Η μακροβιότερη μονάρχης της Αγγλίας, η Βασίλισσα Ελισάβετ Β’ (ή όπως είναι επίσημα γνωστή: «Ελισάβετ η Δεύτερη, με τη Χάρη του Θεού, του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας και των άλλων βασιλείων και εδαφών της, Βασίλισσα, Επικεφαλής της Κοινοπολιτείας, Υπερασπίστρια της Πίστης») για πολλούς από εμάς είναι η μόνη Βρετανίδα μονάρχης που γνωρίσαμε ποτέ.
Κι όμως, χάρη σε μια πρωτοφανή τροπή της μοίρας η Ελισάβετ ανέλαβε τον θρόνο.
Η Ελισάβετ γεννήθηκε το 1926, ο πατέρας της, Γεώργιος ΣΤ’, δεν ήταν βασιλιάς. Ο πατέρας του, Γεώργιος Ε’, κυβερνούσε το βασίλειο και βρισκόταν στην εξουσία μόλις από το 1910. Ο Γεώργιος είχε δύο γιους, τον Εδουάρδο Η’ και τον Γεώργιο ΣΤ’, που σημαίνει ότι και οι δύο ήταν στη σειρά για τον θρόνο πριν από την Ελισάβετ, η οποία ήταν 10 ετών όταν ο Εδουάρδος έγινε βασιλιάς το 1936.
Σε λιγότερο από ένα χρόνο ως βασιλιάς, ο Εδουάρδος παραιτήθηκε από το θρόνο, και έγινε ο πρώτος μονάρχης στην ιστορία που το έκανε οικειοθελώς. Ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε μια Αμερικανίδα κοσμοπολίτισσα ονόματι Γουάλις Σίμπσον, αλλά η βασιλική οικογένεια δεν ήταν πρόθυμη να δεχτεί μια τέτοια ρήξη με την παράδοση. Αντί να αφήσει την αγαπημένη του, ο Έντουαρντ εγκατέλειψε τη μοναρχία.
Αυτό σήμαινε ότι ο Γεώργιος ΣΤ’ έγινε βασιλιάς πολύ νωρίτερα από το αναμενόμενο και βασίλευσε μέχρι το θάνατό του το 1952. Δεν απέκτησε ποτέ γιο, οπότε η μεγαλύτερη κόρη του, η 25χρονη Ελισάβετ, έγινε η βασίλισσα που όλοι γνωρίσαμε.
