Η παράδοση λέει πως όποιος πρωτοπεί τα κάλαντα πρωί πρωί, θα πάρει και κάτι παραπάνω για το καλό. Οι δυο bros με αποφασιστικό ύφος και μαλλί αλά Ρονάλντο συν τα μπόμπερ μπουφάν χτύπησαν κουδούνι και με τη θρασύτητα του «ξυπνάτε ρε» κοπάνησαν και τη πόρτα. Άνοιξα και τους λέω «βαράτε»… Ο πρώτος με την πιο «γλυκιά» φάτσα στη πρώτη στροφή τα παράτησε και εξομολογήθηκε ότι δεν ξέρει παρακάτω. Το άλλο αλάνι πετάχτηκε σαν τον Ντοναρούμα και άρχισε να σολάρει τους στίχους σαν τον Bloody Hawk. Τους τράταρα μποναμά και έκλεισαν τις πόρτες φεύγοντας, κύριοι… Μετά από λίγη ώρα άλλη καλαντική συμμορία, πιο «διαβασμένη» βαρούσε κουδούνια και ότι τζάτζαλα υπήρχαν στη γειτονιά και με κάθε άρνηση φώναζαν «Ανοίχτε, από τη ΔΕΗ είμαστε». Γέλασα με τη ψυχή μου και αποφάσισα να τους αφιερώσω τούτες τις γραμμές σαν κατευόδιο για τη νέα χρονιά.
Μιχ. Παπ.
