Τον κώδωνα του κινδύνου για τους κατοίκους αλλά και τα κτίρια της -χτυπημένης από τον «Daniel»- Θεσσαλίας, από την επιμόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα, κρούουν οι επιστήμονες.
Τα πνιγμένα ζώα που τόσες ημέρες έχουν αποσυντεθεί μέσα στα λιμνάζοντα ύδατα, αποτελούν μια υγειονομική βόμβα, τονίζουν, ενώ θέμα υπάρχει και με τη στατικότητα των κτιρίων. «Αυτό που πρέπει να προσέξουμε είναι η επιμόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα σε βάθος χρόνου, όταν θα αποσφραγιστούν τα νερά, και φύγει η λάσπη».
Σύμφωνα με τον καθηγητή Περιβαλλοντικής Μηχανικής του ΑΠΘ, Δημοσθένη Σαρηγιάννη, «ο μεγαλύτερος κίνδυνος αυτή τη στιγμή είναι το νερό, διότι υπάρχουν παθογόνοι παράγοντες από τη σήψη των ζώων και από χημικά που μπορεί να έχουν περάσει».
Ερωτηθείς για τον κίνδυνο να περάσει η επιμόλυνση στα προϊόντα, ο κ. Σαρηγιάννης, σημείωσε, μιλώντας στο MEGA, πως «ο κίνδυνος να περάσει η μόλυνση σε προϊόντα που πηγαίνουν έξω από την περιοχή είναι χαμηλός.
Αυτό που πρέπει να προσέξουμε είναι η επιμόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα σε βάθος χρόνου, όταν θα αποσφραγιστούν τα νερά, και φύγει η λάσπη.
Τότε, θα είμαστε σίγουροι εάν θα υπάρχει επιμόλυνση. Για να γίνει αυτό ενδιάμεσα, έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε καταγραφή και υπάρχουν τεχνικές που μπορούμε να κάνουμε ανάλογα με την περίπτωση(σ.σ για τις νέες καλλιέργειες).
Όταν γίνει η αποστράγγιση των περιοχών μπορούμε να κάνουμε ανάλυση της κατάστασης της υγείας του εδάφους και των υπόγειων υδάτων. Εάν υπάρχουν περιοχές επιμολυσμένες και οι ντόπιοι θέλουν να ξανακαλλιεργήσουν τότε μπορούμε να αποκαταστήσουμε την υγεία του εδάφους».
«Άρα το θέμα είναι να αντιδράσουμε οργανωμένα», συμπλήρωσε. Πρόσθεσε δε πως «υπάρχουν περιοχές που είναι κατάλληλο το πόσιμο νερό. Στον Βόλο, για παράδειγμα, επειδή είναι μία αστική περιοχή το θέμα είναι να επεξεργαστεί ο όγκος του νερού. Το πρόβλημα είναι στα χωριά, αλλά υπάρχουν τεχνικές για αν το διορθώσουμε. Εγώ πιστεύω πως και σε ένα μήνα θα μπορούσε να αποκατασταθεί».
