αναφέρει ο κ. Σελιμάς ο καλύτερος τρόπος είναι η φυσική ανανέωση των υδάτων. Σύμφωνα με τον κ. Σελιμά: «ο Φορέα Διαχείρισης Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου – Ακαρνανικών Ορέων ήδη έχει καταθέσει στο υπουργείο μελέτες για την άρση των αναχωμάτων, ενώ παράλληλα είναι σε διάλογο με τον δήμο Μεσολογγίου για την καλύτερη λειτουργία του βιολογικού του Αιτωλικού και ταυτόχρονα ζητά από τον δήμο να αλλάξει η κατεύθυνση του βιολογικού και να οδηγηθεί προς τον Αχελώο, καθώς εκεί υπάρχει πολύ μεγαλύτερη κίνηση των υδάτων και έτσι δεν θα γίνεται να εγκλωβιστούν οι ρίποι, όπως συμβαίνει στη λιμνοθάλασσα. Προϋπόθεση και σε συνδυασμό με τα παραπάνω για να λυθεί το ζήτημα είναι να σταματήσει και η ρίψη γλυκού νερού από την Λυσιμαχεία προς την λιμνοθάλασσα».
Εφημερίδα “Συνείδηση”
