Έντονη βιασύνη βλέπουμε από μικρή μερίδα αυτοδιοικητικών και ακόμη πιο μικρή του τοπικού Τύπου για το πολιτικό μέλλον του Περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας, Νεκτάριου Φαρμάκη. Κάποιοι μάλιστα γράφουν, τελευταία, ότι θα είναι υποψήφιος βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας στις εθνικές εκλογές. Προεξοφλούν μάλιστα ότι θα ξανακερδίσει η ΝΔ και θα είναι Υπουργός. Εδώ που τα λέμε είναι το πιθανότερο σενάριο να κερδίσει η ΝΔ και ομολογουμένως ο κ. Φαρμάκης θα ήταν μια καλή επιλογή για το Κυβερνητικό σχήμα. Προφανώς είναι θεμιτό να σκέφτεται και ο ίδιος τον τρόπο με τον οποίο θα ήταν πιο αποτελεσματικός στα κοινά. Μήπως όμως είναι λίγο νωρίς για όλα αυτά; Μόλις εξελέγη Περιφερειάρχης και μάλιστα με συντριπτικό ποσοστό. Να τον αφήσουμε να κάνει τη δουλειά του και μετά βλέπουμε; Αλλά βάζουμε στο τραπέζι και μια απορία: Όταν κάποιος έχει κερδίσει δύο εκλογικές αναμετρήσεις και μάλιστα τη δεύτερη με ποσοστό 60%, αν δει ότι ξανακερδίζει μένει για να διεκδικήσει τρίτη θητεία ή φεύγει; Ποιος θα έφευγε; Εδώ που τα λέμε, ακόμη κι αν η πολιτική συνθήκη στη χώρα άλλαζε, καθώς οι περιφερειακές εκλογές είναι πιο συνυφασμένες με την κεντρική σκηνή, είναι εύκολο να αντιστραφεί ένα τόσο μεγάλο ποσοστό, όταν μάλιστα απέναντί σου δεν έχεις ακόμη ισχυρή δύναμη; Αφήστε που για να υπάρξει ένα σενάριο μεταπήδησης σε άλλη κάλπη θα πρέπει να αφήσει την Περιφέρεια 18 μήνες πριν. Όλα γίνονται στην Πολιτική, εύκολα ή δύσκολα. Αλλά εδώ «παίζει μπάλα» μόνος του και δεν χρειάζεται λογικά κάτι άλλο. Έπειτα υπάρχει και το στοιχείο της ευθύνης και της ενσυναίσθησης για τους πολλούς που τον επέλεξαν (και δικαιολογημένα υπάρχει). Μάλλον τα σενάρια διαδίδονται από κάποιους για να «φτιάξουν» πολιτικά δικά τους πρόσωπα και ουδεμία σχέση έχουν για την ώρα με τον Περιφερειάρχη.
Δημοσιεύτηκε στη στήλη Παραβάν της εφημερίδας Νεολόγος*
