Συγκίνησε η ηθοποιός και παρουσιάστρια Νάντια Κοντογεώργη, η οποία γεννήθηκε στην Αθήνα στις 5 Σεπτεμβρίου του 1983 από Καλαβρυτινούς γονείς, με την ανάρτησή της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, καθώς έκανε τις παραδοχές της για όλα όσα ακόμα και σήμερα νιώθει ότι την εμποδίζουν να φτάσει στην πλήρη αποδοχή της γυναικείας φύσης της και δήλωσε την αγάπη της για όλες τις γυναίκες. «Ακόμα λίγο πριν τα 40 μου δεν έχω αγκαλιάσει άφοβα τη φύση μου», έγραψε αρχικά η Νάντια Κοντογεώργη και συνέχισε με αυτά τα παραδείγματα που αποδεικνύουν στην ίδια ότι αυτή η πλήρης αποδοχή δεν έχει έρθει ακόμα.
«Έχω κρατήσει ντροπαλά τη σερβιέτα, έχω καλύψει τις καμπύλες στο σώμα μου, έχω παραχωρήσει αυτοματικά το λόγο στον άντρα που με διέκοψε, έχω μπει σε εκκλησία και δεν έχω ουρλιάξει από θυμό για την “αγιογραφία” με τον στενοχωρημένο Χριστό που κρατάει το έμβρυο από την άμβλωση (κι όμως υπάρχει), έχω το ήθος και το σεξ ακόμα συσχετισμένα ενοχικά», παραδέχτηκε η Νάντια Κοντογεώργη.
Κι είναι όλα αυτά που όλες μας πρέπει να ξεμάθουμε, αντιλήψεις με τις οποίες εμποτιστήκαμε από 0 χρονών, όλη αυτή την επιμονή να είμαστε «καλά κορίτσια» λες και δεν είμαστε από τη φύση μας καλές, για να αποδεχτούμε χωρίς κανένα φόβο τη γυναικεία μας φύση.
Είναι όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που συνοδεύουν εκείνα τα με το ζόρι και με καταπίεση «καλά κορίτσια». Η ντροπή, η ενοχή, η ησυχία. Η ανάγκη της πατριαρχίας να μας κρατά αόρατες, άοσμες και χρήσιμες. Όλα αυτά που αν τα βγάλουμε από το νου μας επιτέλους, αυτόματα νιώθουμε ελεύθερες ακόμα και σε έναν κόσμο που επιμένει να μην γίνεται ίσος».
