Συνέντευξη στον Διονύση Ζακυνθινό
Ένας από τους σημαντικότερους νέους σκηνοθέτες του ελληνικού κινηματογράφου, ο Σύλλας Τζουμέρκας, μίλησε στον «Νεολόγο», με αφορμή την ταινία του «Το Θαύμα της Θάλασσας των Σαργασσών», που γυρίστηκε στο Μεσολόγγι.
Με αφετηρία το Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου, όπου έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές και έπειτα από μια διεθνή φεστιβαλική διαδρομή, η τρίτη κατά σειρά ταινία του Σύλλα Τζουμέρκα (μετά από τη «Χώρα Προέλευσης», και την «Έκρηξη») βάζει στο μικροσκόπιο το είδους του θρίλερ παρακολουθώντας δυο γυναίκες, μια αστυνομικό, πρώην στέλεχος της αντιτρομοκρατικής (Αγγελική Παπούλια), και μια εργάτρια (Γιούλα Μπούνταλη).σε ένα εργοστάσιο παραγωγής χελιών, που ζουν στο Μεσολόγγι.
Τώρα ο Σύλλας Τζουμέρκας βρίσκεται κάπου στα Δωδεκάνησα, όπου η Κάλυμνος θα είναι το επίκεντρο της νέας του ταινίας, μιας ακόμη που φιλοδοξεί να αποτελέσει έναν ακόμη κρίκο στις επιτυχίες του ελληνικού κινηματογράφου.
Ο ίδιος μάς προτρέπει να μπούμε στην περιπέτεια να τον ανακαλύψουμε, επισημαίνοντας ότι μετά από την πανδημία ζητούμενο είναι να επιστρέψει (κι αυτός) στην κανονικότητα, ιδίως στις μικρές πόλεις.
Αρχικά να σας πω ότι την τελευταία ταινία σας, «Το θαύμα της Θάλασσας των Σαργασσών», δεν την είδαμε στην Πάτρα, αν και γυρίστηκε στο γειτονικό Μεσολόγγι…
Γι’ αυτό δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Πρέπει να επιδιώξετε να προβάλλονται στην πόλη σας και οι ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, όχι μόνο οι αμερικανικές.
Γιατί επιλέξατε το Μεσολόγγι;
Το Μεσολόγγι το γνωρίζουμε πολύ καλά, τόσο εγώ όσο και η Γιούλα Μπούνταλη, καθώς η μητέρα της ήταν από εκεί και πηγαίναμε συχνά σ’ αυτό από τα φοιτητικά μας χρόνια.
Ο τίτλος της ταινίας σχετίζεται με την ιστορία των χελιών, δηλαδή τη διαδρομή τους από το Μεσολόγγι στη Θάλασσα των Σαργασσών, κατά τη σεξουαλική τους ωριμότητα και τη φάση της αναπαραγωγής τους, με τη μεταμόρφωσή τους από πλάσματα του γλυκού νερού σε πλάσματα του θαλάσσιου, με το σώμα τους να αλλάζει και να ανοίγεται στον ωκεανό. Αυτό μάς φάνηκε μια συναρπαστική εκκίνηση για να κάνουμε την ταινία.
Δύο γυναίκες, λοιπόν, οι ηρωίδες της ταινίας. Η μια είναι αστυνομικός που μετατίθεται στο Μεσολόγγι και η άλλη είναι μια εργάτρια στο τοπικό εργοστάσιο επεξεργασίας χελιών, οι ζωές των οποίων θα διασταυρωθούν στο τέλος αναπάντεχα με μακάβριο τρόπο….
Η μία ηρωίδα γεννήθηκε από τη Γιούλα και η άλλη γεννήθηκε από μένα. Και οι δύο αυτές γυναίκες βρίσκονται κολλημένες και με τα δυο πόδια σε έναν βούρκο. Αυτές, αλλά και αντρικοί χαρακτήρες της ταινίας, αδυνατούν να φτάσουν σε ένα μέρος όπου θα ήθελαν να ζουν και θα μπορούσαν να αναπνέουν καλύτερα, επειδή κάποιοι τούς κρατούν πίσω.
Η ταινία σας είναι εξαιρετική αν και είναι κρίμα που πολλοί (και στην Πάτρα) δεν την είδαν…
Το πρόβλημα που έχετε στην Πάτρα με τη μη προβολή αξιόλογων ταινιών αντιμετωπίζουν κι άλλες πόλεις.
Μετά από την πανδημία, ζητούμενο πρέπει να είναι ο κινηματογράφος να επιστρέψει σε μια κανονικότητα, κυρίως στις μικρές πόλεις.
Ιδίως, θα προσθέταμε, που τα τελευταία χρόνια ο ελληνικός κινηματογράφος έχει να επιδείξει αξιόλογες ταινίες.
Πράγματι, το ελληνικό σινεμά έχει κάνει πρόοδο. Είναι στο χέρι του καθενός να ψάξει και να μπει σε μια τολμηρή περιπέτεια, ανακαλύπτοντας τον ελληνικό κινηματογράφο, βγαίνοντας κερδισμένος.
Και φυσικά, να δει και το «Θαύμα της Θάλασσας των Σαργασσών». Υπάρχει αυτή η δυνατότητα στο διαδίκτυο;
Ναι, η ταινία είναι διαθέσιμη στο iplatforma. gr. Μπορούν να τη δουν εκεί όλοι, πληρώνοντας ένα μικρό αντίτιμο. Αυτός είναι και ο μοναδικός νόμιμος τρόπος για να δει κάποιος την ταινία.
Το επόμενο πρότζεκτ σας;
Αυτές τις μέρες βρίσκομαι στα Δωδεκάνησα, όπου κάνω ρεπεράζ ( εντοπισμός των τοποθεσιών που θα γίνουν τα γυρίσματα) για τη νέα ταινία μου. Περισσότερα θα μάθετε προσεχώς.
(ΣΕ ΡΑΣΤΕΡ)
Σειρά παίρνουν η Κάλυμνος
και τα Δωδεκάνησα
Η ταινία που σχεδιάζει να γυρίσει στην Κάλυμνο αλλά και σε άλλα νησιά της Δωδεκανήσου ο Σύλλας Τζουμέρκας
αποτελεί συμπαραγωγή με το Ίδρυμα Ωνάση.
Σύμφωνα με τον ίδιο, αφορμή για τη συγκεκριμένη ταινία αποτέλεσαν «κάποια κείμενα σχετικά με την Κάλυμνο που μίλησαν στην καρδιά μου». Το θέμα της ταινίας δεν θα αφορά αποκλειστικά στη ζωή των σφουγγαράδων, αλλά γενικότερα στην αγροτική και καθημερινή ζωή των κατοίκων του νησιού και των Δωδεκανήσων.
